evlilik sürecinde psikolojik olarak bu kadar zorlanmak normal mi ?

1. Bende de aynı durum var, hem bu merasimlerin çok kişiyi memnun etmesi için uğraşıyorsunuz ister istemez ailelerin fikri oluyor. Hem de mahalle baskısı gibi internette şu an feci bir baskı var en özel gün, en güzel olmalısın en iyisini çıkarmalısın gibi, örneğin herkes after party yapıyor şu an, yapmayan eksik kaliyor gibi bir algı var. Halbuki kendi mutluluğumuzu düşünmek yerine toplumu mutlu etmeye uğraşıyoruz buna da ne maddi ne manevi olarak yetişebiliyoruz. Aynısını yaşıyorum, saç aksesuarını bile 1 ayda falan sectim ki kararsız biri normalde değilim, hep en iyisi olsun gibi bi algı oluştu bende. 

2. Bence degil.planlı git süslü su tamam bu tamam seklinde illaki eksik bir seyler cıkar.benim evim düğüne 20 gün kala tutuldu esyaların cogu sonradan geldi vs ama yatacak yatak var diye hic sallamadım

3. Süslü ben de benzer süreçleri yaşamıştım. Ben çok ilgili değildim açıkçası düğün dernek işleriyle. Biraz formalite olarak görüyordum ve geçsin gitsin diye düşünüyordum. Bu yüzden davetiyesinden nikah şekerine düşünmek, seçim yapmak zorunda olmak bile beni yormuştu. Ki kararsızlık da değil de sonuçta web sayfasını açıp bir sürü davetiye bakıp birine karar vermek bir işti sonuçta. O zamanı ayırmak bile sıkıyordu beni. Bir an önce normal düğün sonrası rutine geçmek istiyordum.

Sonrası gerçekten güzel. Kendi düzenin ve rutininde yaşıyorsun. Düğün süreçleri de bir şekilde geçiyor. Az kalmış hem sizin de, şimdiden hayırlı olsun.

4. açıkçası seni ne zorluyor anlamadım ben

5. yani kusura bakma ama sıkıntı olmaması seni sıkmış gibi.

6. Şu merasimleri çok abartılı yaşamak yüzünden oluyor bu. Dümdüz evlenip gidiyorsun işte yani ne planı o kadar can sıkacak. Düşünüyorumda Hayatımdaki en stressiz dönemim evlilik dönemimdi ya :d 

Bence normal değil velhasıl yani neye zorlanıyosun vay efendim gelin almasına davul zurna mı gelsin bando ekibimi gelsin bunları organize etmek heralde biraz derdin. Sal aşkım milletin başını şişirme boşa hatta :d dünya üzerinde tek evlenen bizler değiliz ben 3 yıl önce evlendim ve detayları o kadar hatırlamıyorum ki. En yakın arkadaşlarım bile o günün sadece eğlendiğimiz kısmını hatırlıyor bende öyle :d 

7. tüm cevaplar için teşekkür ederim ssler her şeyin en güzeli sizin olsun,

yok işte burada da anlatamamışım derdimi. hele a6 allah aşkına derdim o olsa böyle mi açarım soruyu bando mu alacak davul mu diye düşünmüyorum günlerce ya da nikah davetiyesini önüme çıkan ilk üç tasarımdan birini seçip geçiyorum öyle ne bu konularda bir tribim var ne başka bir şey ama nikah davetiyesi gibi basit bir şey için 10 dk ayırmak bile beni çok zorluyor

sanırım hayatın olağan akışında bir değişiklik olması beni geriyor yani ekstrem bir şey olmasına gerek yok gelinlik bakmak bile zor geldi -hayatımın en güzel günü ve en mükemmel gelinliği bulmalıyım gibi bir tribim de yoktu, mağaza mağaza gezmedim-

cevaplardan anladığım kadarıyla ben psikolojik olarak dayanıksızım biraz

8. a3 benimle benzer bir şey hisseden biri olmasına sevindim. a1 a2 ayrıca teşekkür ederim

9. Rutin hayatın değişiyor ve değişecek olması sizi strese sokmuş galiba, benzer şeyleri ben de hissetmiştim evlilik kararı aldıktan sonra sürekli içimden "artık hicbi şey eskisi gibi olmayacak, her şey değişecek" diyip duruyordum. Öyle dramatik bi değişiklik de olmamıştı yani evlendikten sonra xd yine de bu konu içten içe tadımı kaçırıyordu zamanla buna alıştım kendiliğinden hisler azaldı ama hicbi zaman düğün de düğün diye heyecanlandığımı hatırlamıyorum. Eşim için de benim için de düğün olayı hallolup bitirilmesi gereken Bi görev gibiydi hallettik bitirdik günlük hayatımıza normal bi şekilde devam ettik. Böyle düşünmek belki sizi de rahatlatır, en nihayetinde olup bitecek sevdiğiniz kişiyle bi rutin oluşturacaksınız, insan bir anda karakterim bile 180 derece değişecek sanıyor ama öyle olmuyor yani kendiliğinden adapte olunuyor

10. a8 teşekkürler kendi yaşadıklarını anlattığın için, ben de çevremdekiler de öyle düşünüyordu ama bu rahatlık ve takmama konusu bende buna dönüştü işte. düğün o kadar önemli değil bunların önemi yok diye diye sıkıcı görevlere dönüşmeye başlıyor, tadı kalmadı bu sefer de hiç benim için