annemle babam hata mı yapıyor?

1. Suslu aslinda ailenin yaptigi kotu bir sey degil hatta keske benim ailem de bana yapsaydi. Ders calisicam diye odama girip saatlerce telefonumla oynardim. Muhtemelen kardeslerin de aynisini yapiyor ki boyle kiyameti kopariyorlar.

2. annenle baban doğru olanı yapıyor. diğer arkadaşlarının ailesi sınır koymuyor diye onların da koymaması ne kadar mantıklı olur. belki haftasonları daha serbest bırakabilirler ama okul zamanı sınırlı bir süre telefonlarla ilgilenmeleri daha uygun.

3. Aslında telefona el koymak yerine kontrollü kullanım bilincini aşılamak daha doğru tabii ama bu teknoloji çağında ne kadar zor olduğu da malum. Bu tavır ergenlerin aileyi düşman bellemesine sebep olabilir o açıdan bana göre riskli. Eğer böyle bir şey uygulanacaksa sadece ders meselesi değil de hepimiz telefon bağımlısı olduk, işlermizi derslerimizi aksatıyoruz diye tatlı bir konuşmayla sadece ikisinin değil tüm ev halkının telefonları birkaç saat kapatılıp sonra hepberaber alınsa bu düşmanlığı engelleyebilir belki bir nebze. Bu şekilde direkt kendilerinin hedef alınması onlarda bir yetişkinin akıl erdiremeyeceği bir öfkeye neden olabilir.

Bunu bana annem yapıyordu ve resmen düşman bellemiştim onu. İlişkimizin düzelmesi çok zaman aldı. 

Bir diğer önerim de okulda rehberlik öğretmeninden ya da sınıf öğretmeninden destek almanız. Onların yaptığı bir programla telefon kullanımı kısıtlanabilir. Onlar daha doğru bir yaklaşımla yapabilirler bunu. Sadece kişiye değil de tüm sınıfa uygulanan bir program olarak. Böylelikle aile de düşman konumunda olmaz. Öğrenciler genelde bu tarz kısıtlamalarda öğretmenleri kural koyucu olarak benimsediklerinden aileninki kadar sert bir etki de yaratmayabilir. 

Bu yasakçılık iyi niyetli olsa da ergenler söz konusu olunca tehlikeli geliyor bana. 

Bir ebeveyn olsaydım bu riski almazdım. Daha farklı yollar arardım. Öğretmenim ve bir öğrencime de bu kadar sert sınırlı bir yasak koymam. Kaş yapayım derken göz çıkarabilirim. Onları iyi tabinıyıp doğru yöntemlerle yaklaşmak asıl mesele.

4. Limit koymak özdisiplin önemli de çocuğun telefonunu almak bunu sağlamaz. Dersten daha da soğutacaksınız çocukları.

5. A3, ben de sizin gibi düşünüyorum. Çok öfkeleniyorlar, bunun iyilikleri için olduğuna akılları ermiyor. Ama bir yandan da annemle babamı anlıyorum. Telefon ellerinde olduğu zaman hipnotize olmuş gibi sabahtan akşama bırakamıyorlar. bağımlı olmuş gibiler. Telefonla ders çalışmaları mümkün olmuyor. Çözülmesi zor bir durum cidden.

6. Yani düşünüyorum lisedeyken sosyal medya bu kadar yaygın olsaydı telefona bağımlılığım şimdiki gibi olsaydı her şey kötü olurdu iyi ki öyle değilmiş diyorum. Ki o halde bile telefonu başka odaya bırakır çalışırdım. cidden zararlı ama yavaş yavaş alıştırsalardı keşke yaz döneminde

7. A6, yazın başlarında tamamen serbestlerdi, gece 3-4 e kadar uyumayıp telefona baktıklarını fark edince gece 12 de telefonları almaya başladılar. Bunun için de kıyamet koptu.

8. Pat diye elinden telefon alarak olmaz ki bu iş çocuk da olsa ergen bunlar yasaklamak bu şekilde sınır koymak değil konuşarak ortak bir paydada buluşarak olur bu iş yoksa her gün evde hırgürden başka bir şeye yaramaz. ömürleri boyunca ders çalışmak ya da bir şeyi sınırlamak için anne babaya ihtiyaç duyan bağımlı bireyler yetiştirmek dışında bir anlamı yok bunun. verimli ders çalışma ve süreyi iyi kullanma alışkanlığı kazandırmak böyle bir şey değildir. Bu yaşa kadar bunu alıştıramayıp şimdi baskı ve otorite kurarak telefon toplamak doğru bir ebeveyn davranışı değil. 15-16 yaşındaki Çocuklar küçük değiller ki artık kendileri bilecek ne zaman ders çalışılacak ne zaman telefon bırakılacak. Çocukların bu bilince ulaşması oturup konuşarak onlarla iletişim kurarak olur okulda telefon toplayan müdür gibi davranarak değil ailen bu noktada evet hata yapıyor.

9. Ergen çocuklar aşırı zor. Elbette uzmanlar daha iyi bilir. Bilinç aşılamak ergenlerin %90ında işe yaramıyor malesef. Ss süslünün hikayesi muhtemelen daha farklıdır ama genelde çocukların çocukken her istediğini alan, yaramazlık yapan çocuğu için "benim çocuğuma kimse bir şey söyleyemez" diyen ailelerde çok denk geldim bu olaya. Ergenliğe girince "bana kimse bir şey söyleyemez" diyorlar ama bu kimseye aile de dahil oluyor. Eroin de kullansa önünü alamıyorsun malesef. Bilinçli yaklaşım vs hikaye.

Gerçekten modern yaklaşımlarla uzman desteğiyle çocuk yetiştiren bir çok tanıdığım ergenlik sürecinde fecaat. Bir tanesi hatta annesi okula gitmesini söyledi bilgisayar oyununu sadece günün belli saatlerinde oyna dedi diye annesinin kafasına yumruk vura vura komalık ediyordu kadını.. Biraz çocukluktan disiplin, biraz da çocuğun içinde olacak yoksa zor.

Ss özeline dönecek olursak, süslüm bence biraz konuşun kardeşlerinizle, annenizle de konuşun. Olmuyorsa çok zorlamayın. Çünkü çocuğun içinde yoksa zaten kitabın üstünde dalmaktan yine ders çalışmıyorlar(aileye tepki için), hatta evden kaçanı falan oluyor. Telefonu bir süre sonra verin gitsin. Ama neye dönüşeceklerini de bilsinler. Herkes tıp, hukuk okuyacak diye bir kaide yok. Tıpı kazanmaz çocuk gelişimi okur ne bileyim açıktan işletme okur bir şekilde yolunu çizer. Malesef herkes bizim istediğimiz gibi biri olacak diye bir kaide yok :(

10. Zor bir soru. Bence çocuğu geleceği hakkında motive etmek ve sağlam bir ders çalışma programı oluşturmak daha önemli programa uymak zorunda olduğunu hissettikçe doğal olarak telefondan uzaklaşacaktır. Söylediğim şu, telefonun verdiği şey dopamin ve başarma hissi bu duyguları alacağı başka alanlar yaratmak lazım. Telefonu alıp ders olarak ne yaptığını takip etmezsen bir işe yaramaz. Çocuğun akademik seviyesine bilgisine yeteneğine uygun bir ders çalışma programının ve geleceğe dair somut hedefler koymanın Daha önemli olduğunu ve il adım olması gerektiğini düşünüyorum.

Hayat keşke bu kadar düz mantık olsa telefonu aldın tamam ama bu tarz yasakların efektifliği çok düşük hatta genelde ters teper.