sevmediğim arkadaşımla ilişkimi nasıl kesebilirim :( ?
merhaba süslüler. 11. sınıfta başlayan bir arkadaşlığım oldu ismi ayşe olsun. ben o zamanlar bayağı yalnızdım. ayşe de yalnızmış. biraz konuştuk ettik falan yanlışıkla yakın arkadaş olduk gibi bi şey oldu. başlarda artık yalnız olmadığım için mutluydum ama sonra yaptığım hatamın farkına vardım. ayşeyle birbirimize hiç uygun değildik ama yakın olmuştuk:( iyi ve kötü özelliklerini yazacağım ve sizden yorum bekliyorum. öncelikle ayşe konuşmayı inanılmaz seviyor. buluştuğumuzda sabahtan akşama kadar aralıksız konuşmak istiyor. ben ise konuşmaktan hiç hoşlanmıyorum. 1 2 saat sohbet edip sonra ara ara konuşurum anca. ama o her an 'hadi sen konuş bi şeyler anlat' diyip duruyor akşama kadar. inanılmaz ısrarcı, bi şeyi siz yapana kadar 50 kere söyler sıkılmaz. ben konuşmayınca da kendisi susmuyor bu sefer ama burda da 2 sıkıntı var:
1.si ses tonu ve volümü. ses tonu çok kalın ve çok yüksek sesli konuşuyor. tonunu asla ayarlayamıyor. akşam eve döndüğümde başımın ağrıdığını hissediyorum artık. kafede falan çok geriliyorum insanlar rahatsız oluyo diye ve sürekli uyarmak zorunda kalıyorum biraz sessiz konuş diye.
2.si inanılmaz hızlı konuşuyor ve kelimeleri çok yutuyor. ve her kelimesinde kahkaha atıyor. zerre komik olmayan şeyleri anlatıp sürekli kendi kendine kahkaha atıyor, ben de yuttuğu kelimeleri çözmeye çalışıyorum yüzümde🙂 şu ifadeyle.
ayşe telefonda konuşmayı da çok seviyor fakat bu benim fobim. sevgilimle bile konuşmam telefonda. o aradığında açmıyorum genelde. olur da açarsam min 50 dakika susmuyor. ben artık her dediğine hehe diyorum, esniyorum falan anlasın diye ama yok. mutlaka bi bahaneyle kapatmak zorunda kalıyorum yoksa asla kapatmıyor. çoğu zaman arama ses at diyorum. 8 dakikalık bomboş bi ses kaydı atıyor. 3 dakikalık bi olayı 8 dakikada anlatıyor. ayda 1 falan buluşuyoruz biz ama ona rağmen o gün benin gözümde o kadar büyüyor ki.
biraz iyi yönlerinden bahsedeyim. çok saf ve iyi niyetli, vicdanlı bi kız. beni asla yargılamadan her zaman arkamda durur, okuldayken ben seviyorum diye o yemekten fazla fazla koyar getirir. eşyalarıma gözü gibi bakar çantamı toplar. asla ekmez şuraya gidelim dediğimde reddetmez. derdimi zorla anlattırır teselli eder.
yani özde gerçekten iyi bi insan. siz ne düşünürsünüz böyle bi arkadaşınız olsa? sizce bunlar rahatsız edici şeyler mi yoksa ben mi fazla takıntılıyım? ayşeyle iletişimimi kesmem çok ayıp mı olur? ve bunu nasıl yapabilirim. ima edin falan demeyin asla anlamıyor
