oğlum ben kız olmak istiyorum diyor?

1. Anlayışlı ve ona 6 yaşındayken bir birey gibi davranan(gizlinot: Bunu çalıştığım çoğu anne yapmıyor çocuğuna karşı ne yazık ki ) bir annesiniz. bir pedagog ile görüşmenizi tavsiye ederim. Hem siz ona karşı nasıl davranacağınızı öğrenirsiniz hem de oğlunuzun davranış sebebini öğrenirsiniz. Cinsiyet konusu o yaşlarda başlıyor çocuklarda kendilerini ve karşı cinsi o yaşlarda tanımaya başlıyorlar. Burada net bir şeyi ancak pedagog söyleyebilir. Geçici bir süreliğine özenme de olabilir, kıskanma da olabilir veya cinsiyet babında da olabilir.

2. Ben çocukken bir çok erkek arkadaşım veya kuzenlerim kiz kılığına girmeyi çok severlerdi etek giyip makyaj yapmayı kızca davranmayı... O zaman yetişkinlere komik gelirdi bu kılık değiştirmeler. Şimdi büyüdüler her yerde gördüğünüz heteroseksüel erkekler oldular. Şimdi de bazı erkek arkadaşlarım cicili bicili kadın kıyafetleri, çiçekli elbiseler, topuklu ayakkabılar,ojeler görmeyi seviyorlar inceliyorlar. Giymek isterler mi bilmiyorum ama ilgilerini cekiyor. Belki de bir süreçtir süslü.

3. Acikcasi istemeden de olsa sorularinizda yonlendiris sezdim bende kiz elbiseleri giymek istiyor musun diye sormaniz -olabilir bu cok normal -hissi verebilir cocugunuza.elinizden gelenin en iyisini yapmaya calisiyorsunuz belli ki fakat bence bir pedagoga basvurmadan bu konuda iletisimi denemeyin isterseniz hassas bir konu. Yegenine gosterilen ilgi de olabilir sebebi. Umarim kolay bir surec atlatirsiniz her sey gonlunuzce olur.

4. katarsis programını hiç izlediniz mi bilmiyorum ama oradaki transeksüel bireyler çok küçük yaşlarda farklı olduklarını hissetmeye başladıklarını dile getiriyorlar. Çocuğunuzun durumu küçük kız yeğenine özenme de olabilir bir cinsel kimlik yönelimi de olabilir. Mutlaka pedogogla görüşmenizi tavsiye ediyorum. Konuşmalarınızda yönlendirme olduğunu düşünmüyorum aksine ters bir tepki çocuğu gizli tutmaya yönlendirir.

5. süslü ısrarla kız kıyafeti giymek istiyor musun diye sormanız yanlış olmuş sanki. haddime değil ama oğlunuzun talepleri ile sınırlı tutun derim bu diyaloglarınızı. ben basit bir özenme olduğunu düşünüyorum ama psikolojisini olumsuz etkilememek adına uzmanla da bir görüşmeniz gerektiğini düşünüyorum. eğer farklı bir durum varsa da bu bir problem değil unutmayın, etrafınızda problem olarak görebilecek insanları da uzaklaştırmalısınız böyle bir ihtimalde.

6. Süslü eğer bir uzmanla görüşeceksen, bu pedagog olmaz muhtemelen yıllardır kapalı ve mezun vermeyen bir bölüm, bir gelişim psikoloğu araştır ve araştırmayı ne kadar titizlikle yaparsan o kadar olumlu olur. Hala etik değerlerden bihaber ya da kendi yargıları doğrultusunda yanlış “tavsiyelerde” bulunabilen meslektaşım ne yazık ki çok. Mezun olunan üniversite, yüksek lisans tezi konusu, ekstra almış olduğu eğitimleri bunları inceleyin önce ve güvenebileceğinizi düşündüğünüz bir uzman bulursanız önce siz birebir görüşme yapmayı talep edin. Çok üzüldüğüm durum şu ki; cinsel kimlik, cinsel yönelim gibi durumları “tedavi edilecek, düzeltilecek” olarak algılanması. Bunu yaptığını savunan psikolog ve psikiyatristlerin sayısı ne yazık ki az değil. Böyle biriyle karşılaşırsanız uzak durun, ne bilimsel açıdan, ne etik açıdan hiçbir şekilde alanda olmaması gereken bir tavır bu.

7. ben iyi bir çocuk ve ergen psikiyatrına götürmenizi öneririm. o da psikologla işbirliği yaparak durumu yürütmeli.

bu çocukta "cinsel kimlik bozukluğu" tanısı vardır ya da yoktur bilemeyiz bu anlatılanlardan ama doktorun ve psikologun doğru yönlendirmeleriyle bu durum tedavi edilebilir. Bu tanı için zaten belli yaşın altında olmak lazım. yönlendirmeleriyle hala farklı cinsiyete ait hissediyorsa o sonranın konusu olur. ama şu an cinsiyet karmaşasını nasıl yaşıyor kendi cinsiyetini eksik mi görüyor VS bunlar için uzmana gitmelisiniz.

8. konudan bağımsız olarak tutumunuza o kadar imrendim ki... oğlunuz çok şanslı. ben 15 yaşında piercing yaptırmak istediğimde babam “sen açtır kaşını üstünde delik, diğer gözünü de ben delerim merak etme” demişti. hep mutlulukla kalın. umarım sıkıntı yaşamadan çözersiniz bu durumu. 

9. Öncelikle lütfen kusura bakmayın sorup kaçtı gibi oldum. Gece düşünmekten iyi uyuyamadım gün boyu sağa sola koşturdum. Cevap veren herkese teşekkür ederim.

Oğlum 4 yaşana kadar konuşamadı yani hiç konuşmuyor değildi ama anlatımı bozuktu. O dönem 4 psikolog 1 psikiyatır olmak üzere 5 farklı görüşle ortada kalmıştım. Biri otistik dedi öbürü ileri zekalı diğeri normal çocuk bu dedi son gittiğimiz psikiyatriye Yönlendirdi o da özel eğitime verin dedi. O ara çocuk normal konuşmaya başladı. Benim için o dönem karabasan gibiydi doğru kişiyi bulmak doğru tanıya ulaşmak öyle zor ki. Söz konusu çocuk olunca insan her kapıya koşuyor. Bunları yaşadığım için yeniden başlamak beni korkutuyor. 

Bu alanda Ankara'da gidebileceğim bir isim öneriniz var mı?