artık kapalı olmak istemiyorum?

1. yalnız yürümeyeceksin platformuna bakabilirsiniz, sizinle benzer durumları yaşayanlar deneyimlerini paylaşıyorlar. keşke aileniz sizin de bir birey olduğunuzu kabul edip saygı gösterselerdi, dayatmaya çalıştıkları şey ters tepip dine karşı nefrete dönüşüyor sonrasında. 

2. Bir arkadaşım sizinle aynı durumu yaşadı. Ancak ekonomik özgürlüğünü eline alınca tüm baskıları göze alıp açılabildi. Yine tepki gördü zorlandı ama cok da umrunda olmadı açıkçası. Allah yardımcınız olsun. Yaşınız daha küçük olduğu için işiniz zor. Yine de annenizle konuşun bence.

3. Az kalmış üniversitede baska sehre gidip acil

4. Aileler özellikle 11-12 yaşındaki kız çocuklarını manipüle edip başörtüsüne ikna ediyorlar. Çocuklar da isteyerek örttüklerini düşünüyor. 

Ergenlikle birlikte olayı farkediyorlar. Çocukken böyle ağır bir sorumluluğu seçmiş olmak, sonrasında da açılmak çok büyük yük.

Netflixde görüyoruz ya coming out anı, çocuk ailesine cinsel yönelimini söylüyor. Onun gibi bir an bu açılacağını söylemek. 

Bu konuda seni dinleyen yargılamadan bir aile büyüğü varsa, ondan yardım alabilirsin. 

Öyle ya da böyle bu gerçekleşecek, ama ailenin tepkisi olur, zamanla da geçer, seni olduğun gibi kabul ederler.

5. öncelikle 5. anonime tamamen katılıyorum. Muhtemelen en başından beri sizin istemeniz söz konusu değildi ama aileniz sizi etki altına aldığı için öyle düşündünüz ki 12 yaş böylesine büyük bir kararı verebilmek için zaten çok erken bir yaş. Kendi isteğiniz bu olsa bile ailenin izin vermeyip biraz daha büyüyüp öyle karar vermen gerektiğini söylemesi gerekir ama türkiye'de bu pek mümkün değil tabii.

ben de 11 yaşında kapatılmıştım ama istemiyordum. liseye geçince iyice dayanılmaz hale geldi ve anneme açılmak istediğimi söyledim. Okulu göndermeyiz, babana söylerim para vermez diye tehdit etti. açılamadım ama lise 3 gibi gizlice açık gezmeye başladım. üniversiteye gittim ve ara tatilde dönerken açık bir şekilde döndüm. Babam noldu diye sordu, çok üzüldü ama asla kızmadı. Çok dindar biri ama aynı zamanda çok da sakindir. Annem tam tersi şiddet uygulayan bir insan ve aşırı sinirli. Ancak annem de bir şey demedi. ama her zaman kavga ederken bu konu üzerinden küfürler eder tabii. ve elbise, askılı, şort falan asla giyemem tabii. Bunları asla normal karşılamazlar. Ben lisede açılsaydım kabvga çıkacağını ve hali hazırda yaptıkları baskıların iyice artacağını düşünüyorum ( dışarı çıkınca konum, fotoğraf ve video isterdi babam. sevgilim olduğunu sanıyordu) ama yine de açılabilirdim, okuldan alma durumu falan olmazdı. ama o kadar baskı içinde yaşarken ve üstüne bir de tehdit edilince insan korkuyor. bir de üniversitede şehir dışına çıkmama engel olurlarsa diye de çekiniyordum. üniversiteye kadar dişimi sıkmaya karar vermiştim o yüzden. ancak tepkilerin bu kadar yumuşak olacağını bilsem lisede açılırdım çünkü bu durum yüzünden ciddi psikolojik sorunlar yaşadım.

sonuç olarak bence ailenizi iyice gözlemleyin. belki sandığınız kadar korkunç tepkiler vermezler. çünkü ben de ciddi ciddi para vermeyip evden çıkarmayacaklar, geleceğim mahvolacak sanıyordum. aile bunları düşünmemizi sağlayacak şekilde baskı kuruyor zaten. eğer çok kötü tepkiler vereceklerine emin olursanız(şuan eminim demeyin lütfen, biraz daha düşünün) o zaman üniversiteyi bekleyin. ama tabii virüsün durumu da belli değil ve bu birkaç yıl daha kapalı olacaksınız demek ama sonra cidden rahatlayacaksınız. tabii şehir dışına giderseniz.

diğer yandan karantinadayken açılırsanız '' amacı gösteriş yapmak, erkeklerle beraber olmak'' diye düşünme ihtimalleri azalır ve zaten dışarı çıkamadığımız için peşinize takılma durumları da minimum olur. ben evde kavga çıkmasın diye açılıp eve döndüğüm dönemde 2 hafta boyunca yani okula dönene kadar hiç evden çıkmadım mesela. tabii kafa yapısı böyle olan insanlar yıllarca evden çıkmasanız da uydurur bir şeyler kendi kendilerine ama belki karantina bunun için iyi bir fırsattır. ama tam tersi şiddet uygulama, psikolojik baskı falan olursa karantinada her şey iyice zorlaşır ve ciddi psikolojik sorunlara yol açabilir.

siz üniversiteye gidip açılsanız bile kız kardeşiniz hala bu durumda olacak gerçi. ama yalnız olmamak daha iyi bence. ikiniz birlikte olursanız daha etkili olur belki.

6. Evet üniversiteyi şehir dışında kazanıp direkt açılmayı düşünüyorum fakat şehir dışına gidersem benimle birlikte geleceklerini söylüyorlar umarım dalga geçiyorlardır çok korkuyorum bundan.

7. A5 halam da aynı şeyleri yaşamıştı zamanında, evlenip açılınca dedem ve babaanemden çok babam laf etmişti seneler geçti hala ediyor. Onunla konuşmayı deneyeceğim. Umarım faydası olur çok teşekkür ederim.

8. Merhaba süslü, ben 18 yaşındayım ve kendi hikayemden bahsetmek istiyorum biraz.

Ailem aşırı tutucu ve dinci. Küçükken kuran kursları ile büyüdüm. 12 yaşında kapanmaya karar verdim ama annem yok falan dedi ben de iyi tamam dedim. Çok ciddi değildim. Bu arada annem nasıl yok küçüksün dedi şaşkınım. Normalde böyle birisi değildi. Her neyse aşırı baskı altında büyüyorum. Jean/tişörtten başka bir şey giyemiyorum. Şu an zorla oruç tutuyorum. (aslında tutmuyorum su içiyorum ama açım) her şey beni dinden soğuttu. Şehir dışında üni kazandım ve ona da gidemiyorum. Ama gittiğim zaman her şeyi yapıcam. Mesela ben hiç yüzemedim. Bu sabah uyanırken güneş vurdu yüzüme ve havuzda /denizde olmayı o kadar istedim ki. Bilmediğim bir histi ama sanki onu özledim. Bunları düşününce ailemden soğuyorum. Bana bunu yaşatmaya ne hakları vardı. Ve biliyorum ki eğer 12 yaşında kapansaydım seninle aynı şeyleri yaşayacaktım. Lütfen biraz karşı koy. Şimdi zaten evdeyiz biraz daha sabret üni tercihi yapınca açılırsın. Umarım her şey istediğin gibi olur

9. A9 ailem normalde her sene denize götürür ama denize girerken haşema giydirirler ve bundan çok utanıyorum herkes mayo giyerken benim haşema giyip girmem çok kötü hissettiriyor. Oyüzden denizi çok sevsem de rezil olmamak için gitmek istemiyorum artık.

10. Ss beni de denize götürseler haşema giydirirler şakasız. Ve açık olduğum halde yaparlar bunu. Ben de bu yüzden gitmek istemem tek temennim üni açılınca evden gitmek. O zaman yapıcam ne yapıcaksam