terk ettiğim sevgilime geri döndüm kendimi çok karaktersiz hissediyorum ?
merhaba arkadaşlar şimdi burada hiçbir arkadaşıma olamadığım kadar net olacağım. anonimliğin en güzel yanı da bu herhalde. baştan uyarayım uzun olacak.
1.5 yıllık ilişkimi evlenme konusunda asırı istekli olup darladığı için ve en onemlisi aşık olmadığım için 6 ay once bitirdim. sevgilimi ilişki içinde cok sevdim hala seviyorum çünkü sevilmeye gerçekten cok layık biri. ama hiç aşık olmadım. karakter olarak tarif edecek olursam alfalıktan çok uzak, hassas, alıngan, çok düşünceli, hiçbir özel günü atlamayan, sürekli hediyeler alan biriydi. açıkçası tam bir friends ross geller'di. 6 aydan itibaren evlilikle ilgili konuşmaya başladık. çünkü ikimizde meslek sahibiyiz, yaşlar uygun ve aileler ile yaşıyorduk. dolayısıyla evlenmek bizim için cok mantıklıydı gerçekten. başlangıçta ben de istesem de karakterinde yukarıda saydığım özellikleri bana batmaya başladı. belki de kolay lokma gördüm sevgilimi bilmiyorum. çok kızıyorum kendime o evlenmek istemese sevgilim evlenmek istemiyor diye üzülürdüm kesin. neyse ben hazır hissetmiyorum dedim. böylece 1 yıl geçirdik 1.5 yılın sonlarına yaklaşmaya başlayınca evlilik meselesi sorun olmaya başladı çünkü aileler ile yaşıyoruz ozel hayat cok sınırlı iş güç derken bazen günlerce görüşmüyoruz. ben giderek uzaklaşıyordum, sevgilim bunu sorgulamaya başlıyor sevgimden şüphe ediyordu. çok sık tartışıyorduk. bu süre içinde ailesi ile de tanıştım 2 kez evlerine gittim beni yere göğe koyamadılar. gerçekten her şey mükemmeldi. ama son zamanlarda asla anlam veremediğim şekilde evlilik konusu açılınca içime sıkıntı geliyor. asla istemiyordum. sonra bir gün sevgilimden ayrıldım hiçbir bahanem de yoktu ben evliliğe hazır değilim ayrılmak istiyorum dedim ve bitirdim. sevgilim şok oldu bunun için ayrılır mi insan ne zaman istersen o zaman evleniriz dedi ama ben koydum kafaya bir kere ayrıldım gitti. neyse 1 ay falan sevgilim düzeltmeye çalıştı ama aşırı kararlıydım dönmedim. ayrıldıktan 2 ay sonra falan başka biri ile aniden sevgili oldum. eski sevgilimde beğenmediğim ne varsa o tam tersiydi. tüm yazı beraber geçirdik deli gibi gezdik eğlendik allahım dedim işte bu aşık oldum resmen mükemmel insan bu dedim. 4 ay kadar sürdü. 2. aydan itibaren yalanları ortaya çıktı o da meslek sahibi işi gücü yerinde biriydi ama resmen bana yaranmak için tanıştığımız andan itibaren deli gibi yalan söylemiş bitirene kadar görmezden geldim. eski sevgilim yapsa yüzüne vuracağım ne varsa hepsini idare ettim. geri zekalıyım çünkü. neyse en son benle ilk ilişkiye başladığı zaman başkası ile flört etmiş bu çıktı ortaya onu direkt terk ettim 13 gün önce. ilk 3 gün kendime gelemedim zaten. ama o baska flört meselesi nefret ettirdi ayrılığa çok üzülmedim. sadece çok büyük hayal kırıklığı yaşadım. bir daha yeni birini tanima cesareti nasıl bulacağım dedim kendime. sonra aklıma eski sevgilim gelmeye başladı. o sadıktı o beni aldatmazdı o yalan söylemezdi falan kendi kendimi yedim birkaç gün. kıymetini bilemedim diye düşündüm. ki gerçekten de öyleydi. aklıma düşündükçe tek kötü anı gelmedi. ekşicilerin dediği gibi efendi erkek yerine piç erkek tercih edip mal mal üzülen kızlar gibi hissediyordum kendimi. bu düşüncelerle boğuşurken geçen çarşamba kalktım aniden eski sevgilimin ofisine gittim. çok sevindi önce kahve falan içtik. ben zaten görünce barışmak istediğimi de anladım. açıkçası yaşamış olduğum iğrenç yalanla dolu ilişkiden sonra kendimi güvenli limanıma hatta adeta evime gelmiş gibi hissettim öyle bir huzur doldum. havadan sudan sohbet ediyorduk. bir yandan da kafamdan bunlar geçiyor yeniden deneyelim diyeceğim ama konuyu nasıl getirsem bilmiyorum. bunu düşünürken yeniden denesek yine aynı sorunları yaşar miyiz dedi. denemeden bilemeyiz dedim. o gün biraz sarıldık öpüştük falan barışmış olduk tabi. 6 saat falan birlikte zaman geçirdik. haftasonu için plan yapsak da 40 km gibi mesafe var aramızda. ani olduğu için önceden ailesi ile plan yapmış tekrar görüşmedik. ama mesajlaşıyoruz kaldığımız yerden devam ediyor gibi. o araya giren yalancı kişiden bahsetmeyi düşünmüyorum. çünkü kendisi çok hassas bi insan gerçekten yaşadığım bu kötü tecrübe yüzünden gözümde cok büyüdü. onu kaybetmek istemiyorum. artık onunla evlenmek de istiyorum çünkü 4 ay boyunca kandırılmış olmak etrafta leş gibi insan dolu olması ve huzurun kıymetini çok iyi anlamam nedeniyle böyle güzel bir ilişkiye sahip çıkmak istiyorum. ama kendimi gerçekten cok karaktersiz hissediyorum. sebepsizce terk ettiğim insana başkasından darbe yiyip kuyruğumu kıstırıp geri döndüm. ondan sakladıklarım olacak. yerimde olsanız itiraf eder miydiniz. aşık olmasanız da sevdiğiniz güvendiğiniz insana benim gibi gider miydiniz yoksa aşkı mi arardınız. cevaplar için teşekkürler lütfen kırıcı olmayın yaşım 25 sevgilimin 28 bu arada
