annesi tarafından manipüle edilmişler, sohbet edelim mi biraz?

1. Gorusmemeniz lazim? Yani siz denemissiniz yeterince anneniz size hassasiyet gostermiyor ki

2. süslü özlüyorum yeğenlerim var mecbur gidiyorum gidince de görüyorum

3. Süslü zor bir hayat yaşamışsın.

37 yaşında biri olarak söylüyorum ki 30 yaşta bir kırılma oluyor. Ne kadar bastırılmış duygu, travma varsa hepsi gün yüzüne çıkıyor. Sen de şuan bunları yaşıyorsun 

Benim babam annen gibi ve bağları koparmak çok zaman aldı. Ablam hala daha koparamadı.  görüşmediği halde aklında kalbinde sürekli "baba" var. Ne yazık ki ablam da çok sinirli ve saldırgan biri. Canı yandıkça can acıtıyor.

Kendinizi iyileştirmeye odaklanın. Terapistiniz duygularınızı yazmanızı önermiştir. Bazen insanların yazdıklarını okuması Tokat etkisi yaratıp daha kolay sorun çözebiliyor. 

4. Anneniz acısını tek başına yaşamak istememiş. Sizi de ortak etmiş. Güçlü durduğunuzu gördükçe baskıyı ve kötülüğü artırmış. Kardeşlerinize bunu yapmamasının sebebinin cinsiyet temelli olduğunu düşünüyorum. Siz de artık kendinize gelin isterseniz, el titreme hastanelik olma falan gereksiz tak diye çekip çıkacaksınız kapıyı, tekrar görüşmeyeceksiniz. Zaten aranızda müthiş herhangi bir bağ yok.

5. bir daha o kadınla görüşmüyorsun, problemin sebebi belli çözümü belli 

6. süslüler olmuyor öyle de yeğenlerimi özlüyorum çok yalnız hissediyorum yaptığım hiçbişeyden keyif alamıyorum bu dünyadan yapayalnızmışım gibi hissediyorum devamlı... denedim onu da çünkü.

7. Duzelecek bir yani yok ki suslum annenizin, o zaman gormezden geleceksini davranislarini yani yapilacak tek seyi yapmayacaksaniz

8. yegenlerimi ozluyorum deyip durmuşsun da süslü bağını koparmadan nasıl bir çözüm bekliyorsun? annene sihirli değnek değse düzelse abin kardeşin nasıl düzelecek? terapi aldıkça kendi sınırlarını farkedip ona göre davranırsın; belki bi nebze düzelir sana davranışları ama şu an zaten hassas bi durumdasın hala gorusmeye devam etmek kendine kotulukten başka bi şey değil. terapistini değiştirebilirsin. kendine zaman ver, kafanı dinle. sadece terapine düzenli git bu sürede, onları sil kafandan.

9. süslü kusura bakma ama gerçekler acıdır. yeğenlerin daha küçük ve sevimli büyük ihtimalle o yüzden özlüyorsun ama annen abin/kardeşin sana saygı duyup yükünü hafifletmiyorken o çok sevdiğin yeğenlerin de sana saygı duymayacak büyüyünce. 

yani sen önce kendini düşünün. benim annemle anneannemin ilişkisi tıpkı sizinki gibiydi. annem ne zaman bağı kesse toparlanıyor kendine geliyor ama ne zaman görüşseler mental ve sağlık olarak çöküyordu. erken yaşta olgunlaşmak zorunda kaldım, annem kendi çektiği sıkıntıları çektirmedi asla çok iyi bir anne ama çocukluğumun en güzel zamanlarında annemin gözümün önünde nasıl erdiğini,uslu bir çocuk olmama rağmen en küçük şeylere bazen çok büyük patladığını  gördüm. zaten lise yıllarımda bu kadar stres ona ağır geldi ve hasta olup 1 ay hastanede yattı. şimdi daha iyi ama keşke diyorum bıçak gibi kesip atsa uzaklara taşınsaymışız. o küs-barış ilişkilerinin ceremesini hala mental olarak çekiyor.

şimdi anneannem vefat etti ama dayım hala çocuktan hallice.dayım arada bir hadsizce dalga geçerdi annemle, çok düşkünsün sen kızına diye. halbuki 37 yaşına kadar anneanneme çamaşırlarını yıkatan oydu. anneme 'küçük annem' dermiş düşünün annemin sırtındaki yükü. ki ona rağmen gram kıymet bilmedi. 

 diyeceğim o ki bu toksik ilişkiler insanı çok yıpratır, en kötüsü de arada derede kalmaktır. bırakın sizi sonraki nesli bile parçalar. bu kadar uzun yazmamın sebebi de anneannemin kötü anneliği bırakın annemi benim bile boğazımda düğüm hala. kendine daha fazla yazık etmeden terapiye devam ederek ilişkini ona göre düzenle lütfen