1. Kac yasindasin bilmiyorum ama 40 yasindayim ve var yemez oldum. Cocuklugumda maddi durumumuz eh isteydi ama lise uni yillarinca cok ciddi zorluk yasadik yani karnimizi anca doyurduk oyle diyim pazardan bile kilik kiyafet alacak paramiz yoktu hep baskasinin kiyafetlerini giyerek okudum dalga gecerlerdi.
Su an gelirimi yazmak istemiyorum ama son 10-12 yildir gercekten cok iyi kazaniyorum dolara cevirince bile yuksek bir gelirim var. Ama kendime hicbir sekilde para harcamiyorum. Yillardir ayni ceketleri giyerim ayni cantalari takarim ve hepsini kizilayda pasajlardaki dukkanlardan aldim. Benimle ayni kazanan insanlarin gittigi otellere gitmem hayatta para vermem. Ciddi birikimim var ama harcamiyorum. Hayattan zevk alacak hicbir sey yapmiyorum bu durumdan mutsuzum ama degistiremiyorum. Pahali geldigi icin psikologa bile gitmiyorum oyle soyleyim. Kendime varlik icinde yokluk cektiriyorum. Ablam benim 3te birim maas aliyor mesela bana zaradan bot almis dogum gunumde, giymedim oylece duruyor eski botumu giyiyorum. Benimki kendimi layik gormemek degil de sanki her an bir sey olabilir ve parasiz kalabilirim korkusuyla olan parayi harcayamamak. Simdiki aklim olsa ilk para kazanmaya basladigim yillarda harcardim. Yas ilerledikce bu donguyu kirmak daha da zor oluyor cunku. Kucuk seylerle baslayin. Biliyorum bu konuda akil alinacak biri degilim ama mesela gap marka birsey almamak mantikli zaten yurt disinda pazarlarda satilan bi marka, onu geciyorum. Soyle kaliteli guzel deri uzun yillar kullanabileceginiz bi canta alin mesela size gore pahali olsun. Boyle boyle baslayin
alala