benim gibi evcil hayvanını kaybetmekten korkan var mı?

kedim yaşlandıkça içim gidiyor süslüler daha 7 yaşında ama sürekli korkuyorum bir şey olacak diye.kendisini babam ölmeden 1 yıl önce sahiplenmiştim o kötü günleri onunla alattım ve o yüzden içimde sürekli korku var.ölmesini geçtim nereye gömeriz?mezarı olur mu ?diye bile saçmalıyorum...sürekli hatırlayıp ağlıyorum başka bi arkadaşıma yatıya gideyim mesela hemen eve dönmek istiyorum çok bağımlı olmuşum ona.siz böyle misiniz?yoksa ben çok mu abartıyorum? evcil hayvanını kaybetmiş süslüler bu süreci nasıl atlattınız ?

cevaplar

1. Benimki de 6 yaşında. Ben de çok korkuyorum, sesli düşününce annem lafını bile açtırmıyor. Naparım hiç bilmiyorum. Abartı değil hisleriniz, insanın gerçekten çocuğu evladı gibi oluyor. Annem inanın sevgisinin farkı yok der.

linki kopyala
şikayet et

29 temmuz 2020 05:35

2. 9 yaşına gelmiş kızımı kaybedeli 1 seneyi geçti. O büyüdükçe aynı hisler bende de vardı. Nişanlımı kaybettiğimde, derdim tasam olduğunda, ağladığımda hep o vardı. Gözyaşlarımı o silerdi. Birlikte uyur birlikte uyanırdık. Gece oyunlarımız vardı. Çok anı biriktirdik. Maalesef zaman geldi ömrü doldu ve melek oldu. Çok zor o acıya katlanmak. Fakat geride iki kedim daha var. Acımı anlayıp yüzüme baktıkça onlara haksızlık ediyor gibi oluyordum. Onlarla aştım. Gömüldüğü yere gidip arada konuşuyorum sanki duyacakmış gibi. İçim rahatlıyor o kadar.

Sımsıkı sarılın, çok çok öpün ve her canlının öldüğünü düşünüp rahatlatın kendinizi. Başka çaremiz yok.

linki kopyala
şikayet et

29 temmuz 2020 09:56

cinsiyet:	kadın
cilt alt tonu:	cool
alerjik cilt:	evet
saç şekli:	kıvırcık
saç tipi:	yağlı

ten rengi:	beyaz tenli
cilt tipi:	yağlı
göz rengi:	açık kahverengi
saç kalınlığı:	normal
kepekli saç:	hayır