1. paragraflara ayrılmamış süslüler kusura bakmayın
iyi geceler, belki böyle bir durumu yaşayan vardır diye yazmak istedim. eski erkek arkadaşımla birkaç gündür konuşuyoruz. öyle biri ki saatlerce hiç sıkılmadan konuşabildiğim, dakikalarca gülebildiğim tek insan.
bitirme nedenimiz birbirimize uygun olmadığımızı düşünmemizdi. o doğulu ve kültürünü de yaşatıyor. bu da bana ve aileme hiç uygun değil aslında ama gerçekten kalbimi susturamıyorum.
hiçbir şey değişmedi ama ben yine de onunla konuşurken iyi hissettiğim için devam ettim şimdi de tekrardan birbirimize uygun olmadığımızı söyleyip konuşmayı bitirmek istedim. o kadar çocukça davranıyorum ki, nasıl üstesinden gelirim, acaba en mantıklı yol bu mu. tavsiyesi olan varsa dinlemeyi çok isterim