güzel giyinmeye utanıyorum ?

1. Çok eleştirilerek mi büyüdünüz?

2. Kıyafette değil ama gözlük ve şapkada ben de aynıyım. Gözlüğü aştım ama şapkayı yazlık yerler hariç takamıyorum

3. ailem muhafazakar olduğu için hep tişört/sweatshirt-pantolon giydim. oje sürmeye bile çok sonra başladım, izin vermiyorlardı. belki bunun etkisi vardır.

4. Süslü ben de öyleyim özgüven eksikliğim var ;(

5. Süslü bi an kendim yazmışım gibi geldi. Ayrıca hiç eleştirel veya baskıcı bir aile tarafından da büyütülmedim ama ilginç şekilde bu bahsettiğiniz durumu yaşıyorum. Bir açıklaması var mı bunun? Veya nasıl aştığını anlatabilecek olan? Etrafımda görüp beğendiğim şeyleri ben giyecek olunca bana fazlaymış gibi geliyor, giyince rahatsız hissediyorum.

6. Bence bunun sadece aile değil çevreyle de ilgisi var. Türkiye'de zaten bir tık farklı bir şeyiniz varsa hemen gözünü dikip bakar insanlar. Ya da arkadaş cevrenizde böyle eleştiren insanlar varsa herkes öyle yargılayacakmış gibi gelebilir.

7. Anonim6'ya katılıyorum. Süslenen insanlara "aranıyor" dedikleri için toplumumuzda normal yani süslü yalnız değilsin. 

8. Ben yobaz bir ailede buyumedim bu arada, hatta turkiye sartlarinda genis sayilirlar. Ama annem tek basina yetistirdi ve yillarca duyduğum sey: once okul ders is maddi manevi guvence kazan. Ask sevgili seks kendi parani kazanmadan yasak (ilk ciddi iliskimi 28 yasinda yasadim lol) once ders calisacaksin diye kafama vura vura buyuttu.

9. Ben de şimdiye kadar güzel giyinmiyordum ya da makyaj yapmıyordum. Hep basic. Maddi olarak kendimi yeni toparlamaya başladım. Şimdi 30 yaşımı geçtim ve bu saatten sonra süslensem yaşı geçti aranmaya başladı diyecekler gibi geliyor. Makyaj yapmak güzel giyinmek ve bunu paylaşmak istiyorum gerçekten içimden geliyor diye ama bir şey beni tutuyor işte. Çok ama çok eleştirilerek büyüdüm kıçımı yırtardım ebeveynlerime yaranmak için. Belki bu etkiledi kişiliğimi. Ama şunu fark ettim insanlar bir kere ya da iki kere fark ediyor sonra o kadar üstüne düşmüyorlar. Geçen sene güneş gözlüğü kullanmaya başladığımda da inanılmaz kötü hissettim önce ama alıştım. Zaten ya alışacak ya da kör olacaktım. Rimel kullandım geçen gün. İlk gün vaay çok yakışmış dedi gören herkes ben kaçacak yer aradım. Sonraki günler gene bir iki kez söylediler sonra alıştılar. Böyle böyle bunu kırabiliriz bence. Biz çok düşünüyoruz ama insanlar çok da takmıyor. Millet neler neler giyiyor. Parlak mor pantolon giyen birini gördüm çalıştığım yerde. Çok da özgüvenli taşıyordu valla.

10. Gerçekten kötü bir durummuş A9 ama terapiyle birlikte kendinizi yeni bir hayat kurmuşsunuz. Tebrik ederim gerçekten. Özellikle 10 yıldır arkadaşın olan kişinin sana kötü davrandığının farkında olmak daha da zordur. İnsan normalleştirir.

Ben çevremdeki insanları düşündüm de iki tane muhafazakar arkadaşım dışında (ki onlar da böyle göz ucuyla süzüp çok güzel olmuş derler) özellikle bir imada bulunan yoktur çevremde. İltifat filan ederler genelde insanlar ama o iltifattan da utanıyorum sanki. Çevremde bana bu açıdan sıkıntı yaşatacak kimse yok yani ama ailem kırk yılda bir maske yapsam hemen oo çok da bakımlıyız der imalı imalı.

Sanırım benim problemim dışardaki insanların düşüncesini çok fazla önemsemekten ve özgüven eksikliğinden kaynaklanıyor gibi