tek başıma eve çıktım ve duvarlar üstüme üstüme geliyor?

merhaba süslüler, erkek arkadaşımdan ayrıldım üstüne tek başıma merkezden uzakta bir eve çıktım. evin içimde boğuluyorm dışarı çıkmak da istemiyorum kendimi bir karanlık kutunun içine hapsolmuş gibi hissediyorum. yalnızlığım her saniye katlanarak artıyor. kitap okuyorum, temizlik yapıyorum yetmiyor. beynimin içi de susmuyor. evde ne yapabilirim bilmiyorum sanki zaman durdu. her şeyi herkesi özledim. garip şeyler hissediyorum. elime bıçak alıyorum patates soyarken kendime mi saplasam diye düşünüyorum . sonra bu düşünceler benim mi diyerek kendimden korkmaya başlıyorum. kimseye hislerimi anlatamıyorum. yalnızlıktan mıı kendimle yaşamaktan mı korkuyorum bilmiyorum. sanırım dertleşmek istedim. sevgiler

1. Ss üzüldüm hissettiklerine. Bir süre önce bende böyle bir dönemden geçtim. Kendimle baş başa kalamadigimi fark ettim. Birkaç terapi aldıktan sonra yalnız kalma, terk edilme korkularım üzerine çalıştık. Belki terapi sana da iyi gelebilir. Bu arada bir anda hissettiklerim değişmedi, ilk başlarda yararı olmuyor yine mutsuzum yine yalnızım diye düşündüm ama yalnızlıktan tek başıma olmaktan neden korktuğumu fark edince, iyileşmeye ve dönüştürmeye başladım. Kendimle yeni tanisiyormusum gibi hissediyorum artık yalnız kalinca.

linki kopyala
şikayet et

29 ekim 2022 22:47

2. süslü merkezden ne kadar uzaksınız ki? bu kadar değişiklik fazla gelmiştir. yol uzun da olsa bence yalnız kalmamak adına merkeze, çevrenizin arkadaşlarınızın ailenizin olduğu yerlere sık sık gidin. pek kimseniz yoksa da kendinizi yürüyüşe vurun, civarda park sahil orman bişeyler varsa. spora yazılın veya evde yapın. bağırarak şarkı söyleyin. en iyisi bu dönemde pek yalnız kalmamak, ara ara kalırsınız zaten yine.

linki kopyala
şikayet et

29 ekim 2022 22:48

3. Kedi köpek sahiplen

linki kopyala
şikayet et

30 ekim 2022 01:14

4. vallahi ben de öyleyim. derin bir boslukla uyanıyorum her gün.

linki kopyala
şikayet et

30 ekim 2022 10:33