bu aralar sadece geçmişte yaşıyorum?

şu an hayatımda olan insanlarla, eskiden yakın olduklarımla ve varlığını bile unuttuğum insanlarla olan konuşmalarımı okuyorum. eski fotoğraflara, videolara bakıyorum. huzur ya da tam tersi bir şey hissettirmiyor aslında ama garip bir şaşkınlık bazen hüzün hissediyorum bunları yaparken. şu anki hayatımı pek istediğim şekilde sürdüremiyorum aslında nedeni bu olabilir ama bunun tek nedeni de harekete geçmemem. 29 yaşındayım geçmişe takıldım kaldım resmen. benim gibi olan var mı? siz de böyle şeyler yapıyor musunuz?

1. çok yalnız olduğum dönemlerde yapıyorum. ama bu bataklık gibi bir şey. sosyalleşmenizi yeni hobiler edinmenizi öneririm

linki kopyala
şikayet et

3 mayıs 2024 18:47

2. A1 ben de baya yalniz oldugum bi donemdeyim. gun icinde annemle 10 sevgilimle max 40 dk telefonda konusuyorum. Yasadigim sehirde sohbet etmek istedigim kimse yok. Yalnizligi severim aslinda ama bu biraz fazla geldi. Kendimle kaliteli vakit geçirmeyi de bilmiyorum, evden calistigim icin hep evdeyim. O yüzden geçmişte o yine uzgun ama cıvıl cıvıl kalabalık hayatımı hatırlatan mesajlar ve görseller iyi geliyor. Gerçeklikten kopuyor gibi hissediyorum sadece :(

linki kopyala
şikayet et

3 mayıs 2024 18:56

3. Bende sürekli hayal kurup eskiden yaptığım şeyleri düzeltiyorum. Sanki tekrar yaşayacakmışım gibi şöyle olsa böyle olsa diye düşünüyorum. Evim liseme ve üniversiteme çok yakın. Hepsi aynı güzergahta. Evimden çıkıp sağa dönünce yüyerek lise yoluma ve üniversiteme çıkıyor. Bütün Hayatım bu yolda geçti. Hala aynı yerdeyim mekan aynı ama mezun olalı çok oldu. O anıların içerisinde yaşıyorum. O yolu her gittiğimde okula gidiyormuşum sevgilim beni bekliyormuş gibi hissediyorum. Hayallere dalıyorum ordan çıkamıyorum. Şimdi ne sevgilim kaldı ne de okul hayatım. Nasıl anlatılır bilmiyorum ama her şey aynı ama bir tek zaman eksik.

linki kopyala
şikayet et

3 mayıs 2024 19:02