1. Part 2 ayrıldıktan sonra.
İlk başta rahatladım ve mutluydum. Var mı yok mu belli olmayan biri ve net olarak yok dedim. Sonrası pişmanlık:) Özlemelerim pişman olmalarım başladı. Bizim aşamayacağımız bir sorunumuz yoktu ama sevgi yetmiyor bazen. Bir müddet sonra konuştum, tekrar denemeyelim daha kötü olacak vs tarzında dönüş aldım. Aslında başından beri üstte belirtmeyi unuttum. Hep yapıcı olan ayrılmak istemeyen adam artık beni istemiyordu. Kırılmış olduğunu düşündüm gönlünü almak için bazı ataklar yaptım ama oralı olmadı. Derken bir gün bana yazdı eskilerden konuştuk ve görüştük. Bu ayrılık sonrası ilk görüşmemizdi evine gittim. Bütün gün sadece sarıldı öptü konuşmadık bile pek fazla sadece sustuk el ele hep sarıldık öpüştük vs. Sonra tek tük mesajlasmalar basladı. Ve biz tekrar tekrar görüştük. Normalde kıskanç biri değildir. Beni kıskandığını hissettirdi. Hayatımda biri var mı diye laf arası hep kurcaladı. Bu görüşmelerimiz hep dip dibe el ele kol kola geçti. Ama sonraları hiç konuşmuyorduk.
En son geçen haftalarda görüştük. İnanılmaz ilgiliydi benim en sevdiğim yemekleri hazırlamış, en sevdiğim müzikler vs evde harika bir ortam. Beni sevdiğini özlediğini özel olduğumu vs söyledi. O gün uyurken dahil hiç elimi bırakmadı. Öperek uyandırdı kahvaltılar hazırladı. Ve haftaya görüşmek istediğini söyledi hatta x günü görüşelim lütfen plan yapma dedi. Ve asıl soru burada:) x günü bana yazmadı aramadı. O görüşmeden sonra hiç konuşmadık. Bende yazmadım. Neden böyle olduğunu anlayamıyorum. Kendi hayatıma baktıgım zaman onunla vakit geçiriyorum ve diyorum ki bak birbirinizi seviyor ve değer veriyorsunuz. Bırakmayın diyorum. Ama sonrası böyle. Şu an görüşmeye devam mı etmeliyim yoksa yazarsa dönüş yapmamam mı lazım yoksa ben mi yazsam ne yapsam bilemedim... sizce bu neyin kafası? :D