hedefe giden yolda karar vermem gereken kritik yol ayrımı?
selamlar süslüler, önemli bir konu hakkında fikir almak istedim sizlerden. ben şu an istanbul'da yaşıyorum ve 1,5 yıldır çalışma hayatındayım. iş şartlarımdan her gün iki saat yol gitmekten kendime vakit ayıramamaktan ve para biriktirememekten şikayetçiyim. aslında amacım yurtdışında yüksek lisans yapmaktı ama son zamanlardaki kur artışı ekonomik durumlar bunu çok zorlaştırdı. işimden memnun olmamam, vaktimin olmaması, bir türlü birikim yapamamam motivasyonumu çok düşürdü ve ben asıl istediğim hedefim için çabalamaz oldum. ne dil çalışıyorum ne okulları araştırıyorum. ot gibi yaşıyorum bir de üstüne 15 kilo aldım. erkek arkadaşım da yurtdışında ve benim oraya gelmemi istiyor.
geçenlerde aramızda bir konuşma geçti benim hiçbir şekilde çabalamadığım ve sadece oturup üzüldüğümle ilgili ki çok haklı ne yazık ki.. tamamen bana kalmış bir olay anlayacağınız. ama şu anki hayat şartlarım vakitsizliğim engel oluyor buna. evlenerek gitmem de mümkün değil, çünkü bu şekilde ona bağımlı olarak kalmak istemiyorum, mesleğim de şu aşamada orda çalışmak için elverişli değil. yani tek umudum master:))
bu konuşmanın devamında şöyle bir öneride bulundu istanbulda şu an ne ileri ne de geri gidiyorsun, bence 1-1,5 seneliğine annenlerin yanına taşın orda alacağın maaş ile birikim yaparsın, yol vs de uzun sürmez orada kendine ayıracağın vaktin olur dedi. bir yandan çok mantıklı geldi dediği, bir yandan da senelerdir istanbuldayım nasıl olacak vs kararsız kaldım. birikim ne kadar yapabileceğim yurt dışı aşırı masraflı.. zaten bu da benim motivasyonumu en çok düşüren şey.. siz böyle bir durumda ne yapardınız..?
