yeni
popüler
    sorular içinde ara
    yeni soru sor
    son sorular
    son cevaplar
    kategoriler
    • süslü
    • moda alışveriş
    • kuaför & güzellik merkezi
    • sağlık
    • spor
    • gönül işleri
    • aile arkadaş ilişkileri
    • cinsellik
    • eğitim & kariyer
    • seyahat
    • pet
    • sanat
    • bürokrasi
    • diğer
    16 yanıt
    • linki kopyala
    • şikayet et

    anneme karşı öfke doluyum, ondan nefret ediyorum, ?

    annesinden hiç sevgi, şefkat görmemiş, her şeyini saklayarak büyümüş, hep ezilmiş, aşağılanmış tenkit edilmiş biriyim. babam bu süreçlerde dışarıda başka hayatlardaydı. hayatım boyunca gerçekten sevilebileceğime inanmadığım için her anlamda rol yapmış biriyim. gerçekten tam anlamıyla kendim olduğum, kendi hayatımı ve duygularımı açtığım kimse yok, yalandan yarattığım bir karakteri oynayıp durdum işimde, romantik ilişkilerimde ve arkadaşlarıma. gerçekte aşırı yalnız, annemin üzerimdeki baskısından ve yükünden bunalmış haldeyim. bu yük tamamen manevi, bundan kurtulmanın tek yolu onunda görüşmeyi tamamen kesmek, ki bunu kısa sürelerle yaptığımda başka biri oluyorum, gerçek ben gibi, ama tamamen kopmak beni vicdanen kahrediyor, her defasında bir umutla dönüyorum ama sonuç hep kavga gürültü, bana hiç saygı duymadığı gibi, işine yaradığım ölçüde iyi evlat oluyorum, onun dışında hiçbir duygu yok. aile kavramına hiç inanmadığım için asla çocuk yapma hayalim olmadı, aksine hep yalnız kalmaya ihtiyaç duyduğum için evliliği hep boğucu, çocuğu ayak bağı gördüm. yakın zamanda erken menopoz tanısı aldım ve üst soyumda yok. doktor bana annemle çatışmam olup olmadığını bir düşünmemi söyledi, bu yüzden dişilik kavramıyla çatışmam olabileceğini, bilinç altımda bunları barındırdığım için vücudun kendisini kapatmış olabileceğini söyledi. bunlara inanmıyorum, keriz silkeme gibi geldi ama bir yanım hayretler içinde hepsinin doğru olduğunu da onayladı. eskiden beri anneme öfke ve nefret doluyum. bu dönemde zirve yaptı. böyle biri olmak istemiyorum, annesiyle iyi geçinebilen, destek gören, sevilen, el üstünde tutulan kadınları çok kıskanıyorum, öyle bir haldeyim ki kendimden ve hayatımdan nefret ediyorum artık. terapi sürecine girersem üzüntüden ölürüm diye geçiştiriyorum. her meditasyonda deli gibi ağlıyorum. bunları toparlayıp yazmam bile çok zor oldu. kendi kendime düzelebilmemin yolu yok mu

    1. süslücüm kaç yaşındasın , eğitim hayatın kariyerin var mı?

    14 kasım 2023 11:40

    2. senin kadar yoğun değil ama bende babama karşı böyleyim nefret etmiyorum ama içimde ki öfke dinmiyor. en ufak bir şeyde bi hareketi gözüme batıyor ve sinirleniyorum. fakat beni yatıştıran şey babamın böyle olmasının sebebi tamamen babası ve kardeşleri. saf olmasından ötürü gözünü açıp sıyrılamadı ve aynı kafayla 60 yaşında da devam ediyor ceremesini de abim annem ve ben çektik. empati kurmaya özen gösteriyorum ve çok önceden herhangi bi nesneyi karşıma alıp sanki babammış gibi kavga ettim onunla içimdekileri kusup rahatlamıştım

    14 kasım 2023 11:44

    3. eğitimim, işim var a1. ben her yolu denedim a2, karşıma temsili bir şey alıp konuşmadım ama meditasyonlarda çok kötü oluyorum, çok ağlıyorum ve bir rahatlama geliyor ama öfkem dinmiyor çünkü ne zaman görsem aynı muamele devam ediyor yani tek taraflı çabayla olmuyor. tek bir sözü bile beni deli ediyor çünkü o sözün çıktığı anlam "ben seni birey olarak görmüyorum, sana ve fikirlerine ihtiyaçlarına saygı duymuyorum, umurumda değil." a2nin dediği gibi, annem de benzer bir anneden babadan geliyor zaten, bunları ben de düşünüyorum ne görmüş ki ne olmasını bekliyoruz diye, ama kendisi benden bekleyebiliyor sürekli onu dinlememi, destek olmamı istiyor. bana her zaman dediği, sen bu ailenin çocuğu değil misin, sen uzaydan mı geldin dinleyeceksin. o kadar bıktım ki bu döngüden nefret ediyorum hayatımdan.

    14 kasım 2023 12:07


    4. annene nefretini kustun mu , ben anneme hiçbir şey anlatmazdım ve bir gün bana bu konu hakkında söylendi. anneme ona güvenmediğimi aramızda sır kalmadığını beni sürekli abime anlatmakla tehdit ettiği için kendisine bir şey anlatmadığımdan bahsetmiştim ve o zamandan beri arkadaş gibiyiz

    14 kasım 2023 12:15

    5. hayır nefretimi kusmadım ama annemle ne zaman bir şey paylaşsam başta yardımcı olmak istiyor gibi konuşur ancak aradan zaman geçince başka bir gün muhabbeti o konuya getirmeyi başarır ve sen zaten bunu yaptın ettine getirip bunu kullanır. ona bir şey anlatılmaz ya, her anlatılan savunmada eline vereceğiniz koz gibidir ve aslında sizin hakkınızdaki gerçek fikrini ortaya serer, o da zaten benim ne başarısız, beceriksiz olduğuma falan gelir.

    14 kasım 2023 12:20

    6. tek çocuk musun annenle ilgilenebilecek biri varsa eğer , nefretini kus ve rahatla zor inzivaya çekil hayatından çıkarmak istersen çıkar çıkartmak istermiyorsan uzun bi süre hayatına dahil etme

    14 kasım 2023 12:24

    7. tek çocuğum, annem hayatım boyunca hasta ve mutsuz biriydi, onu hayatımdan çıkardığımda vicdan azabı çekiyorum yani çok kolay atlatamıyorum uzun süre görüşmesek de, bir yandan da çok iyi geliyor ama ilişkiyi tamamen kesmem mümkün değil. ben onunla artık nlaşabilmek istiyorum, yaşım küçük değil, 30 artı diyeyim.

    14 kasım 2023 12:27


    8. süslüm birlikte bi tatile çıkın onun sevdiği şeyleri yapın , geçmiş yaşanmamış gibi yeni anılar biriktirmeyi denesen. bence anneniz egosunun pohpohlanmasından hoşlananan birisi. onun en güzel yaptığı yemeği size öğretmesini isteyin , ona daha çok sarılın öpün

    14 kasım 2023 12:37

    9. Süslü o kadar aynı şeyleri yaşamışız ki okurken kelimesi kelimesine uydu, gözlerim yerinden pörtledi. Çocuk yapma konusunda yazdıkların falan. Keşke seni tanısaydım, keşke oturup konuşabilseydik. Bil ki tek değilsin. Hissettiğin o nefret ve hayatından armak isteme ama köpek gibi de üzülüp vicdan azabı çekme hissini o kadar iyi biliyorum ki. Ben de şu an o kes at haftada bir arar sudan sohbet edersin yeter noktasındayım ama yapamıyorum. Ona acıyorum onun hayatı da kolay değildi diye üzülüyorum bir yemek yapıyor geliyorum diye mesela içim eziliyor, fazla yumuşağım. Ama içimde geçmeyrn kinim baki ve bunu aşamıyorum çünkü geçmişte kalmadı, hala yapıyor beni ezme, laflarıyla dövme, ağlatacak derecede kötü konuşma gibi şeyleri. Kaç kere konuştum kar etmedi. Tek çarem mesafe almak ama alamıyorum. 

    Sana güç diliyorum süslü. Umarım sen mesafe koyabilirsin. Umarım mutlu olursun. Ona acıman ile kendi hayatını boşa geçirmezsin. 

    14 kasım 2023 12:58

    10. İlk iş bunu anne ile.konusmak konusamayacaksaniz yazmak. Bu da olmazsa kendi kendinize bir yerde bağıra bağıra anneye anlatir gibi anlatmak

    Bundan bağımsız anneniz yarın ölse üzülür müsünüz

    14 kasım 2023 13:29