kusarak kilo vermek gerçek mi?

1. Kusarak aslinda kilo verilmez. Sen zaten kaloriyi alirsin ve kalani atarsin. Zorla kusarak mide sivisi falan filan derken dislere kadar asitten curur, bogazin delinir. Su kaybedersin... vs. O yuzden bulimikler oyle ay cok zayif denecek kadar zayif degildir hatta balik etli falan da olabilirler. Onlar esasen kilo vermek icin degil duygulari kontrol edemeyip ne yapacaklarini bilmediklerinde tek kontrol edebileceklerini dusundukleri seyi yani kilolarina yonelirler. Yeme boxukluklarinin tamami duygularla olan mucadelenin tezahurudur.

2. Dönem dönem kusan/kendini kusturan biri olarak hemen açıklayayım. Bazı günler ( son 2 aydır hiç) deli bir atak yaşayıp ne bulursam yiyordum. Sonra pişmanlık ve vicdan azabı oluşunca hemen kendimi kusturuyordum. Öncelikle kilo almanı engelliyor ama kilo vermeni hızlandırmıyor. Çünkü yediklerinin hepsini kusabilmen imkansız. Anoreksiya hemen farkedilirken bulimia bu senepla farkedilmiyor çünkü hastalar kilo kaybı yaşamıyor ve çoğunlukla balıketli oluyorlar. Bununla ilgili 3 ayönce psikiyatri ile görüştüm. Bi faydası olmadı. Ama sonrasında istemediğim zamanlarda da kusmaya, biraz yemek yiyince midemde sancılar hissetmeye, kusmaktan gözlerimde ince damar görüntüleri oluşmaya başlayınca korkup yavaş yavaş kusmayı bıraktım. Yeme atağı hala yaşıyorum ama kusmamak için direniyorum. Çünkü 2 ay önce su içsem öğürme hissi yaşıyordum. Bazen midem bile bulanmadan yemekten kalkar kalkmaz afedersiniz rahatsız edivi olacak ama "tazyikli" bir şekilde yediklerimin bir kısmını tuvalete bile gidemeden çıkarmaya başlamıştım. Kilo fazlanın olması hasta olmandan daha kötü değil. En önemlisi bu sıkıntıları yaşarken toplasan 3 kilo verememişimdir. Düzenli beslenmek diyet yapmakla 17 kilo verdim son 8-10 kilom diye diyetten sıkıldım diye kusmaya başlamıştım "çok pişmanım" 

3. bulumiada zaten zayıflık olmuyor ama kusan anoreksikler var

4. anonim 7, iyileştin mi hala devam ediyor musun? iyileştiysen nasıl?

soruya cevabım bu durumdan kesinlikle uzak durman, ciddi söylüyorum hayatın mahvolur, o kadar kolay değil her şey.

5. yaa teşekkür ederim süslü cevabın için. benim de ailem biliyor fakat terapiye zaman ve para ayırmak istemiyorum, kendiliğinden geçer hayatımın başka bir dönemine girince diye bekliyorum ben de... şu an hem yalnız yaşıyorum hem de çok manevi boşluktayım ne yazık ki.

6. Iğrençsiniz ibneler