aileden gizli yemek yeme sendromu?

1. Merhabalar bence diyetisyenden önce bir psikologdan ya da psikiyatristten yardım alabilirsiniz. Bu sorununuzu çözdüğünüzü düşündüğünüz zaman diyetisyene gitmek ve diyete başlamak çok daha mantıklı ve kolay olacaktır. 

Yardımcı olur mu bilmem ama ailelerimize kendimizi sevdirmeye çalışmak zorunda değiliz. Belli edemeseler de ve bazen bizi kendi istedikleri gibi biri yapmaya çalışsalar da aslında bize olan sevgileri sonsuz. 

2. Benim de böyle bir durumum vardı. Benim ailemde sizin aileniz gibi dalga geçer, karışır ve azarlardı. Hatta annem eve misafir geldiğinde bana bu yüzden yemek vermezdi zaten yemişsin yiyeceğin kadar diye. Utanırdı herhalde benden, bilemiyorum. Ben de onlar evde yokken markete gider bir sürü abur cubur alır kusana kadar yerdim. Gerçekten kusana kadar. Yediğim şeyin tadını asla almazdım ve hatta iğrenç kombinasyonlar yapardım. Bu durum yaklaşık 3-4 yıl devam etti. Sonra annem bir gün yediğim yiyeceklerin çöplerini buldu atamamıştım o gün. Yaklaşık bir ay benimle dalga geçtiler. O günden sonra bıraktım bunu ama atlatamadım hala olanları. Şimdi düşünüyorum o kadar yemek buldular ve umurlarında olmadan benimle dalga geçtiler şişko diye. Hala dışarıda rahat rahat yemek yiyemiyorum ve hala zaman zaman tıkanana kadar yemek yemek istiyorum. Öncesinde bir psikiyatristle görüşün kilonuzu verirsiniz ama aklınızdan kolay kolay atamazsınız böyle şeyleri. Kimsenin fiziksel görünüşünüz hakkınızda ne düşündüğünü umursamayın. 10 kilo eksik, fazla fark etmez siz aynı kişisiniz. Sadece daha hafif ya da daha ağır. Sağlıklı günler.

3. Eşimin kuzeni de öyle. Çocuk evli üstelik. Karısı dahil olmak üzere herkes yediğine karışıyor oda siz böyle yaptıkça daha çok yiyesim geliyor diyor. Ama aşırı kilolu. Yani ailesi kötülüğünü istemiyor sonuçta ama bu şekilde yaklaşmak doğru değil demek ki. Sizin durumunuz bana onu hatırlattı. Diyetisyen + Psikolog desteği almanızı tavsiye ederim. Birde konuyla alakalı olacak etrafımda çocuğu olan iki arkadaşım var. Biri çocuğunu hiç kısıtlamaz abur cubur konusunda çekmece de istemediğiniz kadar vardır ama İnanın gidipte alıp yemez. Öteki en ufak şekeri bile yasaklamış ama çocuk nerde görse saldırır. Bende şahsen çoçuğumu kısıtlamama kararı aldım. Sürekli abur cubur tüketen biri değiliz ama markete girdiğimizde hangisinden istersin bir tane al derim oda bi tane alır yada evde gördüyse veririm yer hiç kısıtlamam. Bence sakınmamak gerek hiçbir şeyi. Sizede hep yasak olduğu için güzel geliyor. Bu durumdan şikayetçiyseniz dediğim gibi diyetisyen + psikolog desteği almanızı tavsiye ederim. 

4.  hepinize teşekür ederim cevaplarınız için. ben de eğer kendi başıma halledemezsem bir psikologla görüşmeyi düşünüyorum.   (yazar: Saktepe) sizin bahsettiğiniz çocuklar ben ve kardeşim gibi. ailem kardeşime hiç yemek yasaklamadı, bu konuda baskı yapmadı. o da normal biri oldu, sağlıklı normal kilosunda ve yemekle hiç problemi yok. yıllardır anlatamadım aileme ikimize farklı davrandıklarını bu konuda.