motivasyonunu kaybettim hayatta hiçbir amacım kalmamış gibi hissediyorum dümdüz bir insan oldum?
arkadaşlar ben bu sorunu nasıl çözeceğim bilmiyorum. kpss sürecini atlattım ve atama bekleyen bir öğretmenim güzel de bir derecem var çok şükür.geçtiğimiz yılı ful eve kapanıp ders çalışarak geçirdim bu yıl bir şehir değiştirme durumum vardı ama olmadı yine evdeyim. kendime değişik hobiler bulayım diyorum bir şeye bir başlıyorum yok devamı gelmiyor. içim literally ölmüş gibi hissediyorum. millet diyor ki yok atama için heyecanlı mısın neresi olacak benim içimde zerre heyecan yok. bir şeylere hevesle başlayıp bir türlü sürdüremiyorum. herkes diyor ki işte boşluğun tadını çıkar dizi film izle bir daha böyle bir boşluğun olmayacak onu da yapamıyorum ne bir dizi izleme hevesim var ne film yok oğlu yok yani. tüm gün nasıl geçiyor anlamıyorum. yarın kütüphaneye gidicem bir iki kurs almıştım sırf yer değişikliği olsun belki biraz daha kendimi faydalı hissederim diye. onun dışında günlük yürüyüşler falan da yapıyorum ama bu. yaşadığım şehirde görüştüğüm 1-2 arkadaşım var. sosyalleşecek enerjiyi dahi bulamıyorum kendime hem dediğim gibi hevesle başladığım her işi yarım bırakıyorum zorladıkça daha da ters tepiyor.bu konuda destek de alıyorum küçük hedefler kendine şefkat gösterme hepsini denedim ama bir şeyleri yapmaya çalışıp yapamamaktan çok yoruldum, küçük şeyler için kendimi tebrik etmek de kendimi kandırmak gibi geliyor. sanki kendimle ilgili büyük bir sorunum var gibi hissediyorum. sevdiğin şeyi yap derseniz bir şeyler deniyorum ama o tutku yok işte. birkaç yıl önce hedefleri idealleri olan bunları gerçekleştiren bir insanken şimdi böyle biri olmak canımı çok sıkıyor. ben bu durumu nasıl çözücem
