ailem şehir dışına çıkınca ben yurtta kalacağım ve bazı planlarıma annem kızdı, baya büyük kavga ettik?
şimdi süslüler ben 18 yaşındayım, lise son sınıfım. şu an üni sınavı için okul kursuna gidiyorum ve okul açılana kadar devam edecek, dersimi boşlamamak için de onlarla tatile gitmek istemediğimi söyledim, bana katıldılar. benim de onlarla gelmemi istediler ki normal bir zaman olsaydı giderdim. haftaya hafta içi yola çıkacakları akşam beni yurda bırakacaklar. hafta sonu ben en yakın arkadaşımda kalacaktım, annesi de annemin en yakın arkadaşı. annem bu fikri verdi aslında, hafta sonu yurtta kalma hem benim de içim rahat eder dedi. sonraki hafta ne zaman dönecekleri belli değildi. bir haftadan az da sürebilir dönmeleri, bir buçuk hafta da. sonra anneme planımı anlattım bence mantıklı bir plandı, değiştirilebilir de duruma göre. okul ve ev arası 15 dk, ev ve arkadaşımın evi arası da 5 dk falan. yurda nevresim, kitaplarım ve kıyafetlerimi götürmem gerekiyor diğer ihtiyaçlarımla beraber. normalde kalmadığım için de belli bir miktar para ödemem gerekiyor. her neyse, benim planım şuydu, çarşamba akşamı gidecekleri için o gün valizimi hazırlayacaktım, nevresim falan ile beraber, sonra gidecektim. hafta sonu duruma göre arkadaşımın evine geçecektim belki cuma belki cmt, ders koyabilirler çünkü. ama geçmeden önce eve gidip-valizle- valizi boşaltıp arkadaşımın evinde gerekecek birkaç malzemeyi bir küçük çantaya koyup geçecektim, sonra orada kalıp okula dönmem gerekince tekrar eve gelip valizi sonraki haftaki ihtiyaçlarım için dolduracaktım -ne zaman dönecekleri belli olmadığı için onu o zaman ayarlayacaktım- ve okula geçecektim valizle. annem bunu duyunca aşırı kızdı, ama aşırı yani çok aptalca bir planmış o bir sürü dertle uğraşırken ben arkada aptal aptal küçücük bir kalma meselesini devlet meselesine dönüştürmüşüm dediğine göre. baya baya kızdı sonra daha önceki bir olaydaki doyumsuzluğumu falan hatırlattı konu bir şekilde gelince, demek ki içinde kalmış ve sırası gelince boşalttı. sonra da dedi ki eğer böyle salak salak bir de sen beni yoracaksan sen de geleceksin seninle uğraşamam. daha bir sürü saçma laf etti yok aptalsam akıllı birinin lafını dinlemeliymişim, kendisi de gençken hata yapmış ama annesini dinlemiş falan. başka seçeneği yokmuş çünkü kendisine akıl veren mesela. sonra ergenlikten çık her şeye ağlama dedi, olgunlaş artık falan dedi. davranışlarıma hakim olamıyormuşum dışarıdan daha farklı duruyormuş, buna ben de katılıyorum ona da söyledim. daha bir sürü şey var ama yoruldum yazamadım. sorum şu: benim yerimde olsanız ne düşünürdünüz? annem kızmakta haklı mı? bir de planım gerçekten saçma mı? (ki kalıcı bir plan değildi)
