iliskilerde hep uzulen taraf olanlar, dogru duzgun deger goremeyenler var mi? neyi yanlis yapiyoruz biz?

1. Süslü siz bensiniz :d en son ben de aynısını yaşadım. Peşimde pervane olan adam birlikte olduktan sonra beni bunaltıyosuna bağladı shdhdh 24 yaşındayım daha dün Bi arkadaşımın düğününe davet edildim. Arkadaş grubumda çevremde tek yalnız ilişkisinde dikiş tutturamamış ben varım. Herkesin uzun soluklu ciddi ilişkisi var. En yakın arkadaşımla ikimiz yalnızdık o da buldu birisini haliyle sevgilisiyle daha çok zaman geçiriyor ben tek başıma kaldım. Sürekli kendi içimde asla düzeltemeyeceğim bu durumu diye üzülüyorum. Ama kabullendim de. Olmuyor çünkü süslü napsam da olmuyor yani. Olmasın napayım diyip geçiyorum artık. İnsan yalnızken de mutlu olabilir hem.

2. Ben artık denemeyi de hayatı da akışına bıraktım dedikçe karşıma birisi çıkıyor. Çıkan kişiden sonra bir umutlanıyorum. Biraz konuştuktan sonra çocuk kaçıyor. Ben yine elimin değdiğini kuruttum diye depresyona giriyorum. Kendine geliyorum. Hayatı akışına bırakıyorum karşıma yine birisi çıkıyor ve bu bu şekilde ilerlemeye devam ediyor. Artık kendimi kısır döngüye mi soktum acaba diye düşünmekten alıkoyamıyorum. Kendimi değiştirmemin imkanı yok, tavrımı bakış açımı değiştirsem kısa sürüyor. Artık alıştım bu duruma, kısmetimin zamanı gelmedi herhalde diyerek kendimi avutuyorum. Herkesin imtihanı başka, bizimki de erkekler ve ilişkiler sanırım 🤷🏻‍♀️🤦🏻‍♀️

3. Gercekten artik 0 umudum kaldi ya. Haketmiyorum demek ki diye dusunmeye basladim :( 

4. Genelde hep üzülen kişiler ilişkide ne istediğini bilmiyor ya da aşırı saf oluyor. Ben hiçbir çakalın üzüldüğünü görmedim ama nerede anaç,merhametli,haddinden fazla değer veren kadın varsa üzülüyor. Cevrenizde de görürsünüz mesela kimler kimler birlikte ve mutlu diye. Misal ben; ruh hastasıyım ama seviliyorum shjdjd