erkekler neden evlilik istemiyor ?

1. merhaba süslüler. sorum yanlış anlaşılmasın kadınlar da istemeyebilir evlenmeyi, açıkçası evli çiftleri gördükçe ben de evlenmek istemiyorum ama özellikle bu devirde türk erkekleri neden genellikle ''ben evlenmem, sevgiye inanmıyorum, bana göre değil'' modunda? belki benim gördüklerim öyledir, böyle olmayan erkekler de çoktur ama artık sinirim bozulmaya başladı. sanki kadın evlilik peşinde koşar, kadın evliliğe dünden razı ama beylerimiz evlilikten korkuyor asla istemiyor. bu bakış açısı nereden geliyor? evlenilse bile çoğu zaman kadın yürütüyor evlilikleri. çoğu yük kadında. bir örnek vereceğim, bir flörtüm vardı daha doğrusu flört gibi bir şey, ne yaptığı belli değil. baya konuştuk buluştuk vs. ciddi bir şey aramadığı belliydi ama fuckbuddy derdinde de değil. arkadaş olalım seninle ben böyle öylesine bir şeyin içinde olamam dedim, arkadaş da olamazmış benimle. konuştuk, hayat arkadaşı isterim, çocuklu bir aile ortamı bana göre değil. sevgi biter 1 yıl seversin 30 yıl sevemezsin bir insanı vs. dedi. tabi bu onun görüşleri bir şey demiyorum da sadece garip geliyor. bu boşluk bu anlamsızlık. bu kişi de 30 yaşında neredeyse. benimle normal vakit geçirmek istiyor yani bildiğiniz flört gibi. ama sonu yok ki bunun? insan hoşlandığı kişi ile devam etmek istemez mi? problem nerede? daha doğrusu bu bir problem mi bana mı öyle geldi? sizlerle tartışalım istedim.

2. bizde de tam tersi. adam evlilik lafını etmese 40 yaşına kadar ağzımı açmam. çöktü adam gırtlağıma ne zaman evleneceğiz diyerek. tamam desem 3 güne düğün kuracak. sözüm size değil ama avlenmek isteyenler ne olur zorlamayın karşı tarafı. hazır ihissedildiğinde elbet olacak bir şey.

3. ben de aslında böyle düşündüm. adamla her şeyi koparmaya çalıştım yine de benimle konuşmaya çalışıyor mesela. burada bir amaç arıyorum yani. ben zaten evlenelim kafasında değilim doğru dürüst tanımıyorum bile.

4. süslü bence evliliğe uygun/evlenince mutlu olacak insan sayısı %10 falan. bir şekilde süregelmiş insanlar evleniyor ama ben etrafımda mutluluktan uçan evli çiftler görmüyorum mesela. kadınlar başarı olarak görüyor bence evliliği. "elde ettim" gibi. statü değişikliği. erkekler zaten böyle şeylerden uzak tuhaf tipler olduğu için artık sallamıyorlar evliliği :d mutlu muyuz kafamız rahat mi e tamam niye evleniyoruz o zaman diyorlar. daha evvel başka bir soruya da yazmıştım eski sevgilimden evlenmek istediği için ayrıldım şimdiki sevgilim de evlilik istemiyor bu defa ben istiyorum :d cekici geliyor herhalde amaç olarak görüyor insan ulaşamayacağı şeyi. ben karakter olarak evlilik/birlikte yaşama/hayatı iki kişilik yasama ile mutlu olacak bir insanım mesela. ama 30dan önce biraz zor :d illa evleneceksem de erken evlenmem. ama evliliğin ben modern insanın getirdiği bir şey olduğunu ve aslında doğamızda yeri olmadığını düşünüyorum. doğada da evlilik hayatı gibi yıllarca aynı partnerle hayatını geçiren hayvan sayısı çok az mesela. tek eşli olan hayvan olarak yalnızca penguenleri biliyorum ben :d  umarım soruya "evlenemediginiz için kıskanıyorsunuzzzz" "evlilik dışı iliskiyi özendiriyorsunuz rsplarrrrr" gibi tipler gelmez de nezaket dahilinde tartışıp sohbet edebiliriz ^^

5. Leş kültürümüz evliliği erkeğin kadına sahip çıkışı, maddi manevi himayesini babadan teslim alışı olarak görüyor da o yüzden. E şimdi devir değişti kadın üniversite okuyor çalışıyor maddi himayeye ihtiyaç duymuyor çoğunlukla. Ama kıçı kırık iki yıllık okulu zar zor bitirmiş, biosunda 420 yazan, iş ve yatırım anlayışları abii bi proje var+bahis sitelerinden ibaret olan daly*raklar kendilerini ideal koca olarak görüyor ne hikmetse ve evlilikten kaçıyor hala shxhdhhd güzel kardeşim gelin evi programına katılmak için heveslenen çeyizi sırtında gezen biri bile olsam sen kimsin ki evlilikten kaçıyorsun. Nys bu da böyle bi nefret kusması olsun sonuç olarak hepimizin evlenip sırtımızı kendilerine yaslamak istediğimizi sanıyorlar ama çürük bir ağaç olduklarının da farkındalar her şey bundan ibaret. Ben maddi manevi kendine yeten, zihnini geliştirmiş kadın erkek kimsenin evlilikten korktuğunu görmedim.

6. umarım :) benim korkum da evlenip çok sıkıcı bir hayatımın olması. nefes alamazmışım gibi geliyor. ama bir yandan da seversem birini gerçekten o zaman farklı olabilir diye düşünüyorum. türkiye şartlarında yine de zor gerçi. aileler işin içine girecek vs. hiç bana göre değil, evlenirsem sadece çekirdek ailemin katılımıyla 10 dk sürer nikahım. bu bahsettiğim kişiden de gerçekten hoşlanmıştım ama kafam almadı yani, evlenmek zorunda değiliz zaten ama düşünsene hoşlanıyorsun her gün onunla görüşmek istiyorsun(seks yok bu arada) ama diyorsun ki ben sevmek istemiyorum. sevgiye inanmıyorum sevgi biter. demek ki benden hoşlanmıyor diye düşünüyorum ben de. belki de boş zamanını benimle dolduruyor.

7. benim 5 senelik uzun iliskim vardı süslü. o sırada tabi ki bu işlerden çok uzak kaldım. iliskim bitince ben şoke oldum genç insanların mevcut partner arayışlarına. ben bıraktığımda biriyle konuşurdun flört ederdin beğenirse sevgili olurdun. 5 senede ne değiştiyse insanlar artık "flörtlerim" diyor. boyle bir kavram girmiş literature :d dolayısıyla insanlar hep daha iyisi için kapıları açık tutup iliskinin içine girmek istemiyor. zaten insan ırkı hep daha iyisinin peşinde var olduğundan beri. ama bunun sonu yok bana göre. her zaman daha iyisinin ve daha kötüsünün olduğunu düşünüyorum. insanlar elbette mutsuz olduğu iliskilerin içinde bulunmasın amaaaaa birkaç kişiyle konuşup arasından seçim yapmak bana çiğ geliyor. hazmedemedim ben bunu. bu durumum getirdiği bir şey bence yaşadığınız. adam sizi kaybetmek istemiyor ama aklında ya daha iyisi varsa düşüncesi yüzünden ciddi bir şeye girip fırsatları kacirmak istemiyor 

8. türkiyede evlilik istemeyen erkek tamamen mallıktan istemiyor bence. para desen artık kadın da çalışıyor. ev işi bizde, çocuğun büyük bir sorumlulugu bizde bunlarında dışında bir de adamın kendisine bakıcılık yapıyoruz hala da evlilikten korkuyorlar . ulan biz korkalım asıl sen kimsin kime ne faydan var da şımarık şımarık havaya giriyosun. iki yemek pişiremeyen adamlar şöyle tavırlara girince yandan yandan geliyolar bana. erkeklere bu konuda hak verdiğim tek kısım evlilik masrafları. her ne kadar paylaşılıyor gibi gözüksede öyle olmuyor dünyanın parası ev kurmak. gerçi biz olmasak da evleri olucak. lafımı geri aldım hiçbir konuda haklı değiller.

9. anonim 3'ün söylediklerine benzer şeyler tecrübe ettim. 12 yılımı geçirdiğim eski eşimden boşandıktan sonra şuan kendimi gerçekten mağaradan çıkmış gibi hissediyorum. insanların hadi "flört"leri de olsun, ama flört benim bildiğim sevgililikten önceki döneme deniyordu. buradaki süslülerin adamlarla herşeyi yaşayıp "flörtümle ne zaman sevgili oluruz?" şeklinde sordukları sorularını görerek şaşırmaya başladığımı hatırlıyorum.

bu süreçte en iyi ihtimalle dalga geçeceğim erkeklerle konuştum(gizlinot: tamamen sohbet bahsettiğim şey ) adam diyor ki mesela: "bir erkek senden hoşlanabilir, ama sorumluluk almak istemeyebilir. sevgili olmak istememesi senden hoşlanmadığı anlamına gelmez." bakın bunu söyleyen adam, 32 yaşında babasının parasıyla 8 senedir kpss'ye hazırlanıyor. yanlış anlaşılmasın ben de yeniden okumaya karar verdim derdim bu konuda eleştirmek değil. fakat kadınlar daha tanıştıkları gün erkeklerin önüne neleri varsa sererlerse adam neden sorumluluk altına girsin ki? kaldi ki çoğu erkek bahsettiğim örnekteki gibi henüz kendi sorumluluğunu üzerine almaktan aciz. her istediği kendiliğinden olan kendi sorumluluğunu sırtlanamayan sünepeler normal olarak "ne gerek var ki şimdi?" diye düşünüyorlar. hayat amaçları cinsel organlarını oraya buraya sokmaktan ibaret bir cinsin evlilik fikrinden neden uzak olduklarından filan bahsediyoruz şuan. evlenmeye niyeti olanların çoğu da bekar hayatını gizli veya açık şekilde devam ettirirken kendisine hizmetçi, çocuklarına bakıcı arayan tipler. adamlar artık bırakın eşi sevgili bile aramıyorlar, çünkü modern dünyada buna ihtiyaçları kalmadı.

10. Bence paraları yok diye.

Evlilik demek masraf demek, cocuk demek masraf demek, bunları geçtim sevgili olmak için bile belli bir paranın olması lazım. Mesleğini oturtanlar evlenecek birilerini arıyor. Üstelik artık kadınlar da çalışıyor ve "erkeklik gururu" kadının daha güçlü olmasını kaldıramıyor. Kadınlar ekonomik durumu arttıkça daha özgüvenli olurken, o kadına ulaşabilecek erkekler azalıyor.

Parasız olduğunu söyleyemeyen erkekler de saçmalamaya başlıyor. Önce birbirlerine gaz verdiler düğünlerin gereksiz olduğuna dair, daha sonra baktılar düğün olmasa bile evlilik masraflı ondan da kaçmaya başladılar. En son bir kahve içmenin bile masraflı olduğuna kendilerinin yolunduğuna kadar getirdiler.

Kadınlar ise erkekler kadar ezilmedi bu süreçte. Çünkü biz bu kadar maddiyat odaklı canlılar değiliz. Üstelik azıcık bir parayla bile evi döndürmeyi öğrendik küçüklüğümüzden beri. Ailemiz de git para kazan diye baskı yapmıyor. Bunun istisnaları elbette var ama aynı ailede erkek kardese bu konuda daha fazlı baskı oluyor.