mezun olduğum üni bölümünden utanıyorum?

1. süslü ben de istanbul üni'de fena olmayan bir bölüme girdim, yarıda bıraktım. açıköğretimi bitirdim şimdi ondan ilerlicem. bunu duyan herkes sen mal mısın der gibi tepki veriyor ama zerre umurumda değiller. babam delirmişti mesela ama ben yine bildiğimi yaptım. insanları takmamayı öğrenmek lazım. kimseye kendimizi kanıtlamak zorunda değiliz. eğitim çok abartılıyor. kendini geliştirmek istiyosan yine yapabilirsin.

2. süslü anonimsin zaten bölüm ne yazarsan ona göre cevap vereceğim 

3. bir anne babanın cocugu olmak o kadar degistiremeyecegimiz bir sey ki kahrolsun diyorum boyle bir var olus. dogdun onların cocugu olarak ve bu kadar yani. nasıl bir insan olacagının temelleri bu bilinmezlikte atılıyor. cok sansa baglı ve ben de cok sanssız biriyim suslu. oysaki bilincli olsalar seni o evden kacıracak seyler yerine gelecegini hep bir elden insa etmeye calısırlardı. simdi oldugun durumun sorumlulugunu alır yeni bir seyler denemeye calısırlar nereden donsek kar diye dusunurlerdi. aileme cok kırgınım ben de kolay bir cocuk degildim ama sureci asla iyi yonetemediler. hatalar ustune hatalar yapmama izin verdiler. gunun sonunda birbirimizden nefret eder hale geldik. yalnız degilsin kısaca. suslu ben ilk yıl 70 bindeydim ve cok sıkı calısmamıstım mezuna kalmak istedim ve kaldım. cesitli sebepler yuzunden sıralamam git gide dustu ve bir kez olsun senin yardıma ihtiyacın var dershane ozel ders falan demediler. evde bilgisayarım yoktu ders videosu izlemek icin sevgilim usb atıyordu televizyona falan baglayıp izlemeye calısıyordum. evde zaten surekli annemin kardesleri harala gurele mevcuttu. asla ellerini tasın altına koymadılar o donem ve benimle ilgili hicbir seyde aslında. basarısızlıklarla dolu bir insan oldum ne yazık ki. en buyuk sebebi onlar ama hic kendilerine toz kondurmuyorlardı. biz yaptık zaten diyorlar ama bazı insanların daha fazla ilgiye ihtiyacı olabiliyor ve benim vardı da. sadece ders konusunda da degil. ama maalesef. hayatımı kaydırdım onlar da itekledi. yalnız degilsin. ailemden cogu zaman nefret ediyorum. kendini suclama artık ve ne yapabilecegine bak. goz ardı et onları.

4. a1 süslü ben çoğu zaman kulaklarımı kapatıyorum ama ellerimi tutup kulağımın içine bağırıyorlar resmen. yaptıkları her davranışta bunu belli ediyorlar. gittiği yere kadar çabalamaya çalışıcam ama utanılacak bir insanmışım gibi hissettirmelerini daha ne kadar kaldırabilirim bilmiyorum. herkesten izole yaşıyorum zaten

5. felsefe a2

6. felsefeden mi utanıyorsun? şaka mı bu? ben de bilmem ne ürünleri gibi 2 yıllık bir şey sandım. gayet güzel bölüm, kafa isteyen bölüm. trde iş yapmıyor diye bölümü boklamaya gerek yok. zaten mühendislik gibi şeyler değilse tüm bölümlerin sonu işsizlik bu ülkede. herkes kendi çabalarıyla yükselmeye çalışıyor.

7. a3 hemen hemen benzer şeyleri yaşamışız seninle. böyle olduğu için çok üzgünüm ikimiz için de. ben de 90k yapmıştım süslü ama mezuna kalamadım sürekli şiddet görüyordum çünkü huzurlu uyku uyuyabildiğim gün yoktu sabah annem akşam babam dövüyordu bir de gelmişim 17-18 yaşıma yine dayak yemek küfür işitmek ağırıma gidiyordu hatta o yıl intihar etmeyi bile denedim, ya gidecektim ya ölecektim yani sağlıksız bir ortamdı. dediğin gibi benim de ders çalışacak ortamım yoktu en basitinden masam bile yoktu yani. psikolojik yanından bahsedemiyorum bile. üniversiteye yerleşirken dahi ne beni kayıt yaptırmaya götüren ne otagara bırakan oldu o yaşımda valiz toplayıp bilmediğim şehire ilk adımımı attım düşünüyorum da nasıl bi umursamazlık bu. hatta kyk başvurusu yapmıştım çıkmazsa ben nasıl nerede kalırım diye ağladığımı biliyorum babama yurt çıkmazsa ne yaparım dediğimde benim sana verecek param yok diye dövmeye kalkmıştı. hani dedim gideyim orada tekrar hazırlanırım ama para yetişmedi bu sefer de çalışmam gerekti. iş-okul arası gidip gelmekten 39 kilolara düştüm. en azından dayak yemiyordum küfür işitmiyordum tek iyi yanı. mezun oldum yine çalıştım ama kira vs kaldıramayınca döndüm aile evine. keşke diyorum rezil olsaydım da dönmeseydim. tüm herkes birlik olmuş sen başaramadın yapamadın herkes şöyle böyle diye üstüme geliyor. erkek olduğu için tüm imkanlar hayatı boyunca altın tepsiyle ayağına sunulan abim abimin deli karısı sürekli kendileriyle beni kıyas yaptırıp annemi üstüme falan salıyorlar. akrabaların çocukları atandı, sürekli nispet yapmak için sen sen diye soruyorlar. ben kafayı yemek üzereyim. yaptığım çalıştığım işler mavi yaka olduğu için beğenilmiyor. çalışsam da eve anneme vs yetmiyor. telefonum bozuldu telefon bile alamıyorum kendime. çok bunaldım süslüler ben yaşamayı çok seviyorum ihtimalleri çok seviyorum ama bu kafayla ne kadar daha götürürüm bilmiyorum sabrım bitti herkese susuyorum sadece. kpss ile atanmam zaten zordu, şimdi yeni ömk yasası falan çıktı ne olur ne yapıcam inanın bilmiyorum. gerizekalı gibi hissediyorum kendimi. kafamın içi sürekli bir şeylerle dolu

8. a5 bölüm özelinde bakacaksak güzel ve değerli bir bölüm zaten ama toplumsal algısı iş imkanları vs kötü süslü

9. bir de yaşadığım yer çok küçük bir ilçe süslüler o yüzden iş imkanım çok yok maalesef. hani burda olur da iş beğenmiyorsum yapmıyorsun diyenler olursa diye yazıyorum bunu

10. Ben de utandığım bir üniversitede utandığım bir bölüm okuyorum. eşit ağırlıkta en azından güzel şehirlerde ortlama iibf bölümleri okuyabilecek bir sıralama yapmıştım ama ailemin maddi durumundan dolayı+normalde de izin vermediklerinden şehir dışına gidemedim ve kendim de kötü üniversitenin çok olmadığı bi şehirde olduğum için mecbur kalabileyim diye alakasız bi bölüme girdim. insanlara bölümümü okulumu söylediğimde yüzleri falan ekşiyor uzun zamandır görmediğim bir arkadaşımı akrabamı görmekten çok çekiniyorum, annem de birileriyle konuşurken konusu geçince ya bizim kız da tercihi yanlış yaptı o yüzden burada okuyor 2 yanlış daha az yapsa şuraya gidecekti aksilik falan diyo o bile utanıyowkaswklsmql ben de ne yapacağım hiç bilmiyorum. Mezun olunca büyük ihtimal asgari ücretle bile bu alanda çalışamam her günüm gelecek kaygısıyla geçiyor şimdiden. bu bölümlerden mezun olsam kaç yazar bari felsefe okuyayım okulum da güzel olur hem hazırlığı da var seviyorum da demiştim ama onu okuyup ne olacaksın deyip izin vermediği için ailem onu bile okuyamadım maalesef