unutamadığı biri olanlar dertleşelim mi?

1. Şerefsizlik yaptığı için tabii ki. İyi davranan biri olsa dakikasına unuturduk hepimiz.

2. yarım kaldığını düşünüyorum yani ikimiz için de bitmemişti ama bitirmek zorunda kaldık. keşke diyorum bazen terkedip gitmiş olsaydı canımı acıtsaydı nefret etseydim. belki öyle daha kolay olurdu unutması. şimdi yaşayabilecekken yaşayamadıklarımıza üzülüyorum.

3. Bana zamanında çok şerefsizlik yapmıştı, son sefer de ben ona yaptım :( ama hala aklıma geliyor çok mutsuzum :( ama genel olarak haklısınız bu şerefsizlik konusunda kdkdk

4. Anon 2, o kadar iyi anlıyorum ki, bazen sadece bir kötülüp yapıp gitmiş olmasını diliyorum böylesi çok daha zor :( kabullenmek, devam etmek, kendi yoluna bakmak, birisi hayatına girerse diye bile düşüncesi bile üzüyor beni 

5. Ben aldatıldım her şey dün gibi aklımda. İlk öpüşmemiz, ilk görüşmemiz sohbetlerimiz her günü her detayı hatırlıyorum. Unutmak istiyorum unutamıyorum. Heyecandan titrediğini hatırlıyorum mesela, gözlerinin içi gülerken hatırlıyorum hala. Sonra o kızın profilinde tesadüfen gördüğüm fotografları da hatırlıyorum keşke unutsam. Yani süslüler kötü bir şey yapmış olması da unutmaya kesin bir çözüm olmayabilir. Ama unutulmayanların ortak noktasının şerefsizlik olduğu konusunda hemfikirim.

6. Anon 4 çok üzgünüm, haklısın tabii ki ben daja kolay unutcağını düşündüm fakat kendimi senin yerine koyunca sevdiğim biri için duygularımın, yaptığı kötü bir şeyle bir anda yok olmayacağını fark ettim, seni tanımayan biri olarak bunu hepimizin aşabileceğine inanıyorum, ve hiç tanımadığın biri seni seviypr ve aynı şeyleri hissediyor bunu unutma <3

7. Unutamıyorum Çünkü Beni o kadar güzel sevdi ki.. kendine aşık edip bırakıp gitti, başkasına da gitmedi benden gitti sadece. Keşke her şeyini bu kadar bilmeseydim :( 

Ben de bazen keşke aldatsaydı falan diyorum. Ama unutulmayınca unutulmuyor işte, nefret etsem de hala sevecektim biliyorum.  Üzerinden o kadar zaman geçti ama onu unutup da kimseyle flört bile edemedim.. geçecek diyorlar ama geçmiyor 

8. Orta sondayım. Dershaneye gidiyorum. Birini gördüm sınıfta ama nasıl deliler gibi aşık oldum. Ölüyorum resmen. Utancımdan suratına bakamıyorum. 

Onun olduğu sınıf derece olarak 2.sınıftı. Ben deneme sınavlarında 1.sınıfa yükselmiştim ama zorla kendimi tekrardan 2.sınıfa aldırmıştım onun için. Bildiğiniz çıldırıyorum, geceleri uyuyamıyorum, o yaştaki çocuk ne anlar aşktan demeyin. Yemin ederim bir daha kimseye öyle hissetmedim. 

Bu çocuk beni MSN'inden engelliyor, başka MSN açıp bir tek çocuğu ekleyip konuşmaya çalışıyorum, öyle düşünün. Sonra bir gün artık lisedeydim sanırım bu çocuk buluşmak istedi. Ben de giyindim kuşandım en güzel elbiselerimi, gittim buluşmaya. Hiç unutmam yeşil bir atlet ve beyaz bir etek giymiştim. O da yeşil Polo tshirt ve krem Bermuda pantolon, çok yakışıklıydı. Ellerim titriyordu ilk anlarda. Yine yüzüne bakamamalar vs vs. O gün bitti bir şekilde. Lisedeki arkadaşlarıma anlatıyorum ben tabi olayı şöyle böyle aşığım buluştuk falan diye. Arkadaşlarımdan birinin dershanesindeki başka bir arkadaşı da sürekli aynı isimli bir çocuktan bahsediyormuş sevgilim diye. Arkadaşım fotoğraflarını istedi. Aynı çocuk. 

Bir gün bir kız aradı benim telefonumdan. Açtım telefonu merhaba dedi, ben numaranı ortak arkadaştan aldım, o çocuk benim 6 yıllık sevgilim dedi. Dondum kaldım. Senle buluştuğunda üstünde ne vardı dedi. Söyleyince de; ben almıştım onları dedi ve ağlamaya başladı. 

Bu olayların üzerine malum çocuktan Facebook'tan inanılmaz tehdit mesajları almaya başladım. Anneme babama küfürler, sen nasıl ilişkimi bozarsınlar, seni şurada burada yakalayıp bir şeyler yapacağımlar. Dershaneme arkadaşını gönderip beni tehdit ediyordu. Çocuğum ben de kimseye söyleyemedim. Meğersem ben çocuğu sevdiğimi çok belli etmişim o da sınıftakilerle iddiaya girmiş ben bu kızı tavlarım gibisinden. 

Böyle işte. Sonra kimseyi öyle sevmedim. Kim beni sevdiğini söylese de inanmadım. Hep içimde yara olarak kaldı. 

9. Anon 6, valla çok üzüldüm bayağı bir şerefsizlik bu hikaye ve çok gençmişsiniz