kimsenin hayatında yerim olmuyor?

1. bende öyleyim galiba sıkıcıyım diye düşünüyorum ama sonra ne sıkıcı insanlar görüyorum

birinin ilk önceliği olmak isterdim şu hayatta

2. Gelin arkadas grubu kuralım ;(

3. süslü aynı düşüncelere sahip biriydim, gerçekten sorunum da beğenilmemek falan da değildi gayet ilgi gören biriyim. bana sanki erkekler bu kızı düşürebilir miyim diye aralarında iddalaşıp beni oynatıyorlar gibi gelirdi. bir süredir yalnızım, oturup kendimi gözlemliyorum ve çok çarpık düşüncelerim olduğunu fark ettim. karşılaştığımız insanlar şans meselesi, bazı kızlar dediğiniz kızlara daha düzgün birileri denk gelmiş olabilir. ee yani? bu bizimle ilgili bi şeyi belirler mi, ya da gelecekte yaşayacağımız şeyler için peşin hüküm vermeye? böyle yaptıkça herkesten uzaklaşıp kötü olanı sürekli ama sürekli çekip kısır döngüye girdiğimi anladım. bence biz bu kafamızdaki çarpıklaşmış düşüncelerimizi atalım ve umudumuzu hiç kaybetmeyelim. umudumuzu kaybetmesek ne olur mu peki? bize değer vermeyen insanlara hiç taviz vermemiş oluruz, direkt kendi sınırlarımızı çizeriz. evet belki yalnız oluruz ama böylece doğru insanlarla karşılaşmak daha da kolaylaşır diye düşünüyorum. ha olur olmaz bazı şeyler şanstır, ama daha ilk dakikadan yanlış kişiden topuklarsak çevremizde daha düzgün insanları barındırırız diye düşünüyorum. 

4. süslü benim söylediklerim aşk ilişkilerindeydi, benim arkadaşlık ilişkilerim genelde hep iyidir. bence bunun iki nedeni var, biraz tesadüf ve benim bu konudaki düşüncelerim kesinlikle. ben pek bu konu hakkında düşünmem, olmazsa olur kafasındayım. herkesin yerine biri konulabilir mentalitesindeyim ve karşımdakine de hissettiririm bunu. bi de evet egoistlik gibi olacak ama eğlenceli biri olduğumu ve çok kolay arkadaş edinebileceğimi sürekli söylerim kendime. tek başıma vakit geçirmeyi çok severim ve bireysel yaşamamıma çok düşkünüm, müsait olmadığımda hemen hayır derim. bence bu durum beni arkadaşlık ilişkilerinde öne taşıyor. kesinlikle o konu hakkındaki düşüncelerimizle çok alakalı bazıları buna inanmasa da. önce düşündüklerimizi değiştirelim.

5. sen kendini başta kıymetli biri gibi görmüyorsan başkası sana neden değer vermeye gerek duysun ? böyle hissetmenizin sebebi kendi düşüncelerinizden daha çok başkalarının sizin hakkımızdaki düşüncelerini önemsemenizden kaynaklanıyor.öncelikle ''ben değerliğiyim'' düşüncesini benimseyebilirsiniz kendinize daha iyi bakarsınız,kendi kendinize mutlu olmaya başlarsınız ve o zaman dışarıda ki insanlara daha özgüvenli gelirsiniz,kıymetli olursunuz.herşey kendinize nasıl davrandığınıza ve nasıl gördüğünüz ile başlıyor

6. sevgiliniz miydi sizi beş sene idare eden ya da erkek miydi diye sorayım? birinin sizi beş sene idare etmesine izin vermemekle başlayabilirsiniz

7. Anonim 3, teşekkür ederim yazdıkların başka bir açıdan bakmamı sağladı cidden süslü. 

Lovegarden21, yetiştirilirken hiç sevgi görmediğim için kendimi sevmeyi öğrenemedim. Mesele değerli görmeyi başaramamak yani zaten. Bunu nasıl yapacağımı bilememek. Yoksa bu soruda yazdıklarım problem olmaktan çıkardı. 

Anonim 4, sevgili gibi de değildi daha çok benim değer verdiğim saçma sapan bir şeydi. Zaten böyle olayları bir daha yaşamak istemiyorum ki çözüm aradığım için böyle şeyler yazıyorum.