en yakın arkadaşımla tartışmam hakkında ?

1. Üf bu ne süslü ya bebek gibi ağlayıp duruyor. Uğraşmam şahsen kendisini eğlemeye. Bu kadar tolerans da göstermem mesafe koyarım.

2. Sadece ağlasa tolere edebilirim süslü ama kendisi ağlarken beni kalpsiz kavgacı falan yapıyor kafasında benim asıl rahatsız olduğum şey bu sanırım. Ki gerçekten asla kavgacı saldırgan bir insan değilim süslüler 

3. Aranizda insan psikolojisini anlama empati yapma ve iletisim becerilerine dair bir ucurum var. Bu da uzlasmasi cok guc bir durum yaratiyor.

Cok yakin arkadasliklarda bazen agir sozler de soylenir, iliski toksiklesir, baskalarina gosterilen tahammul artik gosterilemez olur cunku cok fazla yasanmis sey vardir. Boyle sinavlardan gecmenin yolu bence hicbir zaman birinin daha alttan almasi olmamali cunku bu sadece o olay bazinda bir ust kapatmaktan baska bir ise yaramaz. 

Bu senaryoda iletisim kurarak cozmeye calisan, daha anlayisli ve muhtemelen siklikla naz ceken kisi sensin. Ama sen de evliya degilsin cunku kimse degil. Arkadasinin bir an once kendini ifade etmenin yollari ustune dusunmesi, calismasi ve terapiye gitmesi gerekiyor. 

Bunu bir kadin olarak soylemene cok bozuldum dedigi seyi de anlatirsan konusmak ve degerlendirmek gerekebilir. Sen de o konuda belki empatisiz bir sey soyledin bilemiyorum. Ama ben genel dinamiklerinize baktigimda patlamani hakli buldum. 

Son olayda Agir sozler soyleyen kisi oldugun icin maalesef senin bir kez daha alttan alip adim atman gerekiyor. Ama o konusmada kendini gene de durustce ifade etme hakkin hala var. Hep sen haklisin ben kavga edemiyorum diye bir arguman olamaz cunku hayatta. 

4. Birbirinizden baya soğumuşsunuz bence bu arkadaşlık artık size iyi gelmiyor.

5. Ay bence sen baya haklısın ya. İnsanı çoldırtma noktasına getirip sonra da haklı olmasın kimse bi zahmet. Ben ki çok alttan alan vs bi tipim ama karşı taraf sizin arkadaşlığınızı haketmiyo bence ve bu yaptığı hareket bana manipulatif ve sinsice geldi ya. Yumuşak karnınızı bulmuş ağlayarak her şeyden sıyrılıyor gibi.Ve bence arkadaşlıkta da sevgililikte de birlikte gülmek kadar tartışabilmek de çok ama çok önemli. Sonuçta hayatın her anında tartışma olabilir zaten bunu beceremiyprsanız hiçbir ilişki uzun sürmez tolere edilemez

6. çok uzun ve sudan meselelerden tartışıyormuş gibi gözüktüğünüz için hepsini okumaya üşendim ama bir insanın arkadaşıyla bu kadar tartışması sağlıklı değil. siz birbirinize karşı bayağı toksik sevgili gibi olmuşsunuz, ilişkinize biraz mesafe koyun.  

7. İlişkiyi kurtarmak istiyorsan mesaj at bence. Kimi insan -mesela ben- yüzyüze tartışmakta zorlanıyor. Bu noktada mesajlaşmak rahatlatıcı bi etken oluyor. Yapıcı olmak için önce özürle başlayıp sonra kırıldığın kısımları en son da arkadaşlığınızda değer verdiğin şeyleri yazabilirsin. Muhtemelen çözülecektir.

Arkadaşlıklar zaman zaman bmyle süreçler geçirir çok üstüne düşmemek lazım

8. Kalan konularda bir sorun yoksa daha anlayışlı ve yapıcı bir dille derdinizi tekrar anlatabilirsiniz. Çözülebilir bir problem gibi geldi

9. Hepinizi okudum süslüler vakit ayıran herkese teşekkür ederim. Ben bulunduğum psikolojik olgunluğa erişmek için yıllarca emek verdim. Mesela bana bir dezavantajmış gibi bahsedilen kendimi senin kadar ifade edemiyorum kavramını geliştirmem yıllarımı aldı. Artık hayatta beni aşağı çeken hiçbir şeyi hayatımda istemiyorum. Kendisi konuşmak isterse dinlerim ama asla adım atmayacağım 

10. Üniversitenin ilk yılı tanıştığım dört senesinde ev arkadaşlığı yaptığım en yakın arkadaşımla kısa zaman önce ciddi bir kavga ettik. Kişilik olarak ben daha dışa dönükken o daha içine kapanık birisidir. Normalde hiç tartışmayız birbirimizle dünya görüşümüz çok benzer ortak zevklerimiz vardır sorunsuz bir arkadaşlığımız var. Kendisinin ağır depresyon dönemleri haricinde sürekli birlikte vakit geçiririz yani eve geldik herkes odasına çekildi diye bir durumumuz yok. Aramızdaki en büyük problem şimdiye kadar şu oldu: bir konuda anlaşmazlığa vardığımızda o sürekli ağlayarak odayı terkediyor. Bana sen sürekli haklısın diyip hıçkıra hıçkıra ağlıyor ve gidiyor. Bu durumlarda ben ağlama x bak ben seni bu kadar üzecek bir şey söylemedim gel konuşalım desem de ağladığım için de sinirleniyorum ben tartışamıyorum diyip konuyu kapatıyor. Bu bir iki üç yaşandı ve ben ona bak en basit konuda bile sen zaten hep haklısın diyip ağlıyorsun ben bundan çok rahatsız oluyorum eğer kendini ifade edemediğini düşünüyorsan bana de ki üç gün sonra konuşalım beş ay sonra konuşalım ama bana sen zaten hep haklısın diyip ağladığında kendimi manipüle edilmiş hissediyorum dedim. Yani onu defalarca bu konuda uyardım. En son tartışmamızda bunu yine yaptı.

Olay şöyle oldu gün içerisinde mesajdan bana benden bağımsız rahatsız olduğu bir şeyi söyledi ben de ona böyle bir şey yaşandığı için üzgünüm ama bence çok haklı değilsin dedim. Sakinleşdiğin zaman tekrar konuşuruz da dedim. Bana söylediği cümle bir kadın olarak nasıl böyle bir şey söylersin saçmalıyorsun minvalde bir şeyler oldu. O an yaşadığı olay çok taze olduğu için bir şey demedim ama kurduğu cümleye bozuldum akşam konuşuruz diyip konuyu kapattım. Akşam oldu ikimiz de eve geldik neden bana böyle dedin ben buna çok bozuldum ben sana böyle bir şey söylesem sen çok sinirlenirsin dediğimde sen ne olsun istiyorsun kavga çıkarmaya çalışıyorsun dedi. Ben de kendisinin kavga çıkarmak gibi bir niyetim olsa o an konuşurdum sakinleşmeni beklediğim için akşam konuşuyorum dedim. Bu çok saçma bir tartışma yine haklı olmaya çalışıyorsun ben senin gibi çatır çatır kavga edemiyorum gibi şeyler söyledi. Ben de ona ne olsun istiyorsun sorusuna cevaben beni kırdığın ve kendine yapılsa çok rahatsız olacağın bir şeyi bana yaptığını bilmeni istiyorum belki bu konuda benden bir özür dilersin diye bekliyorum dedim. Hani bunu sinirle söylemiş olabilirsin olay sıcak olduğu için tartışmayı uzatmadım o yüzden şu an konuşmak istedim dedim. Bana verdiği cevap hayır sinirle söylemedim çok sakindim belli ki sen sinirlenmişsin vesaire vesaire oldu. Sonra tekrar gözlerini doldurdu ben senin gibi çatır çatır kavga edemiyorum ne yapabilirim şu an benden canımı mı istiyorsun diyerek ağlamaya başladı.

O an nevrim döndü süslüler bana karşı çatır çatır kavga edemiyor gibi durmuyorsun başka insanlar sana çok büyük bir şey yapsa bile tolere Edip susuyorsun ama bana kalp kırıcı şeyler söylerken hiç çekinmiyorsun. Sana defalarca bana her tartışmamız da sen zaten haklısın diyip ağlayarak bir tartışmadan sonuç alamayacağımızı bunun çocukluk olduğunu söyledim hala aynı şeyi söylüyorsun tartışmak zaten iki insanın farklı fikirlerin olması ve karşısındakini de bu fikirlere ikna etmesi matematiğin de değil midir dedim. Ağlayarak odasına gitti. Yarım saat geçti hala ağladığını duydum kapısının önüne gittim hadi konuşalım ağlama lütfen dedim ben seninle konuşmak istemiyorum bir süre görüşmek istemiyorum dedi ben sakinleştiğim için alttan almak istedim uzasın istemedim ağlamasına da dayanamadım açıkçası ne kadar bir süre görüşmek istemiyorsun dedim tebessüm ederek çok uzunca bir süre sadece senin bir kalbin yok benim de kalbimi kırılabileceğini hiç düşünmüyor musun dedi.

Bana yapmaya çalıştığını hissettiğim manipülasyonlardan biri olduğunu düşünüp bak tekrar aynı şeyi yapıyorsun tartışmak bu değil sen sadece kırıcı oluyorsun sana bunu defalarca söyledim sıkıştığın an bana belaltı vuruyorsun diye bağırıp çağırdım. İşte bu kısımda pişman olduğum sözler başlıyor. Ona bu hayatta sana benim kadar değer veren çevrende hiç kimse yok beni de böyle mi kaybetmek istiyorsun sana gösterdiğim toleransın yarısını başka hiç kimseye göstermediğimi biliyorsun ne sevgilime ne başka bir arkadaşıma ne de aileme sana davrandığım kadar kapsayıcı davranmıyorum beni de kaybetmek üzeresin benimle konuşmak istemeyip kiminle konuşacaksın hayatında seni benim kadar seven kim var gibi kırıcı ve yapıcı olmayan cümleler söyledim. En sonunda da kendini ifade edemediğini düşünüyorsan tartışma yaratacak meseleler açıp karşısındakinden cevap aldığında ağlayıp olayları manipüle Edip karşındakini suçluyorsun bence bu senin kendinle ilgili bir problemin bunu kendi içinde halletmeden kimseyle muhatap olmasan iyi olur dedim. Üç gün geçti hala konuşmadık evin içine denk geldiğimizde de göz göze gelmiyoruz. Sizce çok mu haksızım adım atmalı mıyım ondan mı beklemeliyim nasıl bir yol izlemeliyim?

Bir kadın olarak tartışması şu ösym sınavlarına girdiği gün sınava ped sokmak istemiş ve sokmamışlar nasıl olurmuş bu gözlük alıyorlarsa bunu da alacaklarmış. Ben de pedi almamalarının mantıklı olduğunu içini kontrol etmenin imkansız olduğunu zaten sınavda kalkıp tuvalete gidemeyeceği için içeri sokmaya çalışmasının mantıksız olduğunu söyledim. Bir kadın olarak nasıl böyle konuşurmuşum.