kötü bir insan olmak istemiyorum ama kalbime kötü duygular geliyor aniden?

1. ilk adımı attınız süslü tebrikler, kendinizin ve sıkıntılarınızın farkındasınız. şimdi her hasetlendiginizde kendinize hissettiklerinizin yanlış ve kusurlu olduğunu hatırlatmalısınız. söz konusu ikinci adımın ardından zamanla hatırlama ihtiyacı hissetmeden karşınıza çıkan uyaranların farkına varmadığınız ve iyi düşünmeyi kanıksadığınız 3. aşamaya geçeceksiniz, zamanla olacak. ve 3. aşamaya geçip kalbinizi temizlediğinizde(gizlinot: ki bu aşamaya ulaşmak gerçekten çok zor ama kendi hatalarının farkına varmaktan da çok kolay emin olun) ilk aşamada kalan birçok insanın kötü düşünceleri önünüze serilmeye başlayacak. gerçekten 3. aşamayı kanıksayan bir insan için bu serim, acı vericidir. fakat tuhaf, cızırtılı bir tat da bırakır. inanın o aşamaya geldikten sonra fesat insanların kötü düşünceleri, size ulaşmadan ve sizin gözleriniz önünde bertaraf olmaya başlayacak. sadece sabretmeniz ve sürekli kendinizin farkında olmaya devam etmeniz gerekiyor bu süreçte.

2. bunu o kadar takıyorum ki kafama. geçen gece rüyamda hoşlandığım kişiyi gördüm, başka birinden hoşlandığını söylüyordu, hoşlandığı kişi çok iyi kalpli ve ahlaklı birisiymiş, çok düzgünmüş. çok üzülüyordum ama hak ettiğimi düşünüyordum da rüyamda. yine de burnu dik tutmak amacıyla bozulmamış, buna sevinmiş gibi yapıyordum ama içten içe durum beni yıkıyordu.

böyle biri olduğum için hayat boyu mutlu olamayacağımı düşünüyorum ama o kadar elimde değil ki bu hisler, keşke birisi kalbimi yarıp, alsa bu hisleri. başkalarının mutluluğu, başarısı beni böyle hasetlendirmese. olay o an olurken henüz, bu duygular içime düştüğü andan itibaren kendimi iğrenç hissediyorum. ama engelleyemiyorum.

3. yanlış olduğunu fark ettiğiniz şeyleri engelleyebilirsiniz, kendinizi fazla yıpratmadan aklınıza her geldiginde yerine iyi şeyler koymaya çalışın. inanın bana, çok rahatlayacaksınız, sadece zamana ve kendinizi terbiye edecek iradeye ihtiyacınız var. kötü düşünceleri kendinize yakıştıramadığınıza göre siz kötü bir insan değilsiniz.

4. teşekkür ederim her ikinize de. psikolojik yardım olabilir gerçekten. umarım param olursa gidebilirim.

anonim 1, evet farkındayım uzun yıllardır farkındayım. başta böyle hissettiğimde hasetlik gibi bir tanımı olduğunu bile bilmiyordum. sonra öğrendim. biliyorum.

ve kendimce yöntemler de yapıyorum. mesela bir arkadaşım kendisine telefon alacaktı ve benim telefonum çok eskiydi, onun alacağı ise en yeni model ve pahalıydı. kıskandım. çok kıskandım. ama bunu bastırmak için almak istediği telefona para koydum. destek olursam, bu iğrençlik hissini hafifleteceğimi düşündüm. diğer herkese de böyle kötü olmadığımı göstermek istedim belki de. böyle kendimce yöntemlerim var. ama benim istediğim hiç yaşamamak, umarım o aşamaya gelirim ben de.

5. Aslında süslü bence bu duyguları gözünüzde çok büyütmemekle başlayabilirsiniz. Çünkü düşünceleri her zaman kontrol altına alamayabiliyoruz. Kendinizi cezalandırıp yıpratmayın, bu tip hislerin temelinde biraz mutsuzluk da varmış gibi geliyor bana. Cezalandırarak iyice kendinizi mutsuz etmeyin, ödüllendirin demiyorum ancak kendinizle yumuşak konuşun. Süslüye katılıyorum, bunlar insanı duygular. Her şeyi bu hissettiğiniz duygulara ve düşüncelerinize yorarsanız kısır döngüye girersiniz. Sizin böyle dert ediyor olmanız bile ne kadar iyi biri olduğunuzu gösteriyor aslında. Kimseyi kıskanmanız için bir sebep yok, güzel huylarınızı, size özel olan şeyleri düşünün. Kusurlarınızı odaklanmayın. Kimse ne düşündüğünüz kadar mükemmel, ne de düşündüğnüz kadar berbat.

6. daha önce meditasyon denemiştim ama zihinsel olarak teslim olmakta çok zorlandığım için devamı gelmedi, yani o rahatlama olayı, kendini akışa ve ana bırakma hissini yaşamayamadım, zihnim debelenip durdu. ama tekrar araştırabilirim, belki doğru yöntemi bu sefer bulurum ve biraz da olsa çözebilirim ya da sorunu anlayabilirim.

terapiyi çok isterim aslında. belki kişilik yapılanmamda bir sıkıntı vardır. belki bir kişilik Bozukluğuna sahibimdir, bir ihtimal çözümlenir belki.

tekrar sağ olun.

7. Süslüm ben eskiden ciddi ciddi polyanna gibiydim herkesin mutluluğu icin her şeyi yapardım, başkaları da mutlu olsun derdim çünkü çok mutluydum. Sonra ben zincirleme şanssızlıklarla boğuşmaya başladım. İşsiz kaldım, parasız kaldım, terkedildim, küçük düşürüldüm, aldatıldım, taciz edildim  vs vs. Kötü insanlarla karşılaştım iyi sandıklarım kötü çıktı. Bu yaşadıklarımdan dolayı zamanında mutlu olması için her şeyi yapacağım insanlar tarafından küçümsendim, dalga geçildim. Ve bu yaşadığm şeylerden sonra o polyanna öldü ve evet başkalarıyla ilgili kötü düşüncelerimi durduramıyorum. Ama biliyorum hayatımda bir şeyler yolunda giderse bunlar yavaş yavaş silinecek. Ben hep böyle değildim Emin’im seninde derininde bir şeyler yatırıyordur bununla ilgili. 

8. Anneniz nasıl bir insan?

9. Anonim 4 süslü, aynıyız kesinlikle...

10. evet doğru diyorsunuz, her insan mükemmel iyi ya da kötü değil. ama çok kapsamlı düşünüyorum, sanki her hareketim planlı geliyor, doğal akışta değilim de sanki şov yapıyorum dünyaya. Ne iyiliğim saf ve temiz, ne de ben öyleyim. sanki menfaatle yaşıyorum. kötü bir duygu olursa cezalandırım ama iyi bir şey hissettiğimde ya da yaptığımda da acaba bu duygu gerçek mi yoksa yaratıcı tarafından karşılığını beklediğim bir eylem mi diyorum.

kendim ve duygularımla ilgili obsesif bir yanım var. sürekli hislerimi kontrol ediyorum.

hayvanları besliyorum mesela ama bu besleme istediği merhametten mi geliyor, yoksa diğer insanlara gösteriş mi yapıyorum, yoksa yaratıcıya bak gör ve karşılığını ver mi diyorum bilmiyorum. Her şeyimi düşünüyorum, samimiyetimi, dostluğumu, insanlığımı, duygularımı...

ilk kez kendimi bu kadar açabildim. okuyunca fazla obsesif olduğumu düşündüm.