babama karşı çok agresifim, senelerdir?

süslüler merhaba. birkaç aydır içimde inanılmaz bir huzursuzluk var, nedeniyse babam. annem babam ayrı. ayrılalı 7-8 sene oluyor. son 5 sene babamla birlikte yaşadım. ailesiyle bağları çok kuvvetli olan bir insan da değilim, sorunlarımı bile paylaşmam yeri gelmedikçe. geçmişte annemle de babamla da anlaşmazlıklarım, kavgalarım olmuştur. gerçekten zor bir ergenlik geçirdim, asiydim, umursamazdım. şimdi aksine daha sakin bir insanım. kendi halimde yaşayıp gidiyorum, evden ayrıldım. sorun şu ki, başta belirttiğim gibi annemle de inanılmaz problemlerim vardı, annemle yaşadığım süreçte psikolojik şiddetten tutun sürekli aşağılanmaya kadar her şeyi yaşadım ancak anneme karşı son birkaç senedir sakinim, kavgayı bırakın tartışmaya bile girmiyorum kendisiyle. babamla ise durum farklı. babam anneme kıyasla daha ılımlı bir insan olmasına rağmen babamın yaptığı her ama her şey gözüme batıyor, her şeyde bir problem arıyorum, her şeyden bir sorun çıkarıyorum. inanın istemsizce oluyor hepsi. memnuniyetsiz, asabi, agresif bir insana dönüşüveriyorum farkında olmadan babama karşı. kestirip atamıyorum, hep uzattıkça uzatıyorum olayları, neredeyse babam pes edene kadar. ve fark ettiğim üzere bu tutumum sadece babama. ne arkadaşlarıma, ne anneme, ne kardeşime, kimseye böylesine öfkeli değilim. içimden atamıyorum öfkemi, ama sebebini bilmiyorum, kesinlikle bilmiyorum. aynı durumda olan, benzerlerini yaşamış olan var mı? tek çare terapi midir süslüler? teşekkürler şimdiden.

cevaplar

1. Süslü ben de böyleyim. Babam benim çok sakin, anlayışlı bir insandır üstelik. Çocukken ona daha çok yakındım ama büyüdükçe anneme yakın olmaya başladım ki annemle ettiğim kavgaların yarısını babamla etmemişimdir. Ama babamın böyle geçmişteki çok da önemli olmayan birkaç hatasını asla unutamıyorum sanırım. Yani buna bağlıyorum bilmiyorum. Annemden çok daha destekleyici, sevecen olmasına rağmen bilmediğim bir soğukluk var içimde ve dahası onu üzdüğümde böyle davrandığım için daha çok üzülüyorum. Yaşkandıkça en ufak şeyi bile batmaya başladı resmen ve bu hiç adil değil.

linki kopyala
şikayet et

25 aralık 2021 16:55

2. Süslüler terapiye gidin. Ama öncesinde şu videoyu izlemenizi şiddetle tavsiye ediyorum (link: https://youtu.be/frX5dc8MZ4I Tedx) şöyle ki özet olarak çocukluğunuzda yaşadıklarınız şeyleri ister istemez beyninize kodlayıp kendinize onları çekiyorsunuz çünkü diğer türlüsü farklı ve yabancı geliyor size. Ben de beni gerçekten değerli hissettiren insanlara karşı daha acımasız davrandığımı fark ettim. Çünkü benim için yeni bir şeydi bu. Aynı şekilde iş yerinde de bocalıyorum çünkü fikirlerimi önemsiyorlar ve bu benim için çok yeni bir ortam. En iyi cevabı psikolog verir.

linki kopyala
şikayet et

26 aralık 2021 14:09