yurtdışın gidip ailesini çok özleyen var mı? annem benim kıymetlim ama burada kalırsam ?

1. Ben bunun için gitmiyorum. 

2. 9 aydır yurtdışındayım, ailemi çok özlüyorum. inanılmaz çok, ama bir yandan da dönmek istemiyorum. artık ne orada ne burada, böyle yaşamayı kabullendim.

3. ailenizi de yanınızda götüremiyor musunuz süslüler? 🌹yani gerçekten bilmediğim için soruyorum. hani orda 3-5 ay kaldıktan sonra davetiye yollarsanız turist olarak gelseler? 2 ayda bir gelip 15 gün kalamazlar mı? siz buraya tatile geleceğinize onlar size gelseler?

4. merhaba süslüm, ben de seninle aynı durumu yaşıyorum şu sıralar maalesef, eğer konuşmak istersen diye anonim olmadan cevaplıyorum:3

her ne kadar kendi düzenim olsa ve gün içerisinde aileme dair çok keskin özlemler hissetmesem de eve gelip tek başıma kaldığımda onları ne kadar özlediğimi fark ediyorum maalesef. 

bir yanda insanların ailelerinden ayrılmalarının bilincinde olsam da (gizlinot: ben öğrenim için yurt dışında bulunuyorum) mesafe, saat farkı ve ulaşımın bir öğrenci için pahalı olması gibi sebeplerden dolayı fiziksel olarak beraber zaman geçirmek pek mümkün olamıyor. 

bu süreçte ben mümkün oldukça görüntülü konuşmaya çalışıyorum ailemle,, eylülde dönem başladığından beri bir kere türkiye'ye gidebildim (gizlinot: 12 günlüğüne) ve nisanda da annem gelip bir ay kalacak ama buna rağmen gideceği güne üzülüyorum:(

5. şu hayatta hiçbir şey aileden önemli değil süslü. annesiz büyümüş biri olarak önerim de annenin yanından ayrılmaman olacak... ne kadar zor gelirse gelsin.

6. İngilizce bilmiyorum bu yüzden gitmek istiyorum aslında ve 28 yaşındayım daha yurtdışına çıkmadım. İstanbulda yaşıyorum evliyim ve ailemin evi on dakika uzaklıkta. Bu yaşa kadar onlardan hiç uzaklaşmadım ama beni kim tanısa konfor alanından çıkman gerekiyor diyo. Annemle konuştum bu konuyu gitmeni istemiyorum ama gidecekseniz de biz yaşlanmadan gidin belki 2-3 yılda dönersiniz diyo. Çok üzüleceğni bilsem de destekliyor. Şimdi bana yorum yapın lütfen. Sizi dinlemeye ihtiyacım var

7. ben yurtdışında değilim, fakat ailemden uzak bir şehirde tek başıma yaşıyorum.

ailemi o kadar çok özlüyorum ki her fırsatta yanlarına kaçmaya çalışıyorum. küçükken bi şeyleri arkada bırakıp yeni başlangıçlar yapmanın çok kolay olduğunu zannederdim, ne kadar zormuş. ailesine öyle çok bağlı bir çocuk da değildim ben. aile evime geldiğimde lisede kullandığım eşyalarımı kullanmak bile beni o kadar mutlu ediyor ki. benden uzakta bir şekilde yaşlanıyorlar, bi şey olsa yanlarında olamayacağım. onlar da benim yanımda olamayacak. çok uzattım ama öyle işte. çok üzülüyorum sadece. hiçbir şey ailemin yerini tutmuyor.

8. Hepinize sarılmak istiyorum

9. süslüm ben ailemle çok yakın değildim, yani daha önce uzun süreli yurtdışına çıktığımda vs onları özlemiyordum mesela. türkiyede annemle yaşıyordum ama babamla da iyi anlaşırım. şimdi 7 ay kadar oldu yurtdışına yerleşeli, çok sık görüntülü arıyorum onları, bazen tutamıyorum ağlıyorum onlarla konuşurken özlemden. hiç tahmin etmiyordum böyle olacağımı ama gerçekten çok özlüyorum annemi de babamı da. çok genç yaşımdan beri yurtdışına yerleşme hayali kuran bi insan olarak çok emindim hiç zorlanmayacağımdan ama öyle olmuyormuş. he türkiye'ye geri döner miyim, hayır. bu özlemle yaşamayı öğrenicez ve olabildiğince ben onları, onlar beni ziyarete gelecek yapacak bi şey yok.

10. süslüm sizin durumunuzda yurt dışına taşınmadan önce ailenizden uzak bir yere taşınmanız daha mantıklı sanki. birden radikal bir değişiklik yaparsanız sizin için yıkıcı olabilir.