her girdiğim ortamda arkamdan dedikodum yapılıyor gibi geliyor?

çok fazla insanların birbirlerinin arkasından konuşmasına şahit olduğum için böyle bir hissiyata kapılıyorum. ay bunu dedim salak olduğumu düşünecekler ay bunu yaptım şöyle dicekler falan diye. hep de ortama yeni giren 3. kişi oluyorum… bu hissiyatla nasıl baş edilir? yani konuşuluyor olsa bile umursamamam lazım aslında.

4. A2, narsisist bi noktadan sormamis ss soruyu, gayet acikca anlatmis derdini aslinda.

Elestirmeyi/ayiplamayi aliskanlik edinmis insanlarin yanindayken seni de elestireceklerini dusunmen normal aslinda ss ama bu insanlardan once de benzer kaygilarin var miydi belki de burasi onemlidir. Guvenmedigin insanlarla iletisimde kalma sebebini bilmiyorum tabii ama dedikodunun yapilabilecegini dusunmen ozguvensizliginle de alakali olabilir gibi geldi. Bu baglamda sosyal anksiyeteyi dusundurdu bana ama herkesle mi boylesin yoksa sadece bu grupla mi ona da bakmak lazim. Kendinden emin oldugunda ve her durumda kendi dogrularinla hareket ettiginde ne kendini sorgularsin ne de acigin, eksigin olmasindan cekinirsin. Ben mesela bazen sosyal iliskilerde anda olamiyorum ya da gorusme bitince takilip kendimi sorgulayacagim bir sey kesin buluyorum. Hep bir sunu neden soyledim bunu neden boyle yaptim kaygisi oluyor. Bugun yaninda rahat oldugum biriyle gorustum, su an olabildigince kucuk bir seye takildim. Az da olsa gelisme var :d

Karsimizdakinden emin olamadigimiz oranda kaygi oranimiz artiyordur belki de. Olaylar olaylar kisacasi...