benim dedem öldü ve bu acıyla nasıl yaşayacağımı bilmiyorum ?

1. keske cenazeye siz de gitseydiniz, bu bence çok yardımcı oluyor olanları sindirmeye. dedenize karşı son şey yani. geçmiş olsun süslü, maalesef ölüme çare yok..elbet geçecek bu acı, hayatında olan sevdiklerine daha çok sarıl.

2. Başın sağ olsun babaannemi kaybettim ben de çok zor.

3. Başınız sağolsun. Yas ve acı ile ilgili bir açıklama (link: https://images.app.goo.gl/RoogABHcB7vnCjNn8 paylaşıyorum).  Acı yeniyken sürekli kendini hatırlatacak kadar büyük, zaman geçtikçte hala orada ama daha az. 

4. Hepinize çok teşekkür ederim rabbim hepinize herşeyin en iyisini nasip etsin.

5. Ss ben de 2 sene önce ilk defa bir yakınımi kaybettim teyzemi, küçükken annem babam çalıştığı için beni büyüten kişilerden biriydi. Hatta buraya da yazmıştım hastanede beklerken. Kimileri anne -baba - kardeş dışındaki ölümlere çok da fazla üzülmüyor ama görünen o ki hem ilk defa bir yakınını hem de çok sevdiğin birini kaybetmek insanda geri dönülemez bir etki bırakıyor.

Normalde çok korkmama mezarlık yanından gecmememe rağmen hayatımda ilk gittigim cenaze onundu, ilk birkaç ay ruhum çekilmiş gibiydi. Mesela yemek yiyorum tadi yok, güzel bir haber alıyoruz diyelim ee napiyim zaten hepimiz ölüp gidicez modundaydim. Durduk yere aklıma geldikçe ağlardım vs. Annem de kardeşini erken yaşta kaybedince benden daha kötü etkilendi tabi. Biz psikolojik destek alarak çözdük, tabii ki acısı hiçbir zaman geçmiyor ama hafifliyor. Anılarını yaşatmak ve onu güzel hatirlamak insanlara hatırlatmak sizin ona en büyük göreviniz olsun. Sabır diliyorum, eğer konusmak istersen diye nickimi açık yazdım. Sevgiler.

6. 5 yıl oldu. aynı durumdayım. hemen hemen hep aklımda. bir gün bile çıkmadı. ölmüş gibi değil, hala orada gibi. hala balkonda, hala gittiğimde ona sarılacakmışım gibi. geçmiyor, alışıyorsunuz sadece. o hüzünle yaşamaya. çok saçma ama dirilse, bir şekilde korkunç şekilde dönse veya hayalet mayalet herhangi bir halde yanımda olsa razıyım. yokluğu felaketmiş.

7. Hayat çok garip.o gitti şimdi ben hayatıma hiç bişey olmamış gibi devam etmeliyim.bir şeye güldüğümde mutlu olduğumda kendimi kötü hissediyorum.suçlu hissediyorum.sizde böyle oldunuz mu kızlar?

8. cenazeden önce camiye gittim. avluda boşboş oturdum. sonra bir rahatlık huzur geldi. öyle olurmuş, ölü yıkanınca rahatlarmış. bana da geldi o rahatlık. namazdan önce kalktım eve döndüm.

3. gün tvdeki şeylere gülüyordum.

sonra bazı geceler beni bıraktı diye çok ağladım. bazı dolmuşlarda ve bazı kavgalarda. dedem beni bıraktı diye ağladım. olur öyle.

9. Teşekkür ederim gerçekten