1.
Hayatımda çok fazla sorunum var. Çocukken arkadaşlarım zorbalığa uğradım. Kavga edilen bir ailede büyüdüm. Bu beni hırçın bir çocuk yaptı. Mizacım da öyle gelişti dürtüsel her lafa atlayan. Niyetim iyiyse bile çok yanlış anlaşıldım. Arkadaş gruplarında ne sebepten olursa olsun ilk gözden çıkarılan ben oldum. İnsanları güldürdüğüm iyilik yaptığım sürece yanlarında tuttular. Kiloluyum sadece bir tane sevgilim oldu o da özgüvensiz ve çekingen olduğundan hiç sevgilisi olmadığı için benimle olmuştu. Zaten ilgisizdi. Flörtlerim kiloma hep laf etti. En samimi gözükeni bile bunu söyledi (en son konuştuğum kişi yüzün kilolu ama vücudun fotoğraflarda zayıf sen kalın giyindiğinden gördüğüm gün seni tam anlamadım dedi) fotoğraflar en iyi açıyla çekiliyor tabii dedim. Orada inceciksin oynama yapmadın demi dedi düşünün. Kendimi bok gibi hissettim. Arkadaşlarım benimle çok ilgisiz. O gün modum düşükse uzak duruyorlar. Hep benim çabalarımla oluyor. Kendimi yetersiz değersiz hiçbir anlamda sevilmeye layık görmüyorum. Ne yapabilirim sizce? Benzer süreçlerden geçeniniz var mı? Dokunsalar ağlayacak gibiyim içimi dökmek iyi geliyor bazen
2.
Kafam dağınık bazı cümle düşüklükleri için özür dilerim. Herkesten ama herkesten uzağa hiç kimseye haber vermeden çat diye gidip inzivaya çekilmek istiyorum. Ailem dahil kimse tarafından anlaşıldığımı hissedemiyorum. Terapiye git önerisini verecekler hem çok mantıklı geliyor hem de gitsem de ne olacak hevesim motivasyonum kalmadı diyorum. Kimse beni kırmaktan çekinmiyor.
3.
Süslü çevrendekilerin seni beğenmemesi, kilolarına laf söylemeleri seninde kendini beğenmeyip, beğendirmek için ayrıca çaba harcaman gerektiğini düşünmeden kaynaklanıyor. Bu tür sorunlar senin de farkettiğin gibi büyüdüğün aileyle ilgili olabiliyor. İmkanın varsa psikolojik destek almanı tavsiye ederim. İmkanın yoksa kendini sevmeye yönelik olumlamalar yapmanı ve aileninde seni sevdiği yönünde de olumlamalar yapmanı tavsiye ederim.
4.
Süslü bilmiyorum. Bu çaba içine girdiğimi düşünmüyorum. Belki hissediyorlardır onu da bilemiyorum. Bu uzaklaşma isteğimi nasıl bastırabilirim? Telefon numaramı değiştirip herkesle selamı sabahı kesmek hatta uzak yerlere gitmek gibi isteklerim var son sınıfım son dönemimdeyim. Nasıl dayanacağım
5.
Süslü yanlış anlamayın beni, kimseye kendinizi beğendirmek zorunda değilsiniz, sadece bu konuda üzüntü duyduğunuz için söylüyorum, kilo veremez misiniz? Bu şekilde belki özgüveniniz yerine gelir daha iyi hissedersiniz. Bu arada birçok kilolu kadın ilişki yaşıyor, sizin yaşamama sebebiniz belki yaşadığınız zorbalıklardan dolayı özgüven sorunu oluşmuş olması olabilir. Kilolu kadınları beğenen erkekler gayet var ama kimse hayatında kendini beğenmeyen, kendinden memnun olmayan birini istemez. Bunlar başkasına geçen enerjiler. Belki böyle bir özgüven sorununuz varsa bu his karşı tarafa da geçiyordur ve sizi beğenen erkekler de bu yüzden uzak duruyordur. Arkadaşlık konusuna da hiç takılmayın. Arkadaşlıklar anca birileri bir şeyleri görmezden geldiği zaman devam ediyor. Çok nadirdir sağlıksız olmayan arkadaşlık ilişkisi.
6.
Süslü beni öyle duygulandırdın ki anlayışla tatlı tatlı söylemişsin çok teşekkür ederim. Düşünüyorum elbette. Bu sorunlarımdan bir tanesi keşke sadece bu olsa. Haklısın versem en azından bu düşüncesizce yaklaşan insanlar beni üzemez. Ama ne ailem ne arkadaşlarım ne akrabalarım tarafından sevildiğimi, benimsendiğimi asla hissedemiyorum
7.
Süslü herkesin derdi farklı tabi. Mesela benim annem ve babam hayatra değiller, yalnız yaşıyorum. Hayatta her şeyin içinde zorluklar, mutsuz olacak birşeyler mutlaka bulabilirsin fakat eğer mutlu olmak istersen yönünü mutlu olacağın şeylere çevir, mutsuzluklara değil
8.
Süslüm başın sağolsun. Benim de babam hayatta değil. Yalnız yaşıyorum aynı şekilde okulum ailemden uzakta. Sen nasıl güçlü kalıyorsun peki?
9.
Süslücüm işte önemli olan kimsenin bizi beğenmesi, sevmesi falan değil. Sadece bizim kendimizi sevmemiz önemli. Ben hiç arkadaşı olmayan, annesi açık açık seni sevmiyorum demiş bir insanım. Zamanında çok üzüldüm çok ağladım ama artık o kadar umrumda değil ki anlatamam. Çünkü kendime değer vermeye, kendimi olduğum gibi sevmeye başladım. Bende son zamanlarda stresten dolayı kilo aldım ve bazen aynaya bakınca giydiğim kıyafeti yakıştırmıyorum mesela, sonra diyorum ki zaten yakışmak zorunda değil. Ben neden herhangi bir insan evladının benim vücudumu beğenmesine muhtaç olayım? Öyle mesleki anlamda falan da başarılı biri değilim. Her konuda kötüyüm. Ama sokaktaki hayvanları besliyorum ve benim bu dünyaya gelme amacım buymuş bence. Belki hiçbir konuda başarılı olmadım, hiçbir zaman çok güzel olmadım ama kimseye kötülük yapmadım, elimden geldiğince iyi birisi olmaya çalıştım, yapılan kötülüklere elimden geldiğince tepki gösterdim. Beni ben yapan özellikler bunlar. İnsanlar beni bunlar için sevemiyorsa sevmesin zaten, onların dış görünüşüme bağlı sevgilerine ihtiyacım yok. Ben bu özelliklerimle sevilmeye değer olduğumu düşünüyorum ve bunu fark ettiğimde kendimi gerçekten sevip değer vermeye başladım. Bu noktada başkalarının düşünceleri de umrumda olmamaya başladı. Bence siz de sevilmeye değer birisiniz ve bunun için onlarca sebep bulabilirsiniz. Bu sebepleri bulduğunuzda hayatınız değişecek gerçekten
10.
Süslü karşımda olsan uzun uzun sarılırdım sana. Dediklerini öyle iyi anladım ki. Sen hiç görmediğin, belki görmeyeceğin bir insana yüreğini açıp motive ediyorsun. Sessiz canlılara yardım ediyorsun. Bence çevrende sorun kesinlikle. Keşke seninle tanışabilsem. Bu olgunluğa kaç yaşında eriştin onu da çok merak ediyorum
