1.
bence değil ama ben sadece bir okul dönemi bulunabildim ve anadolunun göbeğinden gittiğim için akşam yediden sonra dışarda olabilme fikri bile güzel geliyordu. kalınan yer okula, işe falan yakınsa ekstra iyi tabii ki, benim okulum bana 20 dk otobüsle mesela ama aşırı kalabalık olduğu bir gerçek.
2.
Caddede falan yasayan, geliri guzel biriyseniz harika olur. Sosyoekonomik durumla orantili bir soru. Orta sinif olayi kalmadigi icin zengin olmaniz lazim. Ama ogrencisinizdir, asgari kosullar vardir o zaman metropole gelmenin ve olanaklarin tadi olur yine.
3.
istanbulda yaşamak kötü değil ki. sadece pahalı. ne olursa olsun istanbul dışında yaşayamam
4.
İstanbul harika bir yer, köylerinden okumaya gelip sonra iş için kalanlar vs kötü olarak anlatıyor çoğunlukla
5.
itü boğaziçi gibi bi yerdeysen kampüsüne metro varsa ve kampüste yaşıyorsan zengin olmasan da hayat güzel valla. kampüs yeşil, güvenli, iyi zeki insanlarla dolu, etkinliklere yakınsın. tabii para lazım ama her zaman lazım, olmadığında gitmiyorsun...
ben 5 yıl itüde okudum ne trafiğe kaldım ne hırsızlık yaşadım ne bunaldım. bikaç kez mecidiyeköyde iş çıkışına yakalandım onun dışında hep rahattım çünkü trafik saatinde dışarı çıkmadım ya da sadece metro kullandım. öğrenciydim ve zamandan bol bi şeyim yoktu, özgürdüm. bi daha olsa bi daha istanbulda okurum.
ama deprem... işte o sebeple okunmayabilir
6.
Ümraniye'de yaşıyorum yine de çok güzel bence
7.
İstanbul abartıldığı kadar pahalı da değil bence çünkü alternatif inanilmazzzz fazla. Kahve bozmasi yerde 5 tlye de çay bulursun, 500 liraya özel japon çayı da bulursun..skala cook geniş. Her seyin ucuzu da var pahalisi da var. Bu sana kalmış.
İstanbulda yasamak Super bence, ama sehrin bir suru tricki var, arastirip sorusturmak gerekiyo ucuza yasamak istiyosan
8.
doğma büyüme istanbullu biri olarak bu hafta farklı bir ile taşınıyorum çünkü gerçekten bıktım. evet istanbul anlatıldığı kadar kötü bir yer.
mecidiyeköy'e trump'a geçeyim diyorsunuz, kalabalıktan sürekli bir oraya bir buraya savruluyorsunuz.
yenikapı'dan marmaray'a binmeye çalışıyorsunuz, kimse beklemiyor. insanlar sizi eze eze omuz atarak binmeye çalışıyor.
metroya, marmaray'a bindiğinizde dilencisi bitmiyor. yok sma hastası bebeğim var yok görme engelli çocuğum var vs bi bitmediniz be...
sirkeci, haliç gibi travmay yolu güzergahlarından hiç bahsetmiyorum bile. sürekli sırt çantamı önüme takmaktan, elim cebimde gezmekten çok sıkıldım. her an bir hırsızlık olayı.
beşiktaş'a kadıköy'e hiç geçmeyin zaten tıklım tıklım. cafelerde oturacak yer yok. her önüne gelen butik cafe açıp dükkanın önüne masa sandalye atmış. caddeler daracık.
trafiği ayrı, metrobüsü ayrı işkence. izmit'e gidiyorum. hem küçük, şirin, huzurlu bir merkezi var hem de istanbula 1 saatlik mesafede.
9.
bir doğma büyüme istanbullu olarak ben de ekleme yapayım. istanbul'daki imkanlar türkiye'nin hiçbir yerinde yok. sanat, gastronomi her şey burada. dünyaca ünlü sanatçıların konserleri, en kaliteli yemek yerleri, bienaller, önemli sergiler, en güzel kafeler... saymakla bitmez.
bunlara ulaşmaya ve deprem ihtimalinde hasar görmeyecek bir evde yaşayabilmeye de imkan lazım tabii ki. bunlar hep masraf kalemleri. tüm gününü trafikte geçiren işe git gel yapan birinin istanbul'da mutlu olma ihtimali yok. küçük bir şehirde daha kafası rahat eder hatta.
