erkek arkadaşıma kırgınım ve sanırım bu değişmeyecek ?

uzun süredir birlikteyiz, beraber büyüdük desem yeridir. uzun bir zaman boyunca mükemmel bir ilişkimiz oldu ve hep el üstünde tutuldum 10 yıl boyunca. hayatımızı hep beraber planladık şu ana dek. yaklaşık 1.5 sene önce depresyona girdiğini düşünüyorum. sebeplerini anlatmak istemiyorum ama 1.5 senedir işlerin düzelmesini bekliyorum artık çok yoruldum. sürekli onu destekler bir pozisyondayım. bu 1.5 sene tamamen düşüş değildi, iyi zamanlar da oldu. şunu farkettim çıkışlarda bana ihtiyacı yok, ben sadece inişler için ihtiyaç duyduğu hava yastığı gibi hissediyorum artık kendimi. ve ne kadar destek olursam olayım asla yeterli değil. bu yüzden öfkeliyim ve artık ona destek olamıyorum. benimle konuşmak istediği zamanlar sadece kötü zamanlar. iyi geçen bir günde aklına gelmiyorum ama işler sarpa sarınca beni arıyor. genç yaşta verdiğim kararı sorguluyorum ve çok üzülüyorum. kafamdaki imajı bambaşka bir hal aldı. 9 yıl geçirdiğim versiyonu gerçek değilmiş gibi, hiçbir zaman eskiye dönemeyecekmişiz gibi hissediyorum. soru değil belki paylaşmak istedim, çok üzgünüm.

cevaplar