1. Çok yakın olduğum bir kuzenim var, çocukken de yakındık. Yaş farkımız çok az, 3 yaş var aramızda sadece. Neyse sık sık bana gelir kalır ama benim de 6 ay önce bebeğim oldu, o sebeple sadece bir kez kalmıştı, şimdi ikinci kez kaldı ve kaldıktan sonra ertesi gün yürüyüşe ve kahveye çıkalım dedik. Ben saçları hep açık gezen biriydim ve çocuktan sonra hep saçımı toplar oldum. Çünkü maalesef bazen bebeğim emdikten sonra kusuyor veya salyası akabiliyor, bunların saçıma gelmesini istemediğim için açık bırakamıyorum. İşin ilginç yanı, saçı açıkken genelde beğenilen ben, saçım topluyken kulaklarım hafif kepçe olduğu için genelde kendimi hiç beğenmiyorum. Bende yine saçımı topladım ama şey dedim ''ay saçım bugün yağlanacak, kötü durmuyor di mi'' dedim saçlarım açık haldeyken, sonra topladım, öf aman neyse falan dedim. O da bana saçını daha farklı yap, bak şöyle böyle diye model gösterdi ama olmadı haha ayna karşısında baktık :) Sonra ben ''toplayınca çok mu kötü duruyor?'' dedim. O da bana, ''yok kötü değil de paspal gibi sanki'' dedi. Hadi yaa falan dedim o an hiç bozulmadım aslında yani bana hakaret eder tarzda da konuşmadı, asla artniyeti yoktur bu arada eminim, doğruyu söylemiştir.
Sonra ''abi sen konfor seviyosun'' dedi. Bende ''kızım konforla alakası yok, bebeği saçın açıkken kucaklayamıyosun yani.. sıkıntı oluyo'' dedim. Ve konu kapandı, dışarda güzel bi gün geçirdik falan. Ama dünden beri düşünüyorum paspal sanki biraz ağır oldu ya... falan diye. Kafata taktığımı hissettim, biraz üzüldüm galiba öyle mi görünüyorum diye.
Aslında giyim olarak paspal değilim hiç, kot şort fiziğim de zayıf (doğurmama rağmen) bu moddayım. Sadece yürüyeceğim diye pek makyaj yapmadım ve saçımı topladım at kuyruğu gibi. Sizce istemeden biraz ağır mı söylemiş yoksa yakınlığın verdiği şeye dayanarak gerçek düşüncesini mi söyledi iyi niyetli olsa da kötü hissedeceğimi hesaba katmadan?