1.
annem, üniversitede 1. siniftayken evlenmis ve 1 sene sonra ben dogmusum. ben 6 yasindayken bosandilar. babam 2 sene sonra baskasi ile evlendi, 2 cocugu oldu ve hala o kadinla evli, baya da iyiler. senede 3-4 kere bulusuyoruz, ama cok yakin sayilmayiz. annem eczaci ve eczanesi var yaklasik 20 senedir. ben 24 yasindayim, gecen sene eczaciligi bitirdim. okurken de bittikten sonra da, hep annemin eczanesinde calistim, zaten 3. siniftayken, benim eczanem gibi idare ediyordum. annem de hep sen burayi devralirsin diyordu.
simdi konuya geliyorum, annem 4 sene önce, tatilde hollandali bir adamla tanisti ve o zamandan beri iliski yasiyorlar. adam ayda iki haftasonu gelirdi, sonra burada 6 aylik bir is ayarladi, o ara bence baya yakinlastilar. neyse, pandemi döneminde, belki günde 6 saat filan konusuyorlardi. haziran ayinda da, adam anneme evlenme teklifi etti. iyice arastirmis, meslegini orada da yapabilirmis, 1 sene kursa gidermis, zaten herkes ingilizce konusuyormus bilmem ne.
bana dedi ki, senin meslegin var, okurken de buna hazirlandin, herseyi cok iyi idare ediyorsun. benim gözüm arkada kalmayacak. zaten sürekli gelirsin, biz geliriz. ama ben cok bozuldum. anneannem de dedi ki, ben cok bencilmisim, o bana gencligini vermis, daha napsinmis filan. sizce bu durum normal mi?
bu arada annem 44 yasinda.
2.
Neden normal olmasın ki? Anneniz hep sizin yanınızda mi olacak? Onun da bir hayatı olduğunu unutmayın.
3.
kadin gencecik yasinda evlenmis, bosanmis, tek basina cocuk bakmis. kimbilir neler cekmis. ustelik sana da hazir iş ve çevre birakmis. birak hayatini yasasin kadin. belli yastan sonra sevmek sevilmek guvenmek oyle zor ki. mis gibi yurtdisinda, sevdigi adamla yasayacak. bencil olmayi birak bence. annen sonsuza kadar eziyet mi ceksin? hic mi mutlu olmasin? baban mesela seni cok takmiyor belli ki. neden ona bencil demiyorsun ya da onu suclamiyorsun?
4.
@a6, haklisin. sanirim ilk defa uzaklasacagimiz icin üzüldüm. cünkü babam bana hep uzak oldu ya da olmadi diyebilirim. annem de sürekli destek oldugu icin, hep böyle gidecek sandim. ama dediginizi düsününce, sanirim biraz kafam aydinlandi. tesekkür ederim.
5.
annem, üniversitede 1. siniftayken evlenmis ve 1 sene sonra ben dogmusum. ben 6 yasindayken bosandilar. babam 2 sene sonra baskasi ile evlendi, 2 cocugu oldu ve hala o kadinla evli, baya da iyiler. senede 3-4 kere bulusuyoruz, ama cok yakin sayilmayiz. annem eczaci ve eczanesi var yaklasik 20 senedir. ben 24 yasindayim, gecen sene eczaciligi bitirdim. okurken de bittikten sonra da, hep annemin eczanesinde calistim, zaten 3. siniftayken, benim eczanem gibi idare ediyordum. annem de hep sen burayi devralirsin diyordu.
simdi konuya geliyorum, annem 4 sene önce, tatilde hollandali bir adamla tanisti ve o zamandan beri iliski yasiyorlar. adam ayda iki haftasonu gelirdi, sonra burada 6 aylik bir is ayarladi, o ara bence baya yakinlastilar. neyse, pandemi döneminde, belki günde 6 saat filan konusuyorlardi. haziran ayinda da, adam anneme evlenme teklifi etti. iyice arastirmis, meslegini orada da yapabilirmis, 1 sene kursa gidermis, zaten herkes ingilizce konusuyormus bilmem ne.
bana dedi ki, senin meslegin var, okurken de buna hazirlandin, herseyi cok iyi idare ediyorsun. benim gözüm arkada kalmayacak. zaten sürekli gelirsin, biz geliriz. ama ben cok bozuldum. anneannem de dedi ki, ben cok bencilmisim, o bana gencligini vermis, daha napsinmis filan. sizce bu durum normal mi?
bu arada annem 44 yasinda.
6.
uzak olacagimiz icin bende üzülürdüm sanirim ama anormal bir durum degil, bir yandanda annenizinde mutlu olmaya hakki var öyle düşünün bence.
7.
Normal bence. Sonuçta sizde artık yetişkin bir bireysiniz. Üniversitenizi bitirmişsiniz, dükkanda da çalışıp deneyimlemişsiniz. Anneniz de ne güzel senin artık kendi ayakların üstünde durup geçineceğini görmüş güvenmiş size.
Yani artık okulun bitmiş iş hayatına atılacaksın artık kendine hayat kuracağın yaştasın her zaman annen olmayacak yanında.
daha küçük olsan okulun vb devam ederken seni bırakıp gitse yanlış olurdu ama şuan anormal yada yanlış bir şey yok
8.
@a7, sana huzur, mutluluk diliyorum, umarim bu hirsin gecer. öpücükler.
9.
Süslü anneniz genç sayılabilecek bir yaşta (benimki beni 41 yaşında doğurunca tabi) ne güzel işte sizi büyütmüş (kendi de büyümüş arada) okutmuş ve akranlarınızın neredeyse hiç birinin sahip olamadığı "düzeni hazır iş" bırakıyor size. Hayatta size sunabileceği hemen her şeyi size vermiş ve kendi hayatına bunlardan sonra yön veriyor.
Artık yetişkinsiniz, annenizin en mutlu olacağı durumu istemeniz gerekli. Tersinden düşünün, anneniz tüm gençliğini sizi yetiştirmek için harcadı diye, ömrü sonuna dek sizin evlenip gitmenizi istemese?
10.
Annen için sevindim yoluna taş koyma onun. umarım mutlu olur
