yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    7 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    giderek neşemi, özgüvenimi, heyecanımı kaybettim?

    30a yeni girdim son iki senedir kendimde garip şeyler fark ediyorum. eskiden daha özgüvenli neşeli olduğu ortamı neşelendiren mutlu biriydim. şimdi karar verirken bile çok zorlanıyorum ve hangi kararı vermiş olursam olayım aklım diğerinde kalıyor ve pişman oluyorum kararımdan. bu da tüm hayatımı etkiliyor keşke öyle yapsaydım ya da yapmasaydım gibi. sürekli overthink yapıyorum anda kalamıyorum kendimi başkalarıyla kıyaslıyorum ben beceriksizim başaramadım, başaramıyorum zaten gibi özgüvensiz düşüncelerim var. ne yapabilirim bilmiyorum neye ihtiyacım var? 

    1. yaşlanıyorsun normal 20lerde gençlik bitiyor zaten. 30'dan sonrası orta yaşlılık ve yaşlılık.

    29 temmuz 15:10

    2. satürnden tokat yemişsin 

    29 temmuz 15:18

    3. Satürn'den Tokat kısmına katılıyorum süslü zor geçti döngü süresi zor zamanlar geçirdim 

    29 temmuz 15:54


    4. Bana normal gelmedi suslucum 30 yasindayim. 20 lerimi çok güzel hatırlıyorum ama yaş aldıkça daha da güzelleşti hayatım (Tabi ki aksilikler, hastalıklar vs oluyor ama hayatın içinde bunlar var muhakkak, mutlak bir mutluluk mümkün değil) Aksine 20 lerde aldığım kararların çok doğru olup olmadığı beni daha çok hırpalıyordu artık ise olgunlaşmanın verilen kararın sonuçları ile başa çıkabilmek olduğunu çok iyi anladım. Dolayısıyla evet elimden geldiğince doğru kararlar vermeye çalışıyorum ancak veremediysem de okey çünkü her türlü başa çıkabilirim ve istediğim bir pozisyon yaratabilirim. Mental olarak çok daha güçlü, elimden her iş gelir gibi ve kararlı hissediyorum. Ayrıca gençken dümdüz hedef tutturmanın önemli olduğunu sanırken yaş aldıkça aslında her zaman hedef diye tutturmanın doğru olmadığı kanaatine vardım. Tabi insanın hedefi olmalı ama hedefe doğru yürürken karşısına çıkan fırsatı göremeyecek kadar kör olmamalı insan. Yani esneklik (tabi asla omurgasızlık değil referansımız) aslında çok kıymetli bir şeydir çünkü açık bir vizyonu işaret eder. Mutluluğum ve huzurum çok daha ön planda artık ve 20 lerimde olduğu kadar maalesef toleranslı degilim insanlara. Bu da hayat kalitemi bir bakımdan çok artırdı. Eskiden ne olursa olsun dinlemeye, anlamaya çalışırdım insanları ve onlara yardımcı olmaya çalışırdım. Şimdi bana bir şey katmayan, dedikodu sever, devamlı negatif olan(gerçek bir sebep yokken), aşırı şikayetlenen, aşağılık kompleksine sahip vb olan pek çok insanı çatır çatır sadeleştirdim hayatımdan sana vakit ayıramam diyerek, cidden ayıramam da:d ben de neşeli bir insanımdır sizin gibi ve o durum devam ediyor, sizin için de gayet devam edebilir. Belki zor zamanlar geçirdiniz belki olmayı düşündüğünüz insandan uzaksınız. Insan 30larinda olmak istediği kişinin yasını tutmaya başlıyor. Halbuki bu çok büyük bir yanılgı. Kendiniz için bir şey yapmak yerine hayıflanmaya devam ettikçe aradaki uçurumu artırmak dışında bir işe yaramaz bu durum. Öncelikle kendinizi bir başkaları ile kıyaslamayı gerçekten bırakmanızı öneririm. Ve yapmak istediğiniz şeylerin bir listesini çıkarın. Ya da olmak istediğiniz insanın ne gibi özellikleri olmalı? Burada amaç her şeyi süper doğru yapmak değil bir harita çizmek, esneyebilen, değişebilen, sizin değişen ihtiyaçlarınıza da karşılık veren bir harita . Daha sonra da bu listeden en hızlı ve kolay şekilde gerçekleştirilebilecek olanı seçin. Zaten kendiniz icin bir şeyler yaptığınızda otomatik olarak kendinizi daha iyi hissetmeye başlarsınız. Daha sonra hem zorluk derecesini artırır hem de daha uzun vadeli hayallerinize girişirsiniz. İkinci olarak düşünmemek ve harekete geçmek. Saatlerce düşünmenin kimseye faydası yok, korkularınıza teslim olmadan harekete geçmelisiniz. Yani diyelim siz gitar çalmak istiyorsunuz, beyniniz direkt başarılı olamayacaksın hem olsan ne olacak, atıyorum kariyerin şurada değil falan diyor. O sese teslim olmayıp kalkıp kursa kaydolacaksınız.Önemli olan yolda olmak ve hareket etmektir. Hareket etmedikçe bulunduğunuz pozisyonu sahipleneceksiniz ne kadar şikayet etseniz de. Çünkü insanlar ne kadar kötü olursa olsun mevcut durumj korumaya meyillidir. Bu yüzden "your comfort zone is killin you" gibi mottolar vardır hatta. Bir de kavramlar aslında çok subjektiftir. Başarı nedir, başarılı olmak nedir? Kimi için çok çalışılan kusursuz bir kariyerken kimi için kendisine yetecek kadar para kazanıp kalan zamanda aylaklık etmek veya boş zamana sahip olma lüksüdür. Bu hayattan biri, diğerine göre daha üstün değildir. Ama şunu unutmamalıyız ki aynı anda hem çok iyi kariyer sahibi olup hem 500 farklı hobimiz olamayabilir. Referansı kendimizden almak lazım. gerçekten başarılı olmak istiyor musun yoksa bu öğretilmiş bir şey mi, aslında istekleriniz, arzularınız nedir, hayattan beklentileriniz nedir? Bu soruların cevapları doğru ya da yanlış olamaz mesela. linkedin'deki kusursuz görünen kariyerler ve instagram hayatları mi parametreniz? Eğer öyleyse ve tetikleniyorsanız bu duruma hissizleşene kadar uzak durmanızı öneririm. Herkes bu hayatta kendi yolunu yürür ve yürümelidir de. Bu yüzden başkası ile kendini kıyaslamak acayip derecede saçmadır hiç de anlayamıyorum zaten. Aynı hayatı sürdürmediniz, duyguları aynı yoğunlukta yaşamadınız, ayağınıza aynı taşlar değmedi, belki aynı taş değdi sizin daha çok canınızı acıttı. isteklerinizi gerçekleştirmek için adımlar atmanızı öneririm ivedilikle. Eminim üstesinden gelir ve eski halinize ve hatta daha iyisine geri dönersiniz. Bu arada şunu da unutmamak lazım hayat iniş ve çıkışlarla doludur. Lineer şekilde iyiye ya da kötüye gitmez. Bu bir yanılgıdır. İnsanın devamlı mutlu olması gerektiği de yanılgıdır. Onemli olan dengeyi ve iç huzuru korumaktır. Tabi şahsi görüşüm bu şekilde, siz benim arkadaşım olsaydınız ben size bunları söylerdim. Dönem gelir aşırı mutsuz hissederiz, Dönem gelir mutlu oluruz. Normaldir bu.

    29 temmuz 15:56

    5. Bence de normal. 

    29 temmuz 15:58

    6. Ne güzel şeyler yazmışsın süslü böyle hissedebildiğin için çok şanslısın. Hissedebildiğin diyorum çünkü şu yazılanları hissetmek zor bazılarımız için ve bunu başarmışsınız. Açıp arada okuyacağım bu yorumu haksız tek cümlesi yok :)

    29 temmuz 16:04

    7. Rica ederim süslü beğenmenize çok sevindim. Umarım size bir faydası dokunur. tabi ki herkesin düşüncesi ve hisleri aynı olmayabilir. Ama önemli olan gerçekten kendini dövmeyi bırakıp, neden böyle oldu batağına saplanmayıp harekete geçmek ve kendini kıyaslamamak diyebilirim. Umarım En kısa zamanda bu döneminizi atlatır, istediğiniz gibi bir döneme girersiniz hayatınızda.

    30 temmuz 13:36