çocukları sevmemek anormal bir durum mu?

1. Ben de hiç sevmem. 8 yıllık evliyim çocuk düşünmüyorum, çevrede çocuk olan hiç bir yerden keyif alamıyorum. Çok normal herkes çocuk sevmek zorunda değil

2. ben çocuk severim ama başkasınınkine asla bakmam. yeğenim var sadece ona bakarım sanırım. onun da altını falan asla değiştirmem, çok tiksiniyorum. üstelik kardeşimle aramızda 9 yaş var. küçük yaşıma rağmen ona bakıp altını değiştirirdim. şimdi böyle şeyler yapmak gelmiyor içimden. sadece biraz sevip bırakıyorum çocukları.

evet insan yeğenine bir saat bakabilir ama bunu yapmak istemiyorsanız kime ne? ablanıza bakamayacağı çocuğu doğurmaması gerektiğini hatırlatın. bir de ekleyin, karşılığını beklediği iyiliği kardeşine bile yapmamalı.

3. Ben de çocuk sevmiyorum. Bazen herkes ölüp biter ya ortama bir bebek gelince ben çok tatlıymış :)) diyerek kaçıyorum. Çocuklar beni yoruyor, o enerjilerini yerlerinde duramamalarını kafam kaldırmıyor. 24 yaşındayım pek sanmasam da belki ileride fikrim değişir.

4. sevmek zorunda değilsiniz. zarar vermemeniz yeterli başka hiçbir sorumluluğunuz yok. ablanız bebekken sizin altınızı temizlediği için şu an çocuk sahibi zaten. demek ki o zaman da çocuğun altını temizlemek sıkıntı değildi şimdi de.

ben de çok çok uslu ve sakin olmadığı sürece hiçbir çocuğa katlanamam. sadece severim. bakmaya kalksam bir yerden sonra tahammül edemeyip kendi başına bırakmak durumunda kalırım çünkü. o zaman da başına bir şey gelse ben sorumlu olacağım. niye hem kendime hem ona kötülük yapayım? ablanız çok gelenekçi bir kafada bence.

5. Süslüler sakin bir bebek olsa bende bakarım yemek yedirmeye çalışıyorum kafasını çeviriyor sürekli istediği şeyleri yaptırmak için çığırıyor tamam bebek ama benimde sabrım var ya buarara yukarıdaki süslü çok doğru demiş aynen karşılığını beklediğin iyiliği yapma diyeceğim çok saçma çünkü

6. Bir iki saatlik yardımdan ölmezsin o çocukta yemez seni. ablan başına kakmıyor bence ama insan kendi öz yeğenine bir iki saat bakamaz mı yani Allah elinize düşürmesin. yarın elbet çocuk sahibi olursun o bir iki saat için yalvarmak ablanında istediği bişey değildir yazık ihtiyaç duymasa istemez zaten. Burda dedikodusunu yapacağına açıkça yüzüne söyle bakamayacağın çocuğu yapmayacaktın diye söyleki yarın bir gün sen bişey istediğinde koşmasın ablan. 

7. Son anonim ben de soru sahibi gibi düşünüyorum ve emin olun sizin gibi başkası bakar nasıl olsa diye doğuracak zihniyette olmadığım için kendimi garantiye almadan çocuk yapmam.

Hastalık gibi bir durum farklı. Ama onun dışında daha kendi doğurduğu çocuğa bakamayacak, sürekli başkalarına muhtaç edecek insanlar anne baba olmasın zaten. Kimse siz üreyin diye başınıza silah dayamıyor.

8. Süslücüm çok yanlış anlamışsın neden nefret edelim. Sadece vakit geçirirken sıkıcı geliyor baş ağrıtıyor çocuklarla vakit geçirmeyi sevmemek diyelim

9. 4 yaşında ki çocuk konuşur kendi kendine oynar yemek yedirmek zor olur o zamanda yedirmezsiniz ablanız ya önce yada sonra doyursun. Annelik yapmanız değil sizden istenen bir kaç saat eşlik etmeniz. O kısacık mola bile ablanız için saat dünyalara bedel ben hiç kimsenin amann doğurayım nasılsa birilerine satarım diye çocuk yaptığını duymadım. Benimde erkek yeğenim 4 yaşında valla düz duvara tırmanıyor haftada bir yada ikidir benden yardım isterler yemek yeme sorunu olduğu için yengem önceden yedirir bırakır yani sonuçta ablam değil bir kere bile o dinlenecek gezecek diye çocuğuna ben mi bakacağım diye düşünmedim ne bileyim yeğenim benim canım kanım alt tarafı bir iki saat tv izleyemiyorum instaya bakamıyorum hayatımı çalmıyor yani. 

10. Ne mutlu size ben 2 saat değil 1 saat bile bakamıyorum baş edemiyorum vakit geçirmeyi sevmiyorum çocuklarla ama bende yiğenimi seviyorum sadece çocukla çocuk olamıyorum yapı meselesi galiba