nişanlımda kaldım diye annem ağladı ?

1. Anneniz de çok drama queenmiş :) ben sana sadece haber verdim, olayı bu kadar büyütüp ağlaman hiçbir şeyi değiştirmeyecek ki zaten yakında evleniyorum deyin geçin. Çok üstüne giderseniz daha da şımarır, kendi annemden biliyorum. 

2. Ya normalde zaten hep öyle diyorum ama ağlayınca da direkt çok üzülüyorum. Vallahi sanırım pek bir seçeneğim yok zaten sanırım 

3. Evlenme konusunda emin degilseniz kimse icin evlenmeyin. Bosanirsaniz daha cok aglarlar. Bu tip olaylar oldugunda da kendinizi suclu hisseder alttan alirsaniz tepenize cikarlar. Bunda aglayacak, dramatize edecek ne var diye siz baskin cikin. Kac yasina gelmis insansiz.

4. Anonim 2. Aslında paragraflara böldüm. Ayrıca noktalama işaretlerine de dikkat ettim. Bilmiyorum biliyor musunuz ancak türkçe de devrik cümle diye bir cümle yapısı da var. Cümlelerimin hepsi gayet anlaşılır. Kitap okumuyorsanız size karışık gelmiş olabilir.

5. Benimki de sürekli ağlardı ve üzülürdüm iyi davranırdım. Sonra baktım aslında üzüldüğü için değil beni manipüle etmek için ağlıyor.. umrumda olmadı sonra. Baktı beni artık manipüle edemiyor şimdi Gül gibi geçinip gidiyoruz :) lütfen takmayın. 

6. Karşılıklı diyalog halindeyken devrik cümle anlaşılabilir vurgudan dolayı, ama ben de okurken zorlandım. 

Bence annenizi çok düşünmeyin, belki evleniceksiniz diye üzülüyor olabilir ve tepkisini böyle belirtiyordur, üstüne düşüp de pekiştirmeyin, amacı dikkat çekmek. Amacı sizi üzmek, bunu ona vermeyin. 

Ama sırf bu durumdan kurtulmak için evlenmeyi şstemek de sağlıksız bir durum

7. off bu anneler bıktırdı artık ya. ağlamak ne demek mk. sırf duygu sömürüsü. oldu olacak gelip aranıza yatsın bu nedir ya

8. Süslü daha neler neler var böyle. Benim nisanlim yurtdisina yüksek lisansa gidiyordu, onu yolculamam da gece vakti bizim apartmanın önünde oldu, sarıldım ağladım azıcık öptüm güle güle dedim annem komşular gördü diye 1 haftadır psikolojik şiddet uyguluyor. Keşke hiç tanıştırmasaydın beraber yurtdışına gidip ne bok yiyorsanız yeseydiniz dedi. Üstelik ben tüm zorluklara rağmen onları sevip saymaya calistigim icin tanistirmistim ve ciddiye almistim tüm süreci. (Muhtemelen "evlendirmeye" de üşeniyor destek olmayla falan kim uğraşacak şimdi diyor) öyle yani tek değilsin. Psikoloğa gidiyorum anne babanin cok kirilgan bir benligi var her seyden etkileniyorlar senin refahin yerine komsulari dusunmeleri hic saglikli degil dedi ve anonim 4ün soylediklerini soyledi. Büyümene ayri bir birey olmana ayrismana izin vermiyorlar sana bagimlilar dedi. Kendimizi bunlardan nasil koruyacagimizi bilen varsa allah askina yazsin. Evde sürekli mutsuz bir ortam var ve suclusu günah keçisi hep benim, gülsem yemek yesem bile batıyor. Allahım nolur iş bulayım da kurtar beni bu psikolojik hapishaneden diyorum hep.

9. Tabii ki tek sorunu komşuların görmesi değil, her şeyden rahatsız oluyor hem annem hem babam. Mesela nisanlimin ailesiyle yakın olduğumda, açık giyindiğimde (genelde giyinemiyorum zaten sadece ozel gunlerde), herhangi rastgele bir şey için onlara muhtaç durumda kalıp izin aldığımda (bana yardim etmek zorunda kaldiklarinda), sevgi dolu ve duygusal ya da aklı başında olgun davranışlar sergilediğimde vs vs cok rahatsiz olup bir şekilde kavga cikariyorlar. Mesela iş başvurulari yapiyorum evin içinde tamamen alakasiz bir yerin daginikligini soyleyip sen bi de calisacak misin hicbir halt beceremezsin diyorlar veya arkadaslarimla sosyalleseyim o cok sevdigin arkadaslarin da ailelerine böyle zorbalik yapiyorlar mi senin gibi diyorlar. Zorbalik dedikleri de suanda maddi kazancim olmadigi icin bazi konularda paralarini bana vermek durumunda kalmalari ve arada bir evde nişanlımı misafir etmeleri (hic de kaba davranmiyorum ustelik) bi sefer de bizi kullaniyorsun demislerdi onlara tam itaat etmedigimde onlar ne yapiyorsa onu yapmadigimda asiri sorun cikiyor.

Icimi doktum sorunu isgal ettim ama belki biri gorur de bu ailelerle ayni evlerde ortamlarda bulunurken nasil kendimizi koruyabiliriz diye fikir verir

10. İlk olarak öncelikle cümlelerimde bir karışıklık varsa kusura bakmayın. Aslında dikkat ederek yazmıştım anlaşılır olsun diye. 

Daha sonra evlenmeye kesin değilim derken aslında şöyle beni bıraksalar ben sonsuza kadar evlenmem, kafa yapımda evlilik yok yani. Çok uzun bir konu aslında ama olabildiğince bu kadar kısa anlatılabilirdi, bu evlenmeye kesin emin değilim konusu. Benim gibi olanlar anlayacaktır beni. Yoksa nişanlımı sevmediğimden ya da ondan emin olmadığımdan değil, benimle alakalı. Eğer ki nişanlımı düşünüp yazık adama emin olmayan bir kadınla evleniyor diye düşünüyorsanız diye açıkladım.

Asıl soruma gelecek olursak da kızlar hepiniz eminim öyledir anneler baş tacı çok seviyoruz falan ama gerçekten he deyip geçmek tek çare mi? Annemi değiştiremiyorum çünkü. Gerçekten ağladı ya inanamadım. Sinirden ben de ağlayacaktım hatta neredeyse. Değiştirmek için bir şey yapılamaz mı? Ben üsteledikçe değişmez mi? Yoksa hep böyle ağlamaya, manipüleye devam mı eder?

Son süslü vallahi senin de işin zor ben nişanlıma ailemin yanında uzaktan akraba gibi davranıyorum hatta :)