1. çok kötü hissediyorum yalvarırım bana bir şeyler söyleyin, biri destek olsun, sesimi duysun, içime su serpsin lütfen yalvarırım.
2 aylık bir ilişkim var ama 1 yıldır tanışıyoruz. detaylıca anlatacak halde değilim. erkek arkadaşımla bugün tartıştık.
onun yanında her şey o kadar güzel ki, ve o kadar mutluyum ki, onu kaybetmekten çok korkuyorum. bu sebepten ötürü (aramızda biraz yaş farkı da var), daha boyun eğen alttan alan taraf oluyorum.
yaşım küçük değil, baya süredir terapiye gidiyorum. genel olarak insanlarla ilişkilerimi sağlıklı çerçeveye çekmeyi başardım terapiyle. sevdiklerime değer veririm, iletişimin önemine inanırım, bir yanlışım olduysa düzeltmeye çalışırım, birinin bir yanlışı olduysa belirtmeye gayret ederim.
ancak bu adamla aramızdaki çekim çok kuvvetli, duygular her şey çok yüksek. sanırım bu yüzden dengem bozuluyor. kendisi ciddi ilişkisinden sonra kendine başka bir kişilik inşa etmiş adeta. kimseyle ciddi bir bağ yakınlık kurmamış. benle de kurmamaya çok çabaladı ama olmadı desem yeridir. gitgide daha yakınlaştık.
görünce içim eriyor, nasıl tarif edeyim bilmiyorum. kendimde önceden hiç tanımadığım harika yanları ortaya çıkarıyor. ama aynı zamanda çok iyi tanıdığım toksik yanlarımı da ortaya çıkarıyor.
saçma sapan bi mevzudan kavga ettik. ne zaman kavga etsek ben hatalı, becerememiş gibi hissediyorum. sanki bu insan kimseyi hayatına almamaya yemin etmişti, beni aldı ve şimdi ben bu lütfu haketmeliydim ama elime yüzüme bulaştırdım, bunun kıymetini bilemedim gibi. yine benzer bişey oldu, beni hayatına dahil ettiğine ve benimkine dahil olmak istediğini gösteren bişeyler yaptı ama bunları bana başka şekilde lanse ettiği için ben başka tepkiler verdim. benden alacağı tepkilere bağlı olarak motivasyonunu sakladı, sanki beni test eder gibi diyeyim. sonrasında da öfkelendi ve kendini geri çekti, böyle düşman gibi oldu.
şu an biraz yavaşlayalım, benim alana ihtiyacım var dedi en son. hiç yavaşlayacak bir dinamiğimiz yok, dolu dizgin gidiyor her şey.
sanki hatalı, sevgi kazanmaya çalışan bir çocuk gibi hissediyorum. çok terkedilmiş hissediyorum. onu kaybetmekten çok korktuğum için prensiplerimin arkasında sağlam duramıyorum, rest çekemiyorum. şuan da kurbanlık koyun gibi benle iletişime geçmesini bekliyorum. iletişime geçince ya kötü şeyler olursa?
ben o zamana kadar zamanımı nasıl geçiricem? süslüler ben normalde gayet aklı başında, nerde ne yapacağını bilen, sağlam fikirleri olan biriyim. bir arkadaşım bana bunları anlatsa onu çok iyi yönlendiririm. ama basiretim bağlandı. resmen hayattan keyif alamıyorum, bekleme fikri beni çıldırtıyor, keşke yaşamasam yok olsam diye düşünüyorum.
lütfen üstüme gelmeyin, ne dram yaptın bilmemne diye çok çok hassas bir durumdayım kaba söz duymaya halim kalmadı. lütfen yardımcı olacaksanız yazın. teşekkürler şimdiden.