bazi insanlar neden sevgilisiz yapamıyorlar?
bir arkadasimda bunu fark ettim. uc aylik yeni bir iliskisi var "seviyorum ama cok sevmiyorum olmasa da uzulmem" vs diyor. sonra cocugun baska kizlari erkek adiyla kaydettigi ortaya cikiyor, cocuk kisa sacli cocugun arabasindan toka cikiyor, kizi surekli otele aparta cagiriyor vsvs. arkadasim bana bunlari anlatiyor ben de diyorum ki "zaten cok sevmiyorsun bence bunlari cekme ayril gec kendin de diyosun uzulmem diye bosuna kendini yorma aldatildigini düşünüyorsan" diyorum. bana diyor ki "ama o beni cok seviyor ahini alamam. bir hafta gozlemleyecegim eger tekrar bir yanlisini gorursem ayrilicam" diyor ama surekli yeni bir olay yaşıyorlar surekli bir hafta gozlemleyecegim simdilik falan diyor
e boyle olunca ben de ne diyecegimi bilmiyorum cunku madem dedigin gibi sevmiyorsun bu aldatilma paranoyasini yaşamaya ne gerek var ayril gec. acikca sordum "yalniz kalmaktan mi korkuyorsun" diye ama cevap hep ayni "mutluyken cok iyiyiz o beni cok seviyor onu uzmeye kiyamiyorum"
bu arkadasim da baya insan harcayan bir tiptir bu arada. isine gelmedigi an arkadasligini keser, pisman olmaz, lafini sakinmaz, maddi durumu vs de iyi. ama iliski konularinda hep boyle. onceki iliskileri de ayni sekilde ilerledi hep. hadi o cocuklari seviyordu, e bu cocugu o kadar sevmedigini soylemesine ragmen neden aldatilma korkusuyla iliskiye devam ediyor? baya takti kafaya aldatilma konusunu ama cool kiz havasini bozmak istemediğini soyleyerek cocuga konuyu cok açmıyor. cocukla biraz konusup "tamam anladim sikinti yok hallettik" diyip bana boyle dert yaniyor. ben de ne tavsiye vermem gerektigini kestiremiyorum. siz ne dusunuyorsunuz susluler
