benimle artık konuşmak bile istemeyen, bunu açık açık söyleyen biri var ama ben hala ona neden yazıyorum?

1. "benimle artık konuşmak bile istemeyen, bunu açık açık söyleyen biri var ama ben hala ona neden yazıyorum?" aynı haltı birkaç defa kendim de yedim. geçenlerde düşündüm "niye böyle oldu, niye böyle yaptım" diye, bulduğum cevap şu: malmışım da ondan.

2. Mallık evet biliyorum. Siz kendinizi bu mallıktan nasıl kutardınız merak ettiğim bu. 

3. duygusal bağımlılık diye bir şey yoktur. mal falan da değilsiniz. ben çok değil geçen seneki ilişkimde her yerden engellenmeme rağmen aylarca fake hesaplardan yazmaya devam ettim. "beni rahatsız etme bak ağır konuşmak zorunda kalıcam artık" cümlesini duyana kadar da durmadım. söylediklerim de masum şeyler. özledim, keşke her şey başka olsaydı falan ama sizden ayrılan bir insan ne yazdığınızla içeriğiyle ilgilenmiyor. istemediği bir şeyi dayatıyorsunuz ve sizinle konuşmak zorunda bırakıyorsunuz.... neyse konumuz bu değil.

o cümleyi duyunca kendime çok acıdım ve ben delirdim artık diyerek terapiye başladım. bırakın ilaç kullanmayı, hastaneye yatmayı falan düşünüyordum. yani bana yatış önereceklerini düşünüyordum. düşünmediğim bir an yoktu.

hepsi geçti şimdi. nasıl geçti? bakış açım değişti. ben değiştim. içimdeki o sesin konuşma şekli değişti, söyledikleri değişti.

bir şeyi bırakıcam diyerek bırakamazsınız. o şeye olan ihtiyacınız bittiğinde bırakırsınız. benim o aşka tutunma ihtiyacım bitti. bu ihtiyacı, içinizdeki ona yazmanıza sebep olan sesi dinlemeniz gerek. bunu neden yapıyor? kendi adıma örnek vereyim. ben o kişi tarafından sevilmeyi seviyordum. çok havalıydı, birlikte çok eğleniyorduk, çok sahipleniyordu beni. onun bana verdiği bu hisse odaklandım bir süre. bu hissi kendim yakalamaya çalıştım. hayattaki önceliklerimi değiştirdim zamanla. bir günde olmuyor. bir seneden bahsediyorum. binlerce lira harcadım terapiye. ekonominin şu halinde kenarda param yok ama her kuruşu helal olsun. kendimi buldum resmen. bir sürü şey öğrendim. hala düşe kalka. dün mesela çok iyi değildi. akşam özellikle geçmişi çok düşündüğüm, üzüldüğüm bir gündü ama sabah gene uyandım. kalktım kahvemi aldım geldim çalıştım. ben önüme bakmayı öğrendim ve bu güzel ruh haline girince o eski halimden daha da kaçmaya başladım. beni o kötü ruh haline sokacak her şeyden kaçmaya başladım. şimdi zorlasalar da o eski sevgilimin profilne bakmam mesela. günde yüz kez bakardım. şimdi fotoğrafını bile görmek istemiyorum. kendimi koruyorum çünkü neden bakıp kendimi kötü hissedeyim ki bir an için bile?

kendinize bakın. kendi ihtiyaçlarınızı, hislerinizi yazın. çok klişe ama insana bir tek kendi iyi gelir aslında.

4. Anon3, psikoloji de bir bilim dalıdır. Nasıl ki amatör olarak astronomi ile ilgilenen insanlar varsa psikoloji bilimine de ilgi duyulabilir. 

Anon4, zaman ayırıp uzun uzun cevapladığınız için teşekkür ederim. Bu ilişkinin bir gün acı şekilde biteceğini biliyordum. Onunla bunca zaman birlikte olmamın nedeni, içimden geldiği gibi davranıp eğlenebildiğim içindi. Bu güne kadar kimse ile böyle içli dışlı olmadım. Kendimi özgür ve kabul edilmiş hissediyordum. Kendisi de gayet karizmatik, eğitimli, iyi aileden gelmiş... kısacası çoğu kadının yanında olmaktan gurur duyacağı bir insandı. Onu tanıdıkça ne kadar özgüvensiz olduğunu da gördüm. Beni ezip üzdükçe bundan zevk aldığını defalarca farkettim. Yine de kendimi mutlu hissettiğim o anları kaybetmemek için psikolojik şiddetini görmezden geldim. Sudan çıkmış balık gibi hissediyorum. Hayatımda sahip olduğum güzellikleri göremiyorum. Terapi almam gerekiyor benim de yalnız bu dönem mümkün degil. Bana umut verdiniz. Tekrar çok teşekkür ederim. 

5. "kendimi özgür ve kabul edilmiş hissediyordum. "

bu cümlene bak. zaten özgürsün. zaten kendini kabul ediyorsun. onunla güzel zamanlarını düşün. o zamanları güzelleştiren sendin ve başkasıyla da güzelleştireceksin. her bir şey bittiğinde daha iyi başlayacak. sadece arkadaşlarınla vakit geçir, sevdiğin şeyleri yap ve daha mutlu uyanacağın günleri bekle. zaman her şeyin ilacı.

6. ve sakın kendini suçlama. bu ilişkinin dinamiği böyleydi. ayrıl barış bir ilişkiydi ve sen de bu dinamik içinde böyle davrandın. bir zamnalar birlikte olmaya değer gördüğün kişiyi de suçlama. onunla güzel vakit geçirdiğinden bahsetmişsin, bunlara odaklan. iyi eğitimli, eğlendiğin biriydi ama sorunları vardı ve seninle sağlıklı bir ilişki yürütemedi. bu bir ilişkiydi ve bitti. hayat da böyle zaten. üzücü şeyler her gün oluyor. başkalarının davranışları ve hayatları bizim suçumuz değil. başımıza gelenlerle neler yapacağımız bizim sorumluluğumuzda. senin gibi kötü ruh halindeki kendim karşıma gelse ona sadece kendini korumasını öğütlerdim. her ne olursa olsun kendini koru. içini ferah tut. kendini sakinleştir. kendinle konuş. dua et bol bol. yaz hatta dualarını. ama sakın kendini suçlama. zaten üzücü bir olay yaşıyorken kendi acını ağırlaştırma.

7. Süslü baş harfi T mi? :)