hayatımla ne yapacagımı bilmiyorum?

1. Süslücüm basın sagolsun tamamen ayni durumdayım ama miras olayları oldu maddi açıdan rahatım o yüzden de iş olayını boş verip hobilerle ilgileniyorum. İşe dönüşür mü bilemem. Sorunu okuduğumda ilk Söylemek istediğim şey ilaçlar dediğin antidepresansa eğer umarım terapi ile beraber kullanıyorsundur çünkü tek başına ilaç amacına hizmet etmiyor. Başka bir ilacsa da geçmiş olsun. Hayat çok kısa senin de deneyimledigin gibi o yüzden tadını çıkar ve değerini bil günlerinin. Kalk hareket et yürüyüş, müzik, planlar yapman çok güzel, Daha önümüzde yıllar var çalış sınavına da, başarılar.

2. süslü ben de kariyer anlamında sıfırım otuza yakınım. etrafımda gördüğüm 30'dan sonra hayatı yoluna giren bir sürü insan var o yüzden asla ama asla lütfen geç diye düşünme.

bence de ne yapmak istediğine karar vermen gerekiyor. önceden yaptığın iş neyse onu yapsan olmaz mı? hem oyalanırsın hem o sırada ne yapmak istediğine daha net karar verirsin.

evli olup olmadığını anlayamadım, varsa kardeşlerinle, sevdiğin insanlarla, sana destek olanlarla vakit geçirmek sana iyi gelecektir. sevdiğin şeyleri yapmak için kendine vakit ayırmayı unutma. ne istiyorsan onu yap.

3. Süslü çevremden örnek vericem komşumuz 40 yaşın üzerinde bir kadın. Ev hanımı yetişkin oğulları var. Evde de sorumlukları olan biri yani. Ortaokula kadar okuyabilmiş çocukluğunda. Ben diploma alıcam dedi dışardan okuyor liseyi bitirecek. Sonrasında belki üni de okur. Yani belki bu saatten sonra ne olur ya da kafam almaz 40 yaşından sonra diyebilirdi ama yapıyor.

Bir diğer akrabam da lise mezunu. Kaçıp evlenmiş okulu bırakıp. O da açıktan 2 yıllık bir bölüm kazandı, okudu. Eşini kaybettikten sonra çalışmaya başladı. Kanser hastası üstelik malesef. Yani olmaz diye bir şey yok. Kendinize bahane bulmayın lütfen. Ben de bahanelerle bir iki yılımı yedim. Gencim ama daha erken atılabilirdim bi şeylere diyorum. Olsun geç olsun güç olmasın. Bir şeylere başladıktan sonra illaki bir yol çıkıyor önünüze. Ben pes etmeyin derim. Kurumsalda çalışmaya psikolojik olarak da alışmak gerekiyor. Bazı fesat insanların tavrına, insanların garipliklerine alışıyorsunuz. Biraz zorlandıktan sonra oluyor her şey. Emeksiz de hiç bi şey kazanılmıyor zaten. Kaybınız için üzüldüm allah rahmet eylesin. Hayata bir yandan tutununca kendinizi daha iyi hissedeceksiniz kesinlikle.

4. Bu soru daha önce de sorulmamış mıydı ya?

5. hepinize çok tesekkur ederim yanıtlarınız için. en azından ders çalışmaya basladım bu bile 1,5 yılımı aldı ama olsun şu an türkçe çalısıyorum mesela. kendimi sürekli motive etmem gerekiyor herkeste böyle mi bilmiyorum. henuz alısma evresindeyim yıllardır kalem kağıt almadım elime bu anlamda.

1. süslü, terapi almayı reddettim aslında doktor da söyledi cok kez ama konusmaya yeniden yasamaya halim yoktu. şimdi ister miyim terapi açıkçası gene hayır. ilacı bir gun almasam ağlamalarım artıyor. maalesef baba kaybını aşamadım.