disari cikmam gerekiyormus gibi hissediyorum?

haftasonlari veya isten cikinca disari cikmam gerekiyomus gibi hissediyorum. cok rahat ve guzel bir sehirde yasiyorum. yani kamp sandalyemi alip sahilde oturabilirim ya da gunduz denize gidebilirim plaj 5 dk uzaklikta mesela ama canım istemiyor bir farki yokmus gibi geliyor. erkek arkadasimla veya arkadaslarim buraya gelince daha cok cikiyorum ama onlar yokken evde yalniz oturmakla disarida oturmanin bir farki yok gibi geliyor. bununla birlikte günlerimi bosa harciyormusum sanki ille de cikmak zorundaymisim gibi hissediyorum. bu ikilik evde geçirdiğim zamani daha keyifli gecirmeme de engel oluyor. bu isi nasil çözerim ben ya? bazen dışarıdan bir gözün durumla ilgili sorduğu basic bir soru bile farkli bir yerden bakmaya vesile oldugu icin size sormak istedim. kendimle vakit gecirmeyi mi bilmiyorum acaba ben?

1. biraz ev kusu gibi geldiniz bana sadece. evde zaman gecirmekten daha cok keyif almaniz sizi sıkıcı biri yapmaz.

bence haftanin 1-2 gunu disari cikmak yeterli. gidin sahile oturun kitap okuyun yuruyus yapin, yeterli.