o kadar seye ragmen neden hala unutamiyorum aklimdan cikartamiyorum?

merhaba süslüler. uzun yazarak biraz vaktinizi alacagim eger okuyup yorum yaparsaniz mutlu olurum. bundan 5-6 ay önce 1 buçuk yıllık bir ilişkim vardı. birbirimize o kadar zıt insanlardık ki anlatamam. ne kadar zıt olursak olalım birbirimizi çok seviyorduk. 2-3 gün görüşmeyince hırçınlaşıyor agresifleşiyorduk. yan yanayken sevgili gibi değil de iki yakın arkadaş gibi gülüp eğleniyorduk saçmalıyorduk. ama erkek arkadaşım o kadar takıntılı biriydi ki şöyle bir örnek vereyim kız arkadaşlarımla dışarı çıktığım zaman şey derdi bana ''kızlarla fotoğraf çekilme bi yere atmasınlar sakın'' düşünün işte böyleydi. bayağı kompleksli biriydi. ben baskıya gelemeyen biriyim kendisi de çok iyi biliyordu ama bana baskı yapmaktan kaçınmıyordu. sebebi de sanırım benim onun yanında biraz daha güzel kalmamdı. (o öyle düşünüyordu evet, arkadaşlarımız hatta ailesi bile diyordu böyle bir kız nasıl seninle birlikte olur vs) ama bunların hiçbiri benim umrumda değildi ki düşünün ben erkek arkadaşım sırf kendi kendine kuruntu yapmasın farklı düşünmesin diye onu aileme kadar sokmuştum ve bunu ilk defa yapmıştım. evet birbirimizi çok seviyorduk ama onun kuruntuları takıntıları yüzünden sürekli tartışıyorduk ve gün geçtikçe tartışmaktan ne doğru düzgün konuşabiliyorduk ne görüşüyorduk. en sonunda ayrıldık yani ben ayrıldım. 5-6 aydır ayrıyız beni her yerden engellemişti annesinin ablasının telefonundan bile düşünün. aynı mahallede oturuyoruz birbirimizi görünce direkt kafamızı çeviriyorduk. 2 ay önce ameliyat oldum tabii duymuş ben gelmesini bırakın aramasını mesaj atmasını bile beklemezdim. ameliyattan sonra geldi günlerce yanımda durdu hatta ameliyat günümde geldi koluma sarılıp ağladı. ama diyorum ya süslüler kendi kendine yaptığı takıntılar bitirdi bizi. ben iyilesene kadar yanimdaydi o kavgalari eden biz degilmisiz gibi. surekli ellerimi saclarimi opuyordu. iyilestim bir sure sonra muhabbeti bitirdik. ondan sonra biriyle birlikte olmayi gecin tek biriyle bire muhabbet edemedim konusamadim cok denedim olmuyor. her gun okula vs giderken evinin önünden geciyorum yasadiklarimiz aklima geliyor ama içten içe de çok kızgınım kırgınım. icime kapandim arkadaslarimdan uzaklastim tuhaflastim yani. nasil içimde bitirebilirim nasıl unutabilirim. siz nasil unuttunuz ayrildiginiz sevgilinizi?