aranızda evlenip mutlu olan var mı?

1. Sevgili süslü, endişelerinin çok normal olduğunu söyleyebilirim. Tabiki evliliğe karar vermek ve sonrasındaki tüm süreçler çok zor, mükemmel mutlu olacaksın ve her şey yolunda gidecek diyemem... Anlatırlardı da inanmazdım bende, ama bu kararı verdikten sonraki içsel huzur ve kendine olan güven o kadar güzel bir tecrübeki.. 4 buçuk yılımız bitti ilişkide, nisanda evlilik kararı aldık haziranda nişan yaptık, o zamandan bu zamana yaşadıklarımı yazsam daha da korkuturum seni :D ama pişman mıyım, asla. Biraz dik durunca, biraz kararlı durunca herkesten daha çok saygı duyuyorsun inan bana. Aynı evde yaşamak, her günü güzel anılarla taçlandırmak, beraber yaşlanmak vs. Bunlar çok özel kavramlar bence, güzel anları hayal etmekle başlayabilirsin gerçekten isteyip istemediğini öğrenmek için. herkes evliliğin kötü yanını anlatmaya ve başkalarının gözünü korkutmaya çok meraklı. Ama senin evleneceğin kişi farklı, sen farklı birisin. Sizin hayatınız herkesten farklı olacak, buna inan bence :) ve sana naçizane en büyük tavsiyem kimseyi gerçekten karıştırma bu sürece ve evliliğine.. ve sorunları asla ama asla çekirdek aile dışına anlatma :) akrabalarından bile seni engellemeye çalışan olabiliyor, gençken bazı şeyleri yaşamak göz korkutsada ben korkmama ve cesur olma taraftarıyım :)

2. Bence mutsuzluğu getiren bilinçsiz çocuk yapmak. Herkes çocuk yapmak zorunda değil ama herkes yapıyor, yapma gerekçeleri çok saçma, çocuk bakmayı bilmeyen çocuk sevmeyen gürültü sevmeyen insanlar doğurunca hayatı şaşıyor. Sonra da sorunlu aileler eşler arası kopukluk çocukta problemler kadının yalnız ve önemsiz kalması vs vs. Eşinizden tam destek yoksa çocuk o ilişkiyi çökertiyor. Benim gözlemim bu. Çevremdeki Mutlu evlilerin çocukları Yok. Mutlu olmak biraz kişinin istemesine bağlı. Kendine ne kadar vakit ayırırsan o kadar doyuma ulaşıp mutlu oluyorsun. Bunlar benim fikirlerim. Soyun devam etmesi gram umrumda değil dünyada zaten haddinden fazla insan var. Ben saf kendi mutluluğum için yaşıyorum evlilik Yok ama 8 yıllık ilişkim var. Bir gün evlenirsekte bunu mutlu olmak için yapmayız. Olay evlilikten önce sağlanan mutluluğu stabil tutmak ve hayata ona göre şekil vermek. Seni neler mutlu ediyor ve evleneceğin kişi ile bu mutluluğu devam ettirebilecek misin buna bak. Herkes gibi yaşayıp insanların mutluluğuna karışmasına izin verirsen mutlu olamazsın. 

3. Ben cok mutluyum, hic beklemiyordum bunu. Daha bugun dusundum keske daha erken evlenseydim diye. Ayri anne baba cocuguyum, evlilikten cok korkuyordum. Iki uc sene oteledim evliligi, kacip durdum. Alti bucuk sene sonunda evlendik, 27 yasindaydim. Hatta evlenmeden bi gun once kendimi odama kitleyip aksama kadar agladim "ben evlenmeyecegim" diye. Cok korkuyordum. Ama bekledigim gibi olmadi. Cok guzel bir seymis evlilik. Esimle bir yil beraber de yasamistik ama farkli oluyor tabi. Aileler giriyor isin icine. O dengeyi oturtmak zor oluyor baslarda ama ogreniliyor, alisiliyor. Zamanla bikilmiyor, daha cok seviliyor. Cuma aksamini hala ayni heyecanla bekliyorum, isten bi saat gec gelse ozluyorum. Uc yillik evliyim bu arada. Biz mutluyuz suslu, karsindakindeneminsen, sana, ailene deger veren, kadina kiymet veren biriyse dusunme cok.

4. caps on: y. o. k

5. Ben evlendim, bir de oğlum var. Çok da mutluyum. Bu karşınızdaki insanla ve evlilikten ne beklediğinizle alakalı biraz da. Bir arkadaşım balayından sonra ben çamaşır mı yıkıcam ya diye ağlayarak baba evine gitmişti.

6. Teşekkür ederim süslüler

7. ben mutlu değilim ama boşanacak düzeyde bir sorunum da yok... (15 senelik birliktelik, 6 senesi evli)

8. Ya süslücüm, sorunuzu kendime çok yakın hissettim ve sizi oldukça tatlı buldum:) 

Benim çevremde de mutlu evlilik pek yok hatta sanki formaliteden evlenmişler gibi, evli değiller gibi bir değişik yani. Benim de bir gelecek kurmak istediğim bir sevgilim var ama korkuyorum sizin gibi. Sonra diyorum ki kendime “onlar a ise ben b yim” Sonuçta her ilişki birbirinden çok farklı yapılara sahip. Ya da o şahıslara misafirliğe gittiğimizde gözlemliyorum birbirlerine nasıl bakıyorlar nasıl davranıyorlar. Tanıdık olduğu için az biraz aile yaşantılarına da aşina oluyoruz ister istemez. Kendimce pay biçiyorum. Bunu ben olsam böyle yapmazdım, hmm böyle davranmakta haklı kadın gibi.

9. Kadın kanalında bununla alakalı video vardı izleyin belki yardımı olur

10. Benim çevremde de mutsuz evli yoktu ve ben mutsuz evliliklerin daha yaygın olduğunu orta okulda falan öğrenmiştim. Genelleme asla yapılmamalı. En baştan bazı şeylere çok dikkat ederseniz mutlu olursunuz bence. Öncelikle geleceğe dair planlar ve hedefler aynı ya da çok benzer olmalı. Yani siz çok kariyeristken eşiniz beş sene sonra işi gücü bırakıp az ve özle yetinmeyi isteyen biriyse olmaz. Aileler sosyo-kültürel açıdan benzer olmalı ve her iki tarafın da çocuklarının evliliğine gönlü olmalı (ben ailelerin doğruyu daha iyi gördüğüne inanıyorum). Politik görüşler de bence önemli. Ufak farklılıklardan bahsetmiyorum ama radikal farklılıklar bir noktada sorun yaratır. Koca adayı ne olursa olsun aile geçindirme sorumluluğunu kendisinde görmeli (siz çalışın ve ortak bir gelecek kurun, her zaman kendi ayaklarınızın üzerinde durun bağımsız bir kadın olarak ama aileyi geçindirme sorumluluğun kimde olduğu konusunda farkındalık olmalı). Kendi mali beklentilerinizi karşılayacak biri olmalı karşınızdaki, kimi çok minimal isteklere sahiptir kimi ise "babasının evinde prensesken kraliçe olmaya gitmiştir" :) Son olarak tavsiyem 29-30 yaş civarı ve sonrasında evlilik yapılması. Ruhu güzel, merhametli, çocukları seven, aile kurumuna saygısı olan, anneniz babanız öldükten sonra tüm ailenizi kaybetmişsiniz hissiyatını yanında yaşamayacağınız insan bulmak çok önemli...