bedenimdeki olan degisikligi nasil kabullenip kendimi sevebilirim?

1. Önceden senin gibi düşünüyordum kendi kendime diyordum ki "lan bu güzellik bir gün gidecek o zaman ne yapacağım" 

Çok endişeleniyordum. Ama zamanla gördüm ki ne kadar bakım yaparsan yap her geçen gün tazeliğini kaybediyorsun. İlk başlarda kabullenemedim çok zor geldi. Ama şu an rotamı başka yerlere çevirdim. Dış görünüş, güzellik hayatımızı bu kadar etkilememeli. Önceliklerimiz daha faydalı şeyler olmalı. 

2. Kaç yaşındasın süslü

3. Arkadaşlar gayet de fark eder. Herkes kendini nasil mutlu hissediyorsa o şekilde yaşamali. Soru sahibi goruntusunden memnun degilse sporla duzenli beslenme/uykuyla ve estetikle gayet de kendini mutlu edebilir ve bu kötü bir şey degil? Örnegin ben goguslerimin sarkık olma düsüncesine bile katlanamam ama bundan 10 sene sonra biliyorum ki sarkacak, ben de gidip yaptiracagim çunku kendimi o şekilde daha iyi hissedecegim.

Seni mutsuz eden her neyse o mutsuzlugu kabullenmeye calisma ss. Aynaya baktiginda gulumsemen icin sana iyi gelecek olan seyi yaptir gitsin. Hayata 1 kere geliyoruz.

4. Süslü eminim çok güzelsindir, lütfen böyle düşünüp kendine haksızlık etme. Elbet yaşlanacağız, vücudumuz deforme olacak. Bunu düşünüp üzüldüğün anlarda lütfen yüzünde beliren minik çizgilere bakıp bu çizgilere neler sığdırdım diye bir geriye dön. Tüm mutlu anların, minik gençlik heveslerin heyecanların, üzüntülerin hepsi o çizgilerde saklı ve seni bu günkü sen yapmakla birlikte aslında senin düşündüğünün aksine güzelliğine güzellik katıyorlar. Sevdiğin adam da seni gerçekten seviyorsa böyle görüp düşünecektir zaten, yanında yaşlanmandan daha güzelleştirici bir şey olamaz. O kırıştığında sen “ay bu çirkin oldu ya” diye yüz mü çevireceksin yoksa daha mı benimseyeceksin bir düşün derim. 

5. Ben de bunu çok yaşıyorum. Ağır depresyon sonrası bir de otoimmün bir rahatsızlıktan dolayı 10 kilo aldım. Bodur da olduğumdan 10 kilo 2 beden farkediyor. 4 sene belki kilo veririm diye tuttuğum s beden kıyafetlerimi ağlaya ağlaya kıyafet kumbarasına attım geçen sene. Sanırım bu ilk kabullenme aşamasıydı. 

Sonra kilo aldığımdan beri fotoğraf çekilmediğimi farkettim. Nasıl göründüğüm o kadar dert olmuş ki gittiğim yerlerde doğru düzgün anı fotoğrafım yok. Sonra düşündüm, bundan belki 5 sene sonra da bu zamanlar için ne kadar gençmişim güzelmişim diye düşüneceğim. Çünkü bunun sonu yok. Zaman ileri akıyor ve biz gençleşmiyoruz. Geçmiş için bugünümü kendime zehir etmeme değer mi? 

Tamamen kendim hakkında iyi hissediyor muyum? Hayır. 

Es kaza eski fotoğraflarıma denk gelmeyeyim, hemen gözlerim doluyor. Eskisi gibi güzel görünmediğimi düşünüyorum. Eskisi gibi enerjik de değilim. 30u geçtikten sonra cidden bir şeyler değişiyor bünyede. Hele ki öncesinde spor ve sağlıklı beslenme hayatın parçası değilse. Ama sonra bir önceki dediklerimi düşünüyorum. Belki 10 sene önce vücudumu hor kullanıyordum ama şimdi iyi bakıyorum, elimden geleni yapıyorum diyorum. 

İyi olmaya çalışıyoruz. Doğuştan genetik olarak şanslı değilseniz hepimizin yaptığı iyi olmaya çalışmak.