inanmak istiyorum?             ?

1. tebrikler, ateizmin eşiğine gelmişsin. Şahsen bu eşikten geri dönebilene pek rastlamadım. en fazla belli bir yaşa kadar dayatılan şeylerden ve çekincelerden hala kafası karışık olup eşikte durmaya devam edenler vardır, geri kalanlar zaten farkındalığını kazanıp hayatına devam eder

2. siz eşiği nasıl geçtiniz? 

3. Diger insanlarin dinini nasil yasadigi aslinda bizi ilgilendirmiyor. Bir esikte degil de inanmak isteyen ama nereye oturcagini bilmeyen birisi gibi gordum sizi. Kuran okuyorsaniz da turkcesini tek seferde okuyup anlamak cok zor. Bunun icin tefsirler ve daha bir suru kaynak var. Hepsini okuyup degerlendirmayi kendiniz yapmalisiniz. Kolay anlasilabilir bir kitap degil. Hemen anlamaya calisanlar bitirdikten sonra " hani buarada namaz kilin demiyor ki?" De takiliyor. :)

4. Ben de zaman zaman bu esige geliyorum; ancak Kuran'da gelecekten haber verilen bazi ayetler, kiyamet alametlerinin tek tek gerçeklesmesi gibi konular beni inancima geri çeviriyor. firavun'un suanda ingilterede secde ederken sergienen cesedi bile yeterli inanmak isteyene. Ki bu da asirlar öncesinden gelen Kuranda yazar.

Esim de ilginç bi sekilde hz.musa'nin kizildeniz'i ikiye bölmesi olaylyla ateizmden uzaklastigini inancinin kuvvetlendigini belirtti(kendisi seküler ailede büyüdü)

Nefis bu mutlaka seytan vesvese verecek.

5. Evvela burda cevap aramayın ve soruya da bakmayın. Hissediyorum, newateistler yaklaşıyor. Sonra da analitik din felsefesine, argümanlarına bakın. İnanmak eylemi de bambaşka bir şey ayrıca. Sanılanın aksine düşünmek ile dinden de çıkılmaz dine de dönülmez. Belki mevcut durum bir mantık zeminine oturtulabilir.

Ben de ne yaparsam yapayım hissedemiyorum. Eğer ki düşünülerek yapılacak bir şey olsaydı deli dehset inançlı biri olurdum ama yok hissedemiyorum. Ve inanmayı çok ama çok istiyorum. İnançsızlık çok da matah, Cool bir şey değil. Şu kısacık ömrümde kendimden güçlü bir varlığa zor zamanlarımda sığınmaya çok ama çok inancım ve de sebebim var.

Bu istese de hissedememem durumunu bir hocaya danıştım ve bana "inanma herkese verilen bir şey değil. Sanılanın aksine herkes düşünerek inanamaz, bu da Allah'ın takdiri" dedi. Sonra alanında uzman bir psikometrist ile denk gelip bu durumu konuşunca "inancın da genetik temelleri var, sadece düşünerek olmaz" dedi. Yani anlayacağınız hem din tarafında hem bilim tarafında da birbirini destekleyen bir şey bu düşünerek inanma/inanamama mevzusu. Kalemle ateizmi çökertenlwe bir taraf iki argümanla dinden çıkanlar bir tarafa her ikisi de aynı kapı. Kendini akışına bırak ve ya illa argümaarimi temellendirmek istiyor ise analitik din felsefesine ve argümanlarına bak

6. Gectiginiz surecten gectim. Kendi halinde ama dindar bi ailede buyudum. Cocuklugumda namaza basladim  kuran okumayi da ogrendim. Buyudukce ve ozellikle bilim fen ogrenmeye baslayinca inancim zayifladi ve sorgulamaya basladim. Bu sorgulama surecindeyken kurani turkce okumaya karar verdim amacim aslinda kaybettigim inancimi geri kazanmakti. Turkcesini okudukca gercekten tamamen dinden ciktim. Sanki bir erkegin agzindan erkeklere yazilmis, korkutucu bir kitap gibiydi. Uzerine incil ve tevratin da turkcesini alip okudum o zamanlar 28 yasindaydim. Ve tum dinlere olan inancimi tamamen kaybettim. Cunku aslinda hepsi ayni ve ayni seyleri farkli sekillerde ogutluyor. Iyi insan ol, dogru ol, yardima ihtiyaci olana hep yardim et, kimsenin hakkina girme. Tum kitaplarin ozunde ogutlenen seyler bunlar ve bunlari cennete gitmek veya gunah islememek amaciyla degil gercekten iyi bir insan olmak icin zaten yapiyorum. Kitaplarda geri kalan her sey cogunlukla siyasi ve toplum hayatini duzenlemeye yarayan anayasa kurallari gibi ve tamamen o yillarin toplum duzenine ait. 

Her neyse, tum bu fikirler isiginda sunu dusundum, bicbir seyi yoktan var edemiyorum ve vardan da yok edemiyorum. O yuzden buyuk patlama olayi da kafama tamamen oturmuyor. Dunyayi tum kainati yaratan bir yaratici olduguna hala inaniyorum ama bu yaraticinin bizi izleyen ve cezalandiran bir yaratici oldugu fikrinden tamamen uzagim. Ben iyi ve dogru bir insan olmak adina elimden gelen her seyi yapiyorum bunu ne sevap kazanmak adina yapiyorum ne de gunahtan kacinmak adina. Hicbir cikarim olmayacagini bilerek iyi biri olmaya cabaliyorum. Bence gercek iyilik budur zaten. Gunde bes kere abdest alip arapca kelimeler sarf edip namaz kilmadigim icin cezalandirilacagimi dusunmuyorum. Ihtiyaci olan birini gordugumde her zaman yardimimi yapiyorum, derneklere de bagis yapiyorum. Sirf zekat sadaka basligi altinda buna niyetlenerek yapmadim diye sevap kazanmadigimi veya gunaha girdigimi dusunmuyorum. 

7. 25-26 yaşına kadar inanan bir insan değildim. Ateizmden dönen olmaz denmiş ama ben çocukken bile inanmadığım Allah'a 25-26 yaşındayken inanmaya başladım. Çok okudum, çok araştırdım, çok tartıştım sonunda vardığım yer inanmak oldu. Ben kendim için çok özel bir durum yaşadım. Yaşınızın 25 den küçük olduğunu tahmin ediyorum, tam sorgulama yaşları. Sorgulamak kötü değil, kendinizi günahkar da hissetmeyin. Sorgulamadan, düşünmeden doğru olanı bulamazsınız. Bu sürecin sonunda ya tekrar inanacaksınız ya da artık inanmayacaksınız. İkisi de sizin için doğru olan olacak elbette. Şu anda hala inanıyorsunuz ki günaha girmekten korkuyorsunuz. İnanmamayı seçerseniz zaten artık bir önemi kalmayacak, yok inanmayı seçerseniz de sınavı geçmiş olacaksınız. Yani iki türlü de üzüleceğiniz bir durum yok. Sürece bırakın kendinizi.

8. Süslüm yaşadığın şey ve düşüncelerin çok insani. Sana naçizane tavsiyem iyi bir ilahiyatçının çevirdiği türkçe meali okuman. Molla takımına ait bir çeviriyi okumanı tavsiye etmem. İlk önerim yaşar nuri öztürk ve abdülaziz bayındır. 

9. Süslü çok benzer şeyler hissediyorum ben de, sen ölüm ve doğumdan öncesi ile ilgili ne düşünüyorsun?

10. anonim 5, sen ben misin:) ayni surecten gectim.. esim benden once baslamisti cok sacma bunlar ben inanamiyorum diye.. ben de, kendimce sacma olmadigini, yillardir ustunkoru bir sekilde dayatilan dini rituellerin ibadetlerin aslinda cook ulvi bir dayanagi oldugunu kendime ispatlamak icin kuran'in turkce mealini okumaya karar verdim.

sanirim bir elli sayfa kadar okumusumdur.. yasadigim soku anlatamam. iyi insan ol, cana kiyma gibi evrensel degerler serpistirilmis karmasik bir yazin butunu. tamamen erkek diliyle yazilmis, peygamberin ozel hayati, esleri, cariyeleri, hangi kuzenleriyle evlenebilecegi, evine gidildiginde cok oturulmadan kalkilmasi..

sonra ozellikle saibeli gorulen ayetlerin tartisildigi bazi forumlar vardi, oralarda takildim..

koleligin devami, cariyeler ve kole kadinlarin paylasilmasi icin yapilan duzenlemeler kanimi dondurmaya yetti.. bu bile bu kitaba inanilmamasi icin yeterli bir sebep bence..

su an hic bir dinin bir yaratici tarafindan gonderildigine inanmiyorum, ama bir yaratici olmadigi konusunda netim diyemem.. olmamasi, olmasindan daha zor gibi geliyor.. tam olarak deistlige daha yakin agnostigim diyebilirim:)

soru sahibine tavsiyem, inananiyorum diye uzulme, hayatini bu cendereden kurtarip gercekten iyi bir insan olmak icin bunlara ihtiyacin olmadigi icin sukret..