dağınık bir evde büyümek? hiç dağınık evde büyüyen var mı aranızda ?
kendimle ilgili sakladığım, üzerini örttüğüm bir gerçek. çocukken çok dağınık bir evde büyüdüm, pis ve dağınık. annem çalışıyordu ve 3 kardeştik. annemin ev toplamak için hep bahanesi olurdu, temizlikçi almazdı, alacak olsa o gelmeden evi toplamaya çalışır strese girerdi, o yüzden devamı gelmezdi.
pis çekmece içleri, her dolabın içi dağınık, buzdolabı rezalet, banyodaki kirli sepetinin dibindeki çamaşırlar belki yıllarca yıkanmamış sıra gelmemiş. alakasız yerlerde çorap tekleri. pis bir balkon.
küçükken annem bizi suçlardı. büyüdükçe yardım etmeye çalıştık ama hani ipi ucu kaçmış korkunç başa çıkamayacağım bir dağınıklık ve pislik. mutfaktan yemek yemek istemezdim mesela. anneme bazı tavsiyeler verirdim anne şöyle yapsak, şunu yıkasak birlikte( çünkü nasıl yapılır bilmiyordum ve youtube yoktu) annem alınır ve kızardı. “benim moralim bozuk olmasa bir günlük iş”. hep bahaneler olurdu. “sanki temizlikçi gelse dağınıklığı halledebilecek, ben biliyorum düzenimi”. dolabı indirip katlayalım derdim dolabını açtırmazdı, alınırdı. ve tüm bu dağınıklığın sebebi dış sebeplerdi, bazen biz, bazen babam bazen iş yeri, hep canını sıkıyorduk, annem de işten gelip vurup kafayı uyuyordu. küçük kardeşim de vardı.
şimdi biz evlendik, annem hala dağınık, yardımcı tutmaya çalışıyoruz izin vermiyor. siz evi sevmiyorsunuz, beni sevmiyorsunuz diyor. babanız öldü yaş tutuyorum ondan toplayamadım diyor, babam öleli 10 sene oldu. banyo dolabını açtığımda 10-20 senelik yarım kalmış kremler, yağ şişeleri (bakım yağı sağı solu akmış) var, hala kirli sepeti dolu, elletmiyor, içinde eminim babamın çorapları bile vardır.
bu gerçeği yaşamak çok zor, gizlemek de, hep normal bir aile olduğumuzu yansıtmaya çalışmak, misafir gelmeden ortadaki dağınıklığı geçici kaldırmak, anneme yardımcı olamamak, annemin hala dağınıklık için dışarıyı suçlaması (suçladığı şeyler yok babam öldü çocukları evden ayrıldı, emekli oldu ve 10 sene geçti tüm bunların üzerinden) asla terapiye sıcak bakmayıp ben normalim siz anormalsiniz demesi.
çok uzun yazdım ama çok yorgunum, bunları düşünmek beni yoruyor. anneme inat ben her fazlalığı elden çıkaran, evde en ufak dağınıklıkta rahatsız olan biriyim. bizim eve hiçbir arkadaşım gelemezdi. şimdi çat kapı gelinecek şekilde tutmaya çalışıyorum, o yüzden de evimize haftada 2 gün yardımcı geliyor.
annem bize geldiğinde de çöpü oraya koyma, burnunu sildiğin peçeteleri sağa sola bırakma, tezgahta meyve kesmişsin suları akmış silelim çünkü yapış yapış olur dediğim için küstü.
normalde dağınıklığa tahammülüm var ama anneme karşı olmayabilir.