var olan annenin yokluğu, annem benimle gelinlik bakmıyor?

benimle çeşitli bahanelerle gelmek istemiyor (toplu taşımaya binemem, geç oldu bu saatte yatsam sabah kalkamam, kardeşin alerji olduğu için gelemem vs). kaç seferdir hep yalnız gidiyorum. her seferinde elim boş kafam karışık kalbim kırık eve dönmek çok yoruyor. arkadaşım, teyzem ablam vs yok, nişanlım başka şehirde. perşembe günü kayinvalidem adanadan gelip benimle beraber bakacak. annem 2 sefer geldi ama 2sinde de bir iki rastgele yere baktık ve kafasını başka yere çevirip oturdu yüzüme bile bakmadı gelinlik denerken ben. bunu benim kapalı bir gelinlik almamı istediği için yapıyor, çocuk gibi. kolsuz bir sey giyersen düğününe gelmeyeceğim bile dedi. bir de dikisten kumaştan anlar bu sebeple gidip kendim rastgele beğendiğim bir gelinliği alsam beğenmeyip iğrenç vs diyecektir. zaten öyle her giydiği yakışan biri de değilim. bugün artık canıma tak etti çok ağladım, düğün tarihim de yakın. annem kötü biri değildir aslında ancak kendi çocuğuna bunu yapan ne kadar iyi biri olabilir onu da bilmiyorum. tabii ki sadece gelinlik konusu değil bahsettiğim aslında, mesela doğru dürüst bir arkadaşımın olmamasında bile bu durumun etkisi var. suçlamıyorum ama benim psikolojimden ötürü yani. benim gibi olan bu tip şeyler yaşayan başka var mı?? anne sevgisi görmemek öyle bir şey ki en ufak şeyde sokaktaki, mağazadaki yabancı bir kadına yakınlık hissedebiliyorum. var olan annenin yokluğu özetle. sanırım tek tesellim yaşıyor ve sağlıklı oluşu. tüm annesini kaybedenlerden özür dilerim bu şımarıkligimdan dolayı. belki de şükretmeliyim, bilmiyorum bayagi duygusal biriyim. annesi olduğu halde yokluğunu çekenlere sevgiyle sarılıyorum. sizce anneme ne desem sonradan başıma kakmayacak şekilde oturup düşünmesini sağlarım? düğüne gelmez ise şaşırmam ona hazırlıklıyım ama bilse neler hissettiğimi. her yaptığı en ufak iyiliği kenara yazıp nankör der bana, ondan da korkuyorum. psikoloğa gidiyordum bi aralar ama hem aşırı pahalilasti hem de en son görüşmemizde gerçekten umursamayip sacma sapan yorumlarda bulunup beni sepetledi. arayıp ona bile sövesim var. şuanda terapiye de vakit ve nakit ayiramiyorum. bugün bir mağazaya girdim, bir kız tshirt deniyordu annesi ne güzel oldun, çok yakıştı, diğeri daha iyiydi ama bu da güzel vs diyordu. gidip o kadına denediğim gelinlikleri falan gösteresim geldi. ezik misin diyenler olabilir ben de kendime soruyorum ve bazen tam bir drama queenim. dışarıya ailecek cok düzgün gözüküp içerde bunlar olan bi durumda olduğum için artık tasiyamiyorum sanirim. çok basit gibi yazdım ama bana ağır geliyor...